به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» ،روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت: طرح ترافیک، ابتدا برای رفت‌وآمد چارپایان صورت گرفت و البته در آن دوران هم خبری از برگ جریمه‌‌های آن‌چنانی و دوربین‌های کنترل نامحسوس نبود. داستان طرح ترافیک، نخستین‌بار در زمان سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار در سال 1242 هجری‌خورشیدی با منع ورود چارپایان باربر به محوطه میدان ارگ یا باغ گلشن به اجرا درآمد.

پس از بنای میدان توپخانه جدید در ارگ سلطنتی، توپ‌ها و توپچیان میدان ارگ را به محل جدید انتقال دادند و در وسط میدان ارگ، استخری هشت‌ضلعی بنا کردند و اطراف آن را سنگفرش کالسکه‌رو ساختند و مابقی میدان را به فضای سبز اختصاص دادند اما عبور و مرور مال‌ها به این محدوده دردسرساز شده بود و صدای شاه صاحبقرانیه را درآورده بود. تا اینکه بلدیه چاره‌ای اندیشید و دید با دادکشیدن بر سر صاحب مال و چماق‌زدن بر سر حیوانات بی‌زبان کاری از پیش نمی‌رود، پس از شیوه‌ای دیگر استفاده کرد. اطراف باغچه را با ستون‌های سنگی و نرده‌های چوبی محصور کرد و برای ممانعت از عبورومرور چارپایان در این میدان، خندق شرقی را پر کرد و روی آن خیابانی ساخت از توپخانه جدید تا دهنه بازار.

در انتهای آن نیز دروازه‌ای به خارج شهر بنا نهاد و آن خیابان را ناصریه نام گذاشت؛ به‌این‌ترتیب، عبور و مرور چارپایان باربر از محدوده میدان ارگ، قطع و نخستین طرح ترافیک ایران در آن وضع شد؛ به عبارتی، از صدقه‌سری این طرح ترافیک، اولین خیابان تهران به نام ناصریه شکل گرفت

اما در کل، پیشنهاد طرح ترافیک در ارتباط با استفاده بهینه معابر شبکه ارتباطی، نظام یکطرفه خیابان‌های مرکزی شهر در اواخر سال 1357 مورد بررسی و طراحی قرار گرفت و سرانجام، در هفته دوم شهریور 1358 به مرحله اجرا درآمد که در ابتدا به‌منظور تسهیل حرکت اتوبوس‌های شرکت واحد اتوبوسرانی در یک سمت برخی از خیابان‌های اصلی شکل گرفت و بعدها در 19 مرحله، این طرح اجرا شد.