به گزارش  پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از تسنیم ، علی‌اکبر نعمت‌الهی راننده 69 ساله آباده‌ای است که 40 سال رانندگی بدون دریافت یک برگ جریمه یکی از افتخارات زندگی‌اش است. متولد 1328 است و در آستانه 70 سالگی اعتقاد دارد که هنوز توان رانندگی طولانی در جاده و راندن ماشین سنگین را دارد. با تاسف می‌گوید: «هنوز هم گواهی‌نامه پایه یکم چند سال اعتبار داره، اما حدود 5 یا 6 سال پیش که بازنشسته شدم کارت هوشمند کامیون رو ازم گرفتن و گفتن دیگه اجازه رانندگی با گواهی‌نامه پایه یک ندارم».

از سن 18 سالگی گواهی‌نامه پایه دو داشته، از 25 سالگی رانندگی کرده و تا زمان بازنشستگی از طریق رانندگی امرار معاش کرده و با افتخار می‌گوید: «حتی یک روز هم به عنوان کمک راننده کار نکردم از همون اول کارم را به عنوان راننده شروع کردم و همیشه روی ماشین سنگین کار کردم».

چند سال قبل از انقلاب به عنوان راننده به استخدام شرکت ذوب‌آهن اصفهان درمی‌آید. ابتدا با اتوبوس کارمندان ذوب‌آهن را جابه‌جا می‌کرده و بعد از مدتی در همان شرکت ذوب‌آهن راننده کامیون می‌شود، اما در شرکت ذوب‌آهن ماندنی نمی‌شود و استعفا می‌دهد. دلیل استعفایش را «حقوق کم» عنوان می‌کند و می‌گوید: «با وجود داشتن زن و چند فرزند حقوق شرکت کفاف زندگیم را نمی‌داد به همین دلیل تصمیم گرفتم استعفا دهم».

بعد از استعفا از شرکت ذوب‌آهن یک "بنز تک" می‌خرد و برای امرار معاش دل به جاده می‌زند. در طول سال‌هایی که رانندگی می‌کرده 5-4 تایی ماشین عوض کرده است. برای یادآوری ترتیب ماشین‌هایی که خرید و فروش کرده کمی فکر می‌کند و می‌گوید: «قبل از سال 64 یک "بنز تک" داشتم. سال 64 "مایلر دو کابین" خریدم، بعد یک "اف" خریدم و بعد از آن نیز "اف اچ" خریدم».

برای نشان دادن دست فرمان و رانندگی حرفه‌ای خودش خاطره‌ای از زمانی که با "اف اچ" رانندگی می‌کرده تعریف می‌کند: «950 هزار کیلومتر با لنت فابریکی که تو کمپانی رو ماشین گذاشته بودند رانندگی کردم و با همون لنت فابریک فروختم». روی عدد 950 هزار کیلومتر تاکید می‌کند و با افتخار می‌گوید: "خیلیه ها، حالا ببین طرز رانندگی چطور بوده. بقیه هر دو ماه لنت‌کوبی می‌کنند، اما من در 8 سال اصلا لنت‌کوبی نکردم».

خاطره‌ای دیگر از رانندگی در گردنه 25 کیلومتر فیروزکوه دارد، خاطره‌ای که در آن دو مامور راهنمایی و رانندگی که ظاهرا خارج از وقت اداری با ماشین و لباس شخصی پشت سر او رانندگی می‌کردند از او به دلیل رانندگی خوب و بدون نقص‌اش تمجید کرده‌اند. «یک سرویس با بار ترافیکی در گردنه فیروزکوه می‌رفتم. سر گردنه یک سواری افتاد پشت سر من، هر چی براش راهنما زدم که از من سبقت بگیره و رد بشه اهمیتی نداد. بعد از 25 کیلومتر رانندگی اونم توی گردنه، خسته شدم. ماشین رو کنار زدم تا یه چایی بخورم. همان ماشین سواری هم آمد کنارم وایساد. نمیدونستم کی هستند، اما با هم چایی خوردیم. کارتشان را نشان دادند. مامور راهنمایی رانندگی بودند. گفتن از سر گردنه فیروزکوه تا اینجا از شما فیلم گرفتیم. اگه همه راننده‌ها مثل شما رانندگی کنند هیچ زمانی تصادف پیش نمی‌یاد».

در تمام سال‌هایی که رانندگی کرده با صبر و حوصله بوده و همین داشتن صبر و حوصله را دلیل جریمه نشدنش در طول 40 سال رانندگی می‌داند و می‌گوید: «البته یک بار سمت کردستان، یک بار اندیمشک و یک بار هم گردنه شهید‌آباد جریمه شدم، اما به پلیس ثابت کردم که مقصر نیستم و پلیس هم قبول کرد و جریمه‌ای برای من نوشته نشد».

«علاقه به کارم داشتم و کارم رو قشنگ به پایان رسوندم» نعمت‌الهی این جمله را محکم و با تأکید می‌گوید و در ادامه از علاقه‌ای که به ماشین‌هایش داشته می‌گوید. «ماشین‌هایم را مثل بچه خودم می‌دانستم. به آن‌ها عشق و محبت می‌کردم».

علاقه‌اش به ماشین‌هایش آنقدر زیاد بوده که بعد از بازنشستگی حاضر نمی‌شود ماشینش را برای کسب درآمد دست کسی بسپارد. می‌گوید: «بعد از بازنشستگی ماشینم را فروختم. با خودم گفتم منی که عمری احتیاط کار بودم حالا چطوری ماشینم رو بدم دست کس دیگه که احتیاط نکنه، ماشین رو تو دره بندازه یا موتور بسوزونه».

در 19 سالگی ازدواج می‌کند و حاصل زندگیشان سه فرزند پسر و دو فرزند دختر است. تنها یکی از پسرانش مثل خودش راننده است و دو پسر دیگر تراش‌کار هستند. می‌گوید: «من خودم به پسرانم گفتم که، چون کار در جاده و رانندگی جاده سخت است سراغ کار رانندگی نیایید».

نعمت‌الهی معتقد است که کسانی که در جاده‌های اتوبانی و دو طرفه امروز، تصادف می‌کنند «اصلا از رانندگی سر در نمی‌آورند» و می‌گوید: «آن زمانی که ما رانندگی می‌کردیم همه جاده‌ها یک طرفه بود و ما رخ به رخ رانندگی می‌کردیم جاده‌های اتوبانی و دو طرفه امروز جای تصادف نیست».

دولت هر ساله درآمدی در بودجه سالانه کشور از بابت جرائم رانندگی در نظر می‌گیرد و تمام وجوه حاصل از جرائم رانندگی مستقیم به حساب دولت واریز می‌شود.

بر این اساس، 60 درصد از درآمد‌های ناشی از تخلفات رانندگی برای ایمن‌سازی معابر به سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، شهرداری و دهیاری‌ها تعلق می‌گیرد. 15 درصد به پلیس راهنمایی و رانندگی و 20 درصد برای تأمین اعتبار به صندوق تأمین خسارت‌های بدنی اختصاص می‌یابد و 5 درصد باقی مانده نیز برای تبلیغ در راستای ارتقای فرهنگ رانندگی در اختیار پلیس راهنمایی رانندگی قرار می‌گیرد.

دولت در سال 97 درآمد حاصل از جرائم رانندگی را 30 میلیارد ریال در نظر گرفته بود و امسال با 10 هزار میلیارد ریال افزایش درآمد حاصل از جرائم رانندگی را 40 هزار میلیارد ریال پیش‌بینی کرده است.

براساس گفته سردار مهری رئیس پلیس راهور کشور، در سال 97 حدود 33 میلیون وسیله نقلیه پلاک‌گذاری شده اعم از خودرو و موتور سیکلت در جاده‌های کشور در حال تردد هستند. با یک حساب سر انگشتی دولت برای هر وسیله نقلیه حدود 122 هزار تومان جریمه نقدی در نظر گرفته است تا درآمد پیش‌بینی شده از جرائم رانندگی در سال 98 تأمین شود.