به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از سایپانیوز، این فناوری نو باید بتواند در مقیاس تجاری خود را به اثبات برساند. با این روش جدید، معدن داران می توانند تولید لیتیوم جهانی را تقویت کنند ضمن آن که ردپای کوچکتری نسبت به معادن سرباز open-pit mines و حوض های تبخیر برجای می گذارند که اندازه آنها در حدود چند زمین فوتبال است و جوامع اطراف آن بسیار ناخشنود و ناراضی هستند.

فناوری جدید تولید لیتیوم را «استخراج مستقیم لیتیوم» یا direct lithium extraction با مخفف DLE می نامند که در آن این فلز سفید را با استفاده از صافی [فیلتر]، غشا،‌ دانه های سرامیک و تجهیزات دیگر استخراج می کنند. کل این تجهیزات در یک انبار کوچک هم جا می شوند. با این حال این فناوری جدید همچنان به آب قابل شرب و برق نیاز دارد و اگر قرار باشد این فناوری جدید به مقیاس تجاری و اقتصادی برسد، باید نیاز به آب شرب و برق آن هم به درستی لحاظ شوند.

خودروسازان، معدن داران و سرمایه گذاران،‌ مبالغ هنگفتی را به پای شرکت هایی می ریزند که از روش جدید استخراج لیتیوم استفاده می کنند چون می دانند در آینده نزدیک و با گسترش شدید خودروهای برقی به تأمین این فلز نیاز شدیدی پیدا خواهند کرد.

جنیفر گرانهُلم وزیر انرژی ایالات متحده ماه گذشته در کنفرانس انرژی گفت: «[این فناوری جدید] قواعد بازی را عوض خواهد کرد. فرصت های بسیار عظیمی در این فناوری وجود دارد.»

وزارت انرژی آمریکا به شرکت برکشیر هاثاوی [متعلق به وارن بافِت] 15 میلیون دلار برای تست فناوری DLE‌ در سالتن سی کالیفرنیا تخصیص داده است که زیر این دریا مخازن عظیم لیتیوم جئوترمال بزرگی وجود دارد؛ ضمن آن که پروژه های دیگری از DLE‌ را در دست اجرا دارد.

فناوری های جدید استخراج مستقیم، معدن داران سنتی مثل آلبمارل Albemarle Corp، بزرگترین تولید کننده لیتیوم جهان را به چالش می کشد و معدن داران کوچکتری مثل لیتیوم آمریکاز کور،‌ آیونیر لیمیتد ioneer Ltd و پیدمونت لیتیوم Piedmont Lithium هم در امان نخواهند بود.

خود شرکت معدنی آلبمارل هم روی فناوری های DLE‌ در حال پژوهش است اما پژوهشگران این شرکت می گویند زمانی این فناوری بهترین حالت را دارد که برای مخازن خاصی مهندسی شود.

آن چه باعث اعتراض دوست داران محیط زیست می شوند، مقادیر معتنابه آب شرب است که این فناوری به آن نیاز دارد. فناوری ای که جنرال موتورز برای تأمین لیتیوم مورد نیاز خود به کار گرفته برای هر تُن لیتیوم نیاز به 10 تُن آب شرب در سالتن سی کالیفرنیا داشته است.

شرکت خصوصی لایلک سولوشنز Lilac Solutions که خودروساز آلمانی ب ام و و شرکت آمریکایی بریکثرو انرژی ونچرز Breakthrough Energy Ventures  متعلق به بیل گیتس از آن پشتیبانی می کنند در صورت استفاده از روش های مستقیم استخراج لیتیوم نیاز به یک کارخانه جانبی شوری زدایی است که نیازی به آب شرب نباشد.

دِیو اسنایداکر Dave Snydacker مدیر عامل لایلک می گوید: «اگر لازم باشد، سرمایه گذاری لازم به عمل می آید تا تضمین شود آب خوردن مردم دچار خطر نشود. برای تأمین لیتیوم مورد نیاز خودروهای برقی، فناوری جدید استخراج مستقیم لیتیوم ضروری است.»

ناتان اندرسن Nathan Anderson از شرکت تحقیقاتی هیندنبرگ Hindenburg در کارآمد بودن این فناوری تشکیک کرده و می گوید: «استخراج مستقیم لیتیوم از آن فناوری هایی است که با سلام و صلوات و دعا و تسبیح [a prayer, Hail Mary] همراه بوده و برای ترویج دهندگان سهام بستر حاصلخیزی است.»

اما هیندنبرگ به این شهرت دارد که با گزارش های خود به ارزش سهام شرکت ها زیان زیادی وارد می کند تا فرصت خرید سهام آنها در پایین ترین مبلغ ممکن شود [که در اصطلاح به آن short seller می گویند.] این شرکت تحقیقاتی یک گزارش 59 صفحه ای در مورد فناوری DLE‌ منتشر کرد که 300 میلیون دلار به شرکت استاندارد مارکت لطمه وارد آورد اما به تدریج ارزش آن بازگشت.

در حال حاضر تعداد شرکت هایی که روی فناوری DLE‌ تمرکز کرده اند در دنیا انگشت شمار هستند. دغدغه همه آنها تولید لیتیوم بدون مصرف بالای آب شرب است.

به بیان ساده،‌ هدف اصلی برقی شدن خودروها حفظ محیط زیست و کاهش آلایندگی است اما خود این هدف مستلزم استخراج لیتیوم از معادن است که نیاز به آب شرب فراوان دارد که خودش لطمه به محیط زیست است. حداقل 70 درصد از مخازن لیتیوم ایالات متحده به شکل مخازن آب شور هستند.