به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایران جیب ، حالا که اوضاع فرق کرده و رابطه بین ما و غربی‌ها رو به بهبود است، همه آنها به فکر بازگشتن افتاده‌اند. از بازگشت غول‌های نفتی گرفته تا شرکت‌های بزرگ حوزه صنعت و معدن. چند روز پیش هم دیدیم که مدیرعامل پژو شخصاً آمد و عرض ارادت کرد و این بار با قد خمیده رفت. حالا کاری به این که در بازار خودروی ایران چه می‌گذرد و ما بعد از سی و اندی سال به کجا رسیده‌ایم و از نظر فناوری چه در چنته داریم و در آینده می‌خواهیم جواب پژو را چگونه بدهیم، نداریم.

مهم این است که 5 مدل خودرو از پژو در حال ورود به کشور هستند که اگر خدا بخواهد، حال و هوای پژو سواری در بازار را تغییر می‌دهد.

کراس‌اووری با طعم پاریس

آنطور که در مسئولان ایران خودرو می‌گویند 2008 قرار است پروژه مشترکی باشد بین دو طرف. یعنی اینکه برای تولید آن نیاز به یک خط مونتاژ جدید است. حالا اینکه بعد از چند سال و تا چند درصد داخلی‌سازی می‌شود، بماند برای بعد ولی مهم این است که این خودرو حداقل در اوایل ورودش کاملاً خارجی است. پژو 2008 که داریم درباره‌اش صحبت می‌کنیم،‌ خودرویی است که سال 2013 رونمایی شده است. آنهایی که عاشق سینه‌چاک این خودرو هستند می‌دانند که پلت‌فرم آن همان هاچ‌بک 208 است.

پلت‌فرمی که نسخه ابتدایی‌اش را روی 207 واقعی دیده بودیم. می‌دانید که آن 207 که در ایران است در حقیقت 206پلاس است. حالا بگذریم. خلاصه که 2008 آمد تا جانشین 207 استیشن شود. اساساً معنی کراس‌اوور هم همین است. یعنی شاسی‌بلندی که زیرساخت آن یک خودروی سواری باشد.

پژو برای این فرزندش چند نوع پیشرانه 1.2، 1.4 و 1.6 لیتری در نظر گرفته است. ولی طرف ایرانی دست گذاشته روی مدل 1.6 HDi که بر حسب اتفاق مدل تقویت‌شده 1600 سی‌سی آن است.

آپشن‌ها و امکانات

خودروسازان ما را که دیده‌اید؟ هیچ کارشان معلوم نیست. تا لحظه‌ای که ماشین به دستتان نرسیده،‌ نمی‌توانید مطمئن شوید که چه امکاناتی دارد. با این حال ما هرچه پژو درباره 2008 گفته را به شما می‌گوییم. این خودرو مجهز به رینگ‌های 16، 17 و در مدل آخر 18 اینچی آلیاژی است. سیستم ضد سرقت دارد و قاعدتاً باید سقف پانوراما داشته باشد. نقشه‌خوان ماهواره‌ای با صفحه نمایش لمسی 7 اینچی را نیز به قابلیت‌هایش اضافه کنید.

چندتریم اصلی برای آن در نظر گرفته شده،‌ یکی «مشکی آکسفورد»، دومی «مشکی برلین»، دیگری «طوسی توکیو»، یکی هم «قهوه‌ای داکوتا» و آخری «برنز پکن». شیشه‌های تیره، صندلی‌های چرم و داشبورد و دسته‌دنده چوبی‌اش حس خوب لوکس بودن را القا می‌کند. آینه‌های آن مجهز به گرم‌کن و با قابلیت تاشدن خودکار هستند. بلوتوث و USB‌ که دیگر ارزش گفتن ندارد. پژو 2008 حداقل 6 ایربگ دارد. سیستم تهویه مطبوع آن نیز اتوماتیک است. این سیستم در مدل‌های فول به صورت دوگانه نیز عرضه می‌شود. گرم‌کن صندلی‌ها یک آپشن آن هم روی مدل‌های تیپ بالا است. البته وجود ESP (سیستم پایداری الکترونیکی) و کروز کنترل که چیز عجیبی نیست اما حضور سیستم کمکی سرپایینی و سربالایی آن هم روی این شاسی‌بلند نه‌چندان قدبلند جای تعجب دارد. به سبک آفرودهای آمریکایی،‌ می‌شود روی کنسول آن یک خروجی 12 ولت برق دید. سیستم صوتی آن چهار باند و چهار توییتر (نخوانید تیوتر) دارد.


نظر دیگران

از آنجایی که هنوز هیچ‌کس این خودرو را در ایران تست نکرده، پس نمی‌توان درباره مثبت‌ها و منفی‌هایش نظر داد. پس مجبوریم دست به دامن سایت‌ها و مجلات معتبر خارجی شویم. سایت What Car در تستی که ژولای سال گذشته انجام داده بود درباره 2008 اینطور نوشت: «در این آزمون قوی‌ترین پیشرانه را انتخاب کردیم. انتخابی که سر و صدای زیاد اتاق را به ارمغان داشت. البته قوی‌ترین نسخه پیشرانه دیزلی اوضاع به مراتب بهتری را نسبت به نمونه بنزینی داشت. ضعف 2008 شدیداً در جعبه‌دنده‌اش دیده می‌شود. در حقیقت این خودرو نیاز به یک یا دو دنده اضافی برای کنترل بهتر دور موتور دارد. فرمان‌پذیری این پژو در سرعت‌های بالا تعریفی ندارد. شاید خسته‌کننده نباشد ولی ابداً هم سرگرم‌کننده نیست. در پیچ‌های تند و تیز به خصوص اگر مسیر شیب‌دار باشد، حس واژگونی را باید دایم تجربه کنید.
 

اگرچه این روزها لذت سان‌روف داشتن در شاسی‌بلندها همه‌گیر شده،‌ ولی با 2008 ترجیح می‌دهید همیشه این سقف بسته باشد. صدای باد بی‌اندازه شما را درگیر خودش می‌کند. در روزهایی که پژو بیش از هر زمان دیگری نیاز به افزایش کیفی محصولاتش دارد، عرضه یک شاسی‌بلند تک دیفرانسیل (محور متحرک جلو) می‌تواند روی آینده آن تاثیرگذار باشد. اگرچه باید به این نکته نیز اشاره کرد که 2008 دارای دیفرنسیال ضدقفل با کنترل الکترونیکی است. در داخل کابین اولین چیزی که نظر شما را به خود جلب می‌کند،‌ فرمان بیش از حد کوچک آن است. با توجه به کوچک بودن فضای داخلی،‌ دکمه‌ها بسیار نزدیک به هم و فشرده تعبیه شده‌اند.»سایت دیگر CarsGuide‌ است که بعد از تست پژو 2008 می‌گوید: «پژو با این محصول، سلیقه اروپایی‌پسند خود را بار دیگر نشان داد. درحالی که نیسان جوک، رنو کپچر، شورولت ترکس و فورد اکواسپرت بازارهای بهتر و بیشتر آمریکا و آسیایی را نیز پوشش داده‌اند. اما همین تعصب روی سنت طراحی نیز طرفداران پر و پا قرصی را برایش دست و پا کرده است. از نظر آپشن و امکانات، تنها حضور نقشه‌خوان ماهواره‌ای، گرم‌کن صندلی و شیشه‌های تمام تاریک آن است که به نسبت دیگر محصولات جدید به نظر می‌رسد.»

مجله Top Gear‌ که در حقیقت نسخه مکتوب برنامه‌ای محبوب به همین نام است، پژو 2008 را چنین معرفی می‌کند: «او همان 208 چاق شده است. محصولی که اساساً از فرانسه آمده تا با فورد و شورولت از آمریکا رقابت کند. البته آنچنان مشتاق نیست که با نیسان جوک از ژاپن رو در رو شود. حتی با اینکه از نظر قیمتی نیز گران‌تر و از نظر ظاهری لوکس‌تر است با این حال ترجیح می‌دهد دور از رقیب آسیایی‌اش باقی بماند. باید اعتراف کرد که این خودرو یک شاسی‌بلند دو نفره است. چرا که به واقع دو صندلی عقبی آن به کار نمی‌آیند.همان بهتر که از فضای انتهایی خودرو برای چیدن جعبه و چمدان استفاده شود. همان‌طور که گفتیم این همان هاچ‌بک 208 است که قد کشیده است. این تغییر سایز را هم می‌شود داخل اتاق دید. همان دکمه‌ها و همان شکل و شمایل. فقط کمی بزرگ‌تر. با این حال برخلاف خودروهای هم‌کلاسش، چهره‌ای قابل قبول و منطقی دارد. از آن طراحی‌هایی است که در گذر زمان تکراری نمی‌شود. خروجی پیشرانه‌اش آنقدرها هم بد نیست فقط اگر کمی وزن شاسی کمتر بود،‌ شرایط بهتری را در پیش داشتیم.»‌

رقبای داخلی

با وجود آن که پژو 2008 از اوایل سال 96 وارد بازار ایران میشود هر روز یک قیمت برای آن اعلام میکنند یک روز میگویند 70 میلیون و یک روز میگویند 80 و روز دیگری قیمت 90 میلیون را برای آن اعلام میکنند. ‌ پیش از هر چیز بدانیم که پژو 2008 در آن سوی آب‌ها رقیبی است برای رنو Captur، فورد EcoSport، شورولت Trax، فیات Panda و نیسان Juke. همان‌طور که می‌بینید رقبایش همگی قوی هستند. اما واقعیت آن است که این خودرو رقیب واقعی آن در بازار ایران سانگ یانگتیوولی است. پس باید دید در این دوئل جانانه 2008 موفق تر است یا سانگ یانگتیوولی ؟
 

مشخصات خودروی پژو 2008 تولیدی در ایران :