به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایسنا، در شرایطی که به نظر می‌رسد می‌توان با نزدیک کردن سیاست‌های ترانزیتی با کشورهای همسایه نه تنها هزینه اختلافات را کاهش داد که حتی با طرح‌های جدید شرایط را برای افزایش همکاری‌ها نیز به وجود آورد، اما مسائلی که توضیح چندانی درباره‌ی آنها ارائه نمی‌شود باعث شده در طول این ماه‌ها شرایط ترانزیتی ایران قدری برهم بریزد.

با وجود آنکه در طول ماه‌های گذشته در جریان دیدارهایی دو یا چند جانبه میان مقامات تهران و عشق‌آباد دو طرف بر لزوم افزایش همکاری‌ها در عرصه ترانزیتی تاکید کردند و با آغاز به کار خط راه‌آهن اینچه‌برون این موضوع در عرصه عمل ثابت شد، اما ترانزیت جاده‌ای ایران برای دومین‌بار در طول سال‌های گذشته با یک چالش جدید روبه‌رو شده است.

پس از آنکه ترکیه یکباره و بدون اطلاع قبلی تصمیم گرفت درباره مابه‌التفاوت نرخ سوخت پرداختی در ایران رابطه‌اش را برهم بزند، این‌بار ترکمنستان با اعمال سیاستی جدید که تنها برای کامیون‌های ایرانی اجرایی می‌شود، برای خودروهایی که از ایران قصد ترانزیت شدن به خارج از خاک ترکمنستان را دارند عوارض جاده‌ای تخصیص داده است. هرچند درصد راننده‌های ایرانی که قصد ترانزیت در ترکمنستان را دارند بسیار از عدد کل کمتر است، اما همین موضوع نشان از آن دارد که ما نتوانسته‌ایم راهکاری جدی برای حفظ رابطه مثبت خود با همسایه‌های استراتژیک داشته باشیم.

یک ماه پس از آنکه ترکمنستان این سیاست جدید را اعمال کرده نه تنها هنوز این کشور توضیح خاصی به سازمان راهداری ایران نداده که حتی پیگیری‌ها نیز در این حوزه بی‌جواب مانده است.

در همین راستا رییس سازمان راهداری بار دیگر اعلام کرده این سازمان در قالب نامه‌ای به مجامع بین‌المللی درخواست توضیح و تغییر در رابطه با ترکمنستان را داده است. موضوعی که به نظر می‌رسد در حال حاضر تنها دستاویز سازمان راهداری ایران باشد.

اگر چند ماه پیش صحبت از افزایش قابل توجه همکاری‌های ترانزیت میان ایران و ترکمنستان وجود داشت، حالا باید فکری به حال اختلافاتی کرد که تا چند هفته پیش سازمان راهداری از آن هیچ اطلاعی نداشت و در طول یک ماه گذشته نیز نتوانسته توضیح خاصی برای این رفتار دریافت کند.