به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از کسب و کار ، کارواش برای ماشین‌های ارزان‌قیمت تا ماشین‌های چند صد میلیونی و همچنین ماشین‌های سنگین به‌کار می‌رود و هر خودرویی در سال چندین بار به این مراکز مراجعه می‌کند. به واسطه اینکه کارواش‌داران برای شستشوی خودروها کارگران زیادی استخدام می‌کنند، موضوع پرداخت انعام در این مراکز مطرح است؛ انعام‌هایی که از شستن خود ماشین بیشتر می‌شود. حبیب حسینی، مالک یک کارواش در منطقه غرب تهران می‌گوید: مهم‌ترین اولویت برای راه انداختن این شغل داشتن اعتبار است و نیاز به هیچ تخصص و سرمایه بالایی ندارد؛ با یک سرمایه 10 میلیونی و البته به غیر از اجاره مکان کارواش می‌توان درآمد خوبی کسب کرد.»
راه‌اندازی یک کارواش جدا از هزینه‌های کارواش و مواد شوینده، سود مناسبی دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که سود حاصل از این کار با همان حداقل 30 خودرو در روز، حداقل 30 میلیون تومان در ماه است و حتی با پرداخت پول کارگر باز هم می‌توان به سود 30 میلیونی دست یافت.
این در حالیست که به گفته برخی از کارگران کارواش آنها حقوق ندارند و درآمدشان را از راه دریافت انعام از مشتریان تامین می‌کنند. درآمد کارگر کارواش به شانس و روز کاری بستگی دارد. اگر مشتری خوب و دست‌به‌جیبی داشته باشد، تا روز 100 هزار تومان و در بدترین شرایط حداقل روزی 50 هزار تومان به دست می‌آید، ولی در این بین اگر خسارتی هم به خودروی کسی وارد شود، کارگر باید هزینه‌ آن را بپردازد.
به جز کارواش‌های معمولی که در سطح شهر وجود دارند، برخی کارواش‌ها تخصصی‌تر عمل می‌کنند. این کارواش‌ها فقط خودروهای مدل بالا را شستشو می‌دهند. درآمد این کارواش‌ها که خودروهای زیر50 میلیون تومان را پذیرش نمی‌کنند، بیش از 100 میلیون تومان در ماه بوده که از درآمد یک پزشک متخصص بسیار بالاتر است.

پرداخت انعام در کارواش‌ها مورد تایید اتحادیه نیست
علیرضا راسی، رئیس اتحادیه دارندگان تعمیرگاه و اتوسرویس و توقفگاه و پارکینگ تهران
کارواش از آن دسته خدماتی است که به بهانه تبعیت از دنیای امروز مدل سیار آن نیز راه‌اندازی شده، اما در اینجا باید اشاره شود که هیچ‌یک از نرم‌افزارهایی که برای ارائه خدمات کارواش تهیه شده یا افرادی که به شکل سیار کار می‌کنند، مورد تایید اتحادیه نیستند. خودرو کالایی سرمایه‌ای تلقی می‌شود، حال اگر افرادی که مایل به فعالیت در این زمینه هستند محلی ثابت برای خود در نظر گرفته و از طریق ما پروانه بگیرند، می‌توانیم خدمات آنها را تایید کنیم، اما در شرایطی که این اتفاق رخ ندهد هیچ‌یک از این خدمات مورد تایید اتحادیه نیست. به طور کلی دریافت خدمات در یک کارواش شستشو، صفرشویی، جاروبرقی و همه بخش‌ها قیمت خاص خود را دارد که این قیمت مشخص است و واحدهای مختلف ملزم به رعایت آن هستند، اما با توجه به بحران آب کشور باید به وضعیت کارواش‌ها دقتی ویژه داشت و درباره قیمت‌های آنها نیز معمولا هیات‌مدیره اتحادیه تمام این شرایط را لحاظ می‌کند تا رقمی منطقی برای این بخش تعیین شود. البته باید توجه داشت که در میان کارواش‌ها کیفیت آنها هم مهم است. به عنوان مثال ممکن است فردی 100 میلیارد تومان هزینه کرده و یک مجموعه شامل کافی‌شاپ، پمپ‌ بنزین و کارواش و بخش‌های دیگر را راه‌اندازی کرده باشد. آیا واقعا می‌توان انتظار داشت که این فرد هم به اندازه سایر واحدها بابت ارائه خدمات شستشو هزینه دریافت کند؟در سال‌های گذشته کارواش‌ها یکی از مراکزی بودند که کمترین شکایات مردمی را به همراه داشته‌اند. بر همین اساس اکنون بیشترین متقاضی دریافت پروانه و فعالیت در این بخش را شاهد هستیم و حتی تعداد افرادی که برای احداث کارواش اقدام می‌کنند نسبت به افرادی که برای دریافت پروانه تعمیرگاه مراجعه می‌کنند، بیشتر است. در حال حاضر بیش از 100 واحد برای ارائه‌ خدمات کارواش متقاضی دریافت پروانه کسب هستند، اما مورد مهم‌تر این است که در حال حاضر در شهر تهران بیش از 100 کارواش مجاز وجود دارد که در میان آنها شاید 5 درصد نیمه‌اتوماتیک، برقی و تمام‌اتوماتیک باشند، اما بیشتر کارواش‌های تهران به سبک سنتی در حال فعالیت هستند. درباره پرداخت انعام نیز لازم به توضیح است که اگر مردم در دریافت این خدمات با مشکلی مواجه شوند از طریق اعلام به اتحادیه، بازرسان ما سریع موضوع را پیگیری می‌کنند. پرداخت انعام در کارواش‌ها مورد تایید اتحادیه نیست و این موضوع امری اختیاری است که مشتری می‌تواند براساس میل و خواست خود این رقم را پرداخت کند، اما در غیر این صورت دریافت اجباری انعام تخلف محسوب می‌شود و قابلیت پیگیری دارد. به عبارت بهتر، الزامی در پرداخت انعام به کارگران در هیچ جا ذکر نشده و کاملا اختیاری و البته این امر مرسوم است و به خواست مراجعه‌کنندگان صورت می‌گیرد.

پرداخت انعام دلبخواه است
مصطفی مقدادی، فعال حوزه کارواش
امروز کارواش‌داران از خدمات سطح پایینی برخوردارند و اکثر آنها به ارائه خدمات به صورت سنتی اکتفا کرده‌اند. کارواش‌هایی که خدمات شستشوی اتومات دارند هزینه‌های شخصی انجام داده‌اند و این در حالیست که تمام کارواش‌داران توانایی مالی خرید این تجهیزات را ندارند. درآمد کارواش‌های سنتی نیز با رونق گرفتن کار کارواش‌های خودکار و اتومات کاهش یافته، البته کارواش‌های اتومات را در مناطقی راه‌اندازی کرده‌اند که تمکن مالی مراجعه‌کنندگان به آنها بالاست و ابایی از پرداخت مبالغ بالا ندارند و حتی هنگام پرداخت انعام به کارگران که حتی از سوی اتحادیه نیز غیرقانونی اعلام شده انعام‌هایی با مبالغ بالا پرداخت می‌کنند.
البته اتحادیه اعلام کرده که پرداخت انعام دلبخواه است، اما اجبار به مشتری برای دریافت آن خلاف قانون است و مراجعان با مشاهده این رفتار می‌توانند شکایت کنند.
در کارواش‌هایی که جواز دارند، انعام اجباری نیست و این بارها بخشنامه شده است و مسئولان کارواش موظفند این بخشنامه را در معرض دید مشتری نصب کنند تا اگر کسی دوست دارد انعام بدهد، اگر هم نمی‌خواهد، پرداخت انعام اجباری و زورکی نیست. لازم به توضیح است که بازار کارواش از شب عید تا اواخر تابستان رونق خوبی دارد و مردم برای شستشوی خودرو به کارواش زیاد مراجعه می‌کنند، اما در فصل زمستان به علت بارش برف و باران مردم میل و رغبت زیادی ندارد که خودروهای خود را به کارواش بیاورند و البته همین انعام‌ها در فصول کم‌کار برای کارگران باقی می‌ماند.