به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این مطلب نگاهی کوتاه و مختصر به روند زمانی پیدایش این کلاس خودرو می‌اندازیم.

1899: نوع جدیدی از وسیله نقلیه در فرانسه و در حوالی شهر پاریس تولید شد که متشکل از یک جایگاه نسبتا بزرگ برای نشستن سرنشینان و یک صندلی در بیرون اتاق برای نشستن راننده بود که به وسیله یک سقف پارچه‌ای یا چوبی کاور می‌شد.

1900: به‌سرعت بعد از گذشت کمتر از یک سال، این وسایل نقلیه بی‌نام‌ونشان به‌دلیل اینکه گفته می‌شد از نمای روبه‌رو به حالت عبای چوپانان منطقه لیموزین فرانسه شباهت دارد، لیموزین نام گرفت. شاید نتوان هیچ دلیل منطقی برای این نامگذاری تعیین کرد!

1901: لیموزین در فرانسه به‌شدت مورد توجه قرار گرفت و پاریسی‌های سرمایه‌دار تمایل زیادی به خرید آن پیدا کردند. دلیل آنها برای خرید این وسیله این بود که می‌توانستد از آن برای حمل مواد غذایی خشک و همچنین البسه استفاده کنند.

1902: پس از چندسال، به‌دلیل مصطلح شدن کلمه لیموزین در بین مردم، در سال 1902، دیکشنری آکسفورد برای نخستین‌بار واژه لیموزین را همانند بسیاری دیگر از واژه‌هایی که براساس نامگذاری مردم محلی به‌وجود آمده‌اند، به‌عنوان یک مدل از خودرو به لیست واژگان خود اضافه کرد.

1910: وقتی در سال 1903 برای نخستین‌بار پای اولین لیموزین به خاک آمریکا باز شد، طولی نکشید که استارت تولید یک نمونه داخلی از این مدل خودرو در آمریکا زده شد. شرکت کدیلاک برای نخستین‌بار در سال 1910، اقدام به ساخت یک دستگاه لیموزین بر پایه خودرو Model 30 خود کرد.

1916: انجمن مهندسان خودرو آمریکا، لیموزین را در سال 1926 تحت‌عنوان »یک خودرو سرپوشیده با قابلیت جاگرفتن 3 تا 5 سرنشین به‌علاوه یک صندلی برای راننده« توصیف کردند. در این تعریف در واقع ظاهر یک خودرو با 2 در مدنظر قرار گرفته شده است که یکی از سمت راننده و از جلو اتومبیل به‌منظور سوار‌شدن راننده و دیگری در سمت دیگر و در انتهای اتومبیل به منظور سوارشدن شخصیت‌های اصلی داستان تعبیه شده‌اند.

1920: در اوایل دهه سوم از قرن بیستم، ‌هالیوودی‌ها رابطه خوبی با لیموزین برقرار کردند. مالکیت یک دستگاه از این خودروها توسط Rudolf Valentino جزو نخستین تمایلات نشان‌داده‌شده توسط جامعه هنری آمریکا به داشتن خودروهای خاص بود.

1921: نخستین مرکز تعمیرات لیموزین‌ها در سال 1921 و توسط James P. Carey در شهر نیویورک افتتاح شد. تا آن زمان البته تعداد لیموزین‌های موجود در بازار چندان زیاد نبود ولی با توجه به تمایلات بازار وجود یک چنین مرکزی در آمریکا لازم بود.

1928: اولین لیموزین کشیده (stretch limousine) در سال 1928 و در Ford Smith آرکانزاس و توسط مدیر کمپانی Armbruster به‌تولید رسید. از آنجایی که این خودروها اغلب به‌منظور حمل‌ونقل رهبران ارکستر استفاده می‌شدند، تا مدتی در ادبیات عامیانه به آنها Big-Band Bus (به معنی تحت‌اللفظی اتوبوس بزرگان موسیقی) گفته می‌شد.

1930: به دلایلی مثل مشکلات اقتصادی که در دهه چهارم قرن بیستم که آمریکا دامنگیر آن شد، صنعت ساخت لیموزین که یک صنعت لوکس به‌حساب می‌آمد با کندی کمبود بودجه مواجه شد ولی در عوض استفاده از لیموزین‌های موجود در حمل‌ونقل مسافران پروازی از هتل به فرودگاه و برعکس به‌شدت رواج پیدا کرد.

1939: نخستین لیموزین مخصوص ریاست‌جمهوری در آمریکا در سال 1939 یعنی درست در زمان شروع جنگ جهانی دوم توسط شرکت لینکولن و برپایه سری K این برند برای رُزوِلت ساخته شد.

1980: در دهه 80 میلادی با توجه به رشد به‌وجود آمده بعد از بحران‌های اقتصادی و جنگ، حال‌وهوای جدید آن روزها وسایل حمل‌و‌نقل مجهزتر و مدرن‌تری را می‌طلبید. به‌دنبال این مسئله صنعت ساخت لیموزین‌های جدید و نوین در دهه 80 دوباره کار خود را آغاز کرد و پا به بازار عرصه جدید گذاشت.

2009: شرکت کدیلاک به‌عنوان یکی از مانورهای تبلیغاتی خود همیشه از این جمله استفاده می‌کند که این شرکت سازنده خودروهای سواری رئیس‌جمهور آمریکاست. در سال 2009 لیموزین 18 فوتی اختصاصی باراک اوبامو با نام مستعار The Beast (جانور!) توسط این شرکت ساخته شد؛ خودرویی که وزن هر در آن، با وزن یک در بوئینگ 747 برابری می‌کند!

*روزبه نوروزیان