به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایسنا، محمد درویش در همایش روز ملی حمل و نقل که صبح امروز با حضور وزیر کشور، شهردار تهران، جمعی از شهرداران و استانداران و مدیران حوزه حمل و نقل و فرمانده پلیس راهور برگزار شد، اظهار کرد:‌ وقتی که آقای پورسیدآقایی به معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران آمد، آماری منتشر و اعلام کرد که در شهریور ماه 1396 تعداد خودروهایی که در معابر عمومی تهران تردد می‌کنند بیش از شش برابر ظرفیت است این در حالیست که اعلام شد میزان بزرگراه‌ها، تونل‌ها، اتوبان‌هایی که در تهران احداث شده حتی 70 کیلومتر بیشتر از رقمی است که قرار بود در افق 1404 به آن برسیم.

وی ادامه داد: در سال 1384 که میزان پل‌ها، بزرگراه‌ها، اتوبان‌ها، پارکینگ‌های طبقاتی و تقاطع‌های غیر همسطح یک هفتم امروز و تعداد خودروها سه برابر ظرفیت معابر عمومی بود.

این فعال محیط زیست ادامه داد: نخستین هشدار جدی در مورد آلودگی هوا و ترافیک توسط یک نویسنده در روزنامه‌ای خطاب به شهردار وقت با این عبارت که «آقای شهردار تا کی باید در این آلودگی گرفتار باشیم و در این ترافیک چهارراه‌ها اسیر» منتشر شد. تاریخ این یادداشت مربوط به سال 1336 است یعنی بیش از 61 سال پیش. ما در طول این 61 سال نه تنها نتوانستیم مشکل آلودگی هوا و ترافیک تهران را حل کنیم بلکه به جایی رسیدیم که شهروندان تهرانی حدود 22 میلیون ساعت از عمرشان را در ترافیک از دست می‌دهند که در کشور این رقم به حدود 50 میلیون ساعت می‌رسد.

وی خطاب به مدیران حاضر در جمع گفت: یک اشتباه راهبردی در این میان اتفاق افتاده است و حضور شما در این محافل بزرگترین امید است که نشان می‌دهد مدیریت کلان کشور متوجه این اشتباه راهبردی شده است. این اشتباه راهبردی را قبلا زمانی که نخستین کارخانه خودروسازی در کشور راه افتاد و همزمان با آن نیز کارخانه‌ای در کره جنوبی راه اندازی شد شاهد بودیم. آن زمان نخست وزیر وقت ایران اعلام کرد که به امید آنکه روزی هر ایرانی صاحب یک پیکان شود. در حالی‌که همتای کره‌ای آن اعلام کرد به امید آنکه بتوانیم یک خودرو صادر کنیم و امروزه حدود 23 درصد از کل بازارهای خودرو در اختیار کره جنوبی است.

درویش اضافه کرد: اگر می‌خواهیم مشکل آلودگی را حل کنیم با فشار آوردن روی بهبود کیفیت خودرو یا فشار آوردن روی بهبود کیفیت سوخت هرگز نمی‌توان این مشکل را حل کرد که اگر می‌توانستیم تا کنون حل شده بود. اگر همه خودروهایی که امروز در تهران تردد می‌کنند هیبریدی و برقی باشند آیا مشکل ترافیک حل می‌شود؟ آیا 22 میلیون ساعت از عمر تهرانی‌ها تلف نمی‌شود؟ در حقیقت باید کاری کنیم تا مردم داوطلبانه خودروهای شخصی خود را کنار بگذارند. باید با بهبود کیفیت وسایل حمل و نقلی عمومی، نظیر مترو، بی آر تی و ایجاد مسیرهای امن دوچرخه سواری و پیاده رو ،شهری را از نو بیافرینیم که مردمانش با افتخار و امنیت خودروی شخصی را کنار بگذارند و از مدهای پاک حمل و نقلی استفاده کنند.

وی خطاب به شهردار تهران نیز گفت: خوشحالم که در صدر شهرداری تهران پیروز حناچی است که خودش اهل رکاب بوده است و از سه شنبه‌های بدون خودرو حمایت می‌کند. این مدل حمل و نقل پاک فقط مشکل ترافیک، آلودگی هوا و آلودگی صوتی را حل نخواهد کرد بلکه مشکلات دیگر را نیز حل می‌کند. به طور مثال آلودگی صوتی در حال حاضر در زیر پل سید خندان 86 دسی‌بل گزارش می‌شود در حالی‌که حداکثر تحمل انسان برای تحمل آلودگی صوتی 60 دسی‌بل است و اگر از 60 دسی‌بل بالاتر برود مشکلاتی نظیر کندذهنی کودکان، ناراحتی‌های گوارشی، پرخاشگری و کم تحملی ایجاد می‌شود. همین امر سبب شده است در شهری زندگی کنیم که 7000 نزاع در هر 100 هزار نفر را شاهد باشیم. در حقیقت اگر بتوانیم به ملاحظات محیط زیستی و موازین محیط زیستی برگردیم حتی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه و وزارت بهداشت نفس راحتی می‌کشند. در حقیقت با این کار با یک تیر چند نشان را خواهیم زد.

وی تصریح کرد: ما می‌توانیم کارهای بسیار مفید و اثربخشی را در همین دوره کوتاه باقیمانده از دولت روحانی انجام دهیم تا مردم تغییر را احساس کنند. اگر شعار اصلی امروز ما در برابر تحریم‌های ظالمانه آمریکا اتکا به خود، ساده زیستی و اقتصاد مقاومتی است یکی از مثال‌های بارز آن ترویج دوچرخه سواری و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی است. ما ایرانیان متاسفانه حدود 95 میلیون لیتر بنزین در طول روز مصرف می‌کنیم در حالی‌که کشور همسایه ما یعنی ترکیه حدود 7.8 میلیون لیتر مصرف بنزین دارد.

به گفته وی سهم بزرگی از سرمایه‌های ملی اینگونه دود می‌شود. این امر باعث شده تا ایران به عنوان هفتمین کشور انتشار دهنده گازهای گلخانه‌ای معرفی شود. شهرهای بزرگ ما درگیر جزیره گرمایی شوند و حتی تفاوت دمایی شب و روز در آنها افزایش پیدا کرده و افسردگی نیز در حال افزایش است. در حقیقت اگر به اقتصاد مقاومتی اعتقاد عملی داریم مردم ما باید ببینند که فرهیختگانشان خودروهای شخصی را کنار می‌گذارند. آن زمان است که ما می‌توانیم در این حوزه حرفی برای گفتن داشته باشیم.

این فعال محیط زیست در پایان اظهارکرد: به همین خاطر اگر در تهران ظرفیت‌های موجود حتی قیمت سوخت را به نحوی مدیریت کنیم که از اضافه قیمت سوخت خرج ترویج دوچرخه سواری و ایجاد مسیرهای ایمنی پیاده روی شود و یا اگر بتوانیم پارک‌هایی که در تهران وجود دارد را به وسیله مسیرهای ایمن دوچرخه سواری به هم متصل کنیم و تعداد سفر با دوچرخه را از 60 هزار به 300 هزار سفر افزایش دهیم آن زمان است که مردم تهران تغییر را احساس می‌کنند و سرمایه اجتماعی قدرت بیشتری پیدا می‌کند. در حقیقت به جای اینکه فقط حرف‌های قشنگ بزنیم کارهای با اصالت، جدی و غیر شعاری انجام دادیم.