به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از آرمان، عده‌ای تزریق نقدینگی را تنها راهکار بهبود تولید و تعدیل قیمت‌ها می‌دانند و گروهی دیگر خواستار لغو ممنوعیت واردات و یا حداقل امضای قرارداد با کشورهای منطقه هستند. در این بین اما تشدید فشارهای تحریمی آمریکا باعث شده تا شرکت‌هایی نظیر رنو و پژو هم که فعالیت خود را در ایران آغاز کرده بودند، از خاک کشورمان خارج شوند. صحبت‌های اخیر وزیر صمت نیز حاکی از آن است که حتی اگر گشایشی صورت بگیرد، این شرکت‌ها دیگر جایی در بازار ایران نخواهند داشت. با این حال در مدت اخیر هنوز برندهای چینی فعالیت خود را در ایران ادامه می‌دهند، اما افزایش گستره فعالیت آنها به دلیل همکاری با ایران به دلیل محدودیت‌هایی که ایالات متحده به وجود آورده امکان‌پذیر نیست و پیش‌بینی‌ها حاکی از خروج تدریجی آنها از ایران است. در کنار همه این اتفاقات چندی پیش مذاکراتی بین ایران و روسیه شکل گرفت که بعضی از رسانه‌ها اکنون با تیتر «تسخیر بازارهای ایران توسط خودروهای روسی» از آن یاد می‌کنند.

 با این حال هنوز معاهده و توافقنامه‌ای بین ایران و شرکت‌های روسی به امضا نرسیده و به نظر می‌رسد فعلا این صحبت‌ها در حد حدس و گمانه هستند. در این زمینه گفت‌وگویی با محمدرضا نجفی‌منش، تحلیلگر بازار خودرو، انجام شده است که در ادامه می‌خوانید.

اخیرا بعضی از رسانه‌ها از تسخیر بازار ایران توسط خودروهای چینی خبر داده‌اند. آیا صحت و سقم این خبر را تایید می‌کنید؟ ورود خودروهای روسی به ایران تا چه حد می‌تواند به بهبود وضعیت بازار کمک کند؟

بالطبع تنوع محصول در بازار دست مشتریان را در انتخاب خودرو باز می‌گذارد. هرچه کیفیت این محصولات بالاتر باشد و قیمت‌های متنوع‌تری داشته باشند گستره بازار هدف هم افزایش می‌یابد و همه مشتریان برای خرید خودرو می‌توانند وارد بازار خودرو شوند و نیازشان را برطرف کنند. اما در زمینه واردات خودروهای روسی من هنوز خبر رسمی در این زمینه نشنیده‌ام و به نظر می‌رسد که این اخبار در حد گمانه‌زنی است و شاید رسانه‌ها در انتشار خبر عجله به خرج داده‌اند. در حالی که هنوز توافقنامه رسمی در این زمینه به امضا نرسیده است.

همچنین اخباری در زمینه خروج خودروسازان چینی از بازار ایران مطرح است. آیا این خبر را هم در حد همان حدس و گمانه می‌دانید؟

بله این خبر هم من جایی نشنیده‌ام و به نظر حدس برخی افراد و رسانه‌هاست. با این حال باید توجه داشت که امروز اقتصاد ایران تحت تحریم‌های ایالات متحده به‌عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد جهان قرار دارد. بالطبع هر شرکتی که با اقتصاد ایران همکاری داشته باشد برای ورود به سایر بازارها با مشکلاتی مواجه می‌شود. چراکه افزایش گستره فعالیت نیاز به مجوز آمریکا دارد و این کشور در شرایطی با این شرکت‌ها کنار می‌آید که در ابتدای امر فعالیت خود را با ایران قطع کنند. بدین معنا که پیش‌شرط آمریکایی‌ها برای همکاری با هر کشور و شرکتی توافق بر سر تحریم ایران است؛ پس از آن است که درباره مسائل دیگر آنها حاضر به مذاکره می‌شوند. البته همان‌طور که اشاره شد فعلا این اخبار قطعی نشده‌اند و بهتر است اگر در واقعیت رخ دادند به تحلیل آن بپردازیم. فعلا که اتفاقی نیفتاده است.

آیا بهتر نیست که اکنون ممنوعیت واردات خودرو لغو شود تا در بازار تنوع و تکثر به وجود آید؟

بله ما هم موافق واردات خودروهای خارجی به کشور هستیم. اما باید هزینه آن را هم در نظر گرفت. در شرایطی که نرخ ارز در طول بیش از یک سال گذشته شرایط باثباتی نداشته واردات این دست از کالاها غیراصولی به نظر می‌رسد. از سوی دیگر برای خرید این کالاها باید دلار پرداخت. اما امروز صنعت نفت ایران، به‌عنوان بزرگ‌ترین منبع ارزآوری کشور، تحریم است و از سوی دیگر نقل و انتقال دارایی و سرمایه به‌راحتی امکان‌پذیر نیست. پیش از خودرو نیازهای اساسی دیگری وجود دارد که منابع کشور باید خرج آن شود.

در حوزه مشارکت روند به چه شکل است؟ آیا می‌توان به‌جای واردات، مشارکت را افزایش داد؟ برخی مسئولان اعتقاد دارند که امروز ایران با هر شرکتی بخواهد می‌تواند وارد همکاری شود.

شاید با مذاکره این امر قابل تحقق باشد، اما مشارکت هم نیاز به نقدینگی و تامین سرمایه دارد. بالطبع اگر شرکتی بخواهد وارد همکاری با شرکت‌های ایرانی شود شرایط خودروسازی‌های ایران را هم می‌سنجد. امروز شرایط به گونه‌ای نیست که بتوان وارد مشارکت به شرکت‌های دیگر شد. چراکه فقط بدهی‌های خودروسازان ایرانی به ارقام هنگفتی رسیده است. بهتر است ابتدا در داخل به این صنعت سر و سامان داد و سپس با خودروسازان خارجی وارد همکاری شد. آنها حتی اگر از لحاظ سیاسی شریک و همکار ایران به حساب آیند، در حوزه اقتصاد پیش از هر چیزی سود خود را در نظر می‌گیرند. اگر این مشارکت‌ها سودی برایشان نداشته باشد قطعا حاضر به همکاری نمی‌شوند.

اگر خودروسازان توان خروج از بحران‌های اخیر را دارند چرا با تمام حمایت‌هایی که صورت گرفته نتوانسته‌اند سر و سامانی به خود بدهند. مشکل کجاست؟

ما بارها اعلام کرده‌ایم مشکل اصلی خودروسازان تامین نقدینگی است. اگر سرمایه و نقدینگی لازم به این بخش تزریق شود قطعا آنها توان برون‌رفت از شرایط سخت کنونی را بدون مشارکت هم دارند. در شرایطی این خودروسازان به نقدینگی و سرمایه لازم دسترسی ندارند و با رشد هزینه‌ها مواجه هستند، چاره‌ای جز بالابردن قیمت تمام‌شده خود ندارند. زمانی هم که قیمت‌ها بالا می‌رود، از تعداد مشتریان کاسته می‌شود. آنهایی هم که اقدام به خرید می‌کنند رضایت چندانی از پول پرداختی ندارند. حال اگر از لحاظ مالی مشکلات حل شود، مانع جدی در مسیر خودروسازان مشاهده نمی‌شود.

پیش‌بینی شما از نیمه دوم سال چیست؟ آیا تولیدات خودروسازان افزایش می‌یابد و قیمت‌ها ریزش می‌کند؟

قیمت‌های موجود در کارخانه که اکنون واقعی شده‌اند و به نظر می‌رسد در نیمه دوم سال هم به ثبات خود ادامه دهند. اما نرخ‌های اعلامی در بازار با اندکی حباب مواجه است که اگر نقدینگی مورد اشاره به صنعت خودروسازی تزریق شود، خودروها وارد بازار می‌شوند و در بازار هم افت قیمت اتفاق می‌افتد و مشتریان رضایت می‌یابند.