به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایسنا، در روزهای اخیر یک اتفاق مهم در عرضه ورزش تمامی مردم ایران را بار دیگر شادمان کرد و حتی پیام تبریک مقام معظم رهبری را هم در پی داشت. قهرمانی تیم ملی کشتی آزاد ایران در جام جهانی آمریکا توانست باز هم قدرت ایران در این رشته را به رخ جهان بکشد و نشان دهند کشتی‌گیران ایرانی لیاقت دریافت بالاترین پاداش‌ها را در ورزش ایران دارند. البته پیروزی بر آمریکا در خاک این کشور و به اهتزاز درآوردن پرچم ایران در لس آنجلس، اهمیت این قهرمانی را دوچندان کرد.

در این میان انتظار می‌رود کشتی‌گیران نیز همانند والیبالیست‌ها مورد توجه وزارت ورزش و جوانان قرار گیرند و حداقل مانند والیبالیستها و فوتبالیستها حواله وارد کردن خودرو دریافت کنند. اما هنوز خبری از اهدای حواله خودرو به کشتی‌گیران نیست و باز هم گویا قرار است پر افتخارترین ورزش ایران مورد بی مهری قرار گیرد چرا که کشتی‌گیران به آئین‌نامه ارجاع داده می‌شوند اما والیبالیستها و فوتبالیستها فراتر از آئین‌نامه و ضوابط پاداش می‌گیرند. این در حالی است که افتخارات کشتی ایران قابل مقایسه با هیچ رشته دیگری نیست.

مطمئنا قهرمانی کشتی‌گیران ایران در جام جهانی چیزی ‌کمتر از چهارمی والیبالیست‌ها در لیگ جهانی ندارد و حتی ارزشمندتر بوده و کشتی گیران انتظار دارند وزارت ورزش و جوان برخورد یکسانی با رشته های مختلف داشته باشد.

درست در روزهایی که اعضای تیم ملی کشتی تمرینات دشوار خود را در اردوهای تدارکاتی پیگیری می‌کردند،‌ خبری از حضور مسئولان و توجه به آنها نبود. اما آنها به این چیزها توجه نداشتند و با تمام توان برای حضور موفق در جام جهانی خود را آماده می‌کردند اما کافی بود تا بار دیگر کشتی گیران افتخار آفرینی کنند تا سیل پیامهای تبریک به سوی فدراسیون کشتی روانه شود.

با این حال تبعیض بین کشتی با رشته‌های دیگر کم‌کم به رویه آزار دهنده‌ای تبدیل شده است؛ رویه‌ای که شاید بر روی انگیزه کشتی‌گیران تاثیر گذار باشد.

اینکه بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران پس از صعود به جام جهانی و والیبالیستها پس از چهارمی در لیگ جهانی حواله وارد کردن خودرو دریافت کنند، اما کشتی‌گیران پس از قهرمانی در جام جهانی در نهایت منتظر باشند تا پاداش آنها بر اساس آیین نامه داده شود، چندان خوشایند نیست. البته در این آئین‌نامه که بدون ایراد نیست ظاهرا در آن پاداشی برای قهرمانی در جام جهانی لحاظ نشده و یا اگر لحاظ شده، چندان ارزشمند نیست.

حال باید دید آیا پس از این قهرمانی نگاه‌ها به کشتی از تبعیض خارج شده و به صورت ویژه‌ خواهد شد یا خیر و آیا قهرمانی در جام جهانی آمریکا می‌تواند نقطه عطفی در تغییر دیدگاه‌ها به پرافتخارترین ورزش ایران باشد یا ورزش اول دوباره فراموش می‌شود تا اینکه به المپیک ریو برسیم.