به گزارش  پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از زددی نت، یافته های جدید گارتنر نشان می دهد که تا سال 2020 ماشین های هوشمند که از توان یادگیری خودکار برخوردارند به یکی از پنج حوزه مهم سرمایه گذاری 30 درصد از مدیران ارشد فناوری شرکت های بزرگ مبدل می شوند.

این ماشین ها که قادر به کسب تجربه و واکنش مناسب در صورت وقوع شرایط پیش بینی نشده هستند، بدون کنترل انسان می توانند وظایف محوله را انجام دهند و لذا استفاده از آنها به سود شرکت‌های تجاری است.

اما به گفته برایان پرنتیس معاون ارشد گارتنر تمامی اینها به معنای خودمختاری کامل ماشین‌های هوشمند نیست و چنین امری نه مطلوب است و نه ممکن.

به گفته این مدیر شرکت گارتنر انسان ها هنوز هم آخرین و مهم ترین نقطه اتکای این محصولات هستند. بنابراین یک خودروی خودران هنوز هم به فرمان نیاز دارد تا در شرایط حاد یک انسان آن را کنترل کند. البته در این خودروها راننده دیگر کنترل فعال و دائمی اتومبیل را بر عهده ندارد و تنها ناظر منفعلی است که به مشاهده شرایط بسنده می کند و در صورت لزوم برای دخالت خودرو وارد عمل می شود.

وی می افزاید که به هر حال شرایط محیطی به طور صددرصد و کامل توسط ماشین های هوشمند قابل پیش بینی نخواهد بود و لذا نیاز به مداخله انسان در چنین شرایطی برطرف نمی شود. لذا شرکت های فناوری باید مشخص کنند که چه عواملی در چه شرایطی قابل کنترل نخواهند بود تا در چنین شرایطی انسان ها برای جلوگیری از وقوع فجایع غیرقابل جبران و مقابله با آسیب دیدن انسان ها وارد عمل شوند.