به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، ؛ به همین خاطر زمانی که دفترچه خاطرات صنعت خودروسازی را ورق می‌زنیم، به خودروهای ماندگاری برمی‌خوریم که در این دوره خلق شده‌اند. اما کدام خودروهای اسپرت نوستالژیک به این دهه تعلق دارند؟

Toyota Supra
سوپرا نام محصولی کاملا ماندگار و تکرار نشدنی است که برای نخستین بار در سال 1978 خلق شد. اما چیزی که به عنوان سوپرای تکرار نشدنی و ماندگار می‌شناسیم، نسل چهارم این خودرو یعنی Supra A80 است که در حد فاصل 1993 الی 2002 میلادی بر روی خط تولید تویوتا قرار داشت. این کوپه خوش چهره که یکی از خودروهای باب میل تیونرها و دریفترهاست، از نسخه‌های متفاوت موتور مشهور 2JZ (اتمسفریک و توربو) بهره می‌برد.

Nissan Skyline R33 GTR
اسکای‌لاین به خودی خود یکی از ماندگارترین نام‌ها در صنعت خودروسازی به شمار می‌رود اما زمانی که حرف از دهه 90 میلادی به میان آید، بدون هیچ تردیدی چهره R33 فقید در ذهنمان نقش می‌بندد. این محصول که در نسخه GTR تنها به صورت کوپه دیفرانسیل عقب (با پیشرانه RB26) وارد بازار می‌شد هنوز هم یکی از محبوب‌ترین خودروها در بین ژاپنی بازان است و بسیاری از افراد از R33 به عنوان یک دریفتر اصیل نام می‌برند.

BMW M3 E36
دومین نسل از M3 بر پایه نسل سوم سری3 در حالی طراحی و معرفی شد که M3 E30 (نسل اول) با موفقیت در بازار، مسابقات و ثبت رکوردهایی مثل عنوان سریع‌ترین خودرو کانورتیبل دنیا (در اتاق کانورتیبل)، این نام را در بین علاقمندان به خودروهای اسپرت تثبیت کرده بود. M3 E36 که مجهز به دو پیشرانه 6 سیلندر تنومند S50 و S52 بود، در سال 1992 بر روی خط تولید ب‌ام‌و قرار گرفت و طبق آمار در حدود 71 هزار دستگاه از نمونه‌های کوپه، کانورتیبل و سدان آن تولید شد.

Honda NSX
در نخستین سال از دهه 90 میلادی، NSX که تحت هر دو برند هوندا و آکیورا به بازار عرضه می‌شد، به عنوان یک کوپه اسپرت موتور وسط خلق شد. این محصول با بهره‌گیری از قوای فنی 6 سیلندر قدرتمند نزدیک به 300 اسب بخاری، تقسیم وزن بسیار اصولی و عالی، سیستم تعلیق مناسب و مواردی از این قبیل، خیلی زود به یکی از ماندگارترین و بهترین خودروهای اسپرت آن دوران تبدیل شد. تولید این خودرو 15 سال بعد به پایان رسید و در این مدت 18 هزار دستگاه NSX به خریداران تحویل داده شد.

Ferrari F50
این شاهکار تکرار نشدنی ایتالیایی که در سال 1995 با هدف بزرگداشت 50 سالگی برند فراری خلق شد، یکی دیگر از افتخارات صنعت خودروسازی در دهه 90 میلادی محسوب می‌شود و از سال 1995 الی 1997، تعداد 349 دستگاه از آن به تولید رسید. فراری F50 که از پیشرانه 12 سیلندر 4.7 لیتری V شکل 65 درجه بهره می‌برد، در بخش قوای فنی از تکنولوژی خودروهای فرمول1 آن دوران برخوردار است و عمده نمونه‌های تولیدی آن به رنگ قرمز هستند.

Lamborghini Diablo
دیابلو نیز همچون NSX درست در نخستین سال از دهه 90 پا به عرصه گذاشت. این سوپراسپرت آتشین سنت آگاتایی که زاده دست مارسلو گاندینی (به عنوان طراح اولیه) و یک تیم تکمیلی بود، تا سال 2001 بر روی خط تولید این برند قرار داشت و تعداد 2884 دستگاه از نسخه‌های مختلف آن به تولید رسید. دیابلو مجهز به موتور V12 (5.7 و 6 لیتری در نمونه‌های متفاوت) بود و در سال 1998 دستخوش یک فیس‌لیفت شد که پس از این فیس‌لیفت چراغ‌های مخفی شونده آن جای خود را به چراغ‌های ثابت داده بودند.

McLaren F1
F1 شاهکاری بود که در دهه نود میلادی با مدیریت گوردون مورای (طراح خودروهای فرمول1) شکل گرفت. این سوپراسپرت موتور وسط ماندگار که در حدفاصل سال‌های 1993 تا 1998 بر روی خط تولید قرار داشت، یک خودرو مسابقه‌ای جاده‌ای است که در آن سال‌ها توانست با ثبت رکورد 386.4 کیلومتر بر ساعت عنوان سریع‌ترین خودروی سری تولیدی دنیا را از جگوار XJ220 (با 349 کیلومتر بر ساعت) برباید. F1 از پیشرانه V12 ب‌ام‌و بهره می‌برد و برای تقسیم وزن بهتر، صندلی راننده و غربیلک فرمان درست در وسط خودرو قرار گرفته است.

Mercedes-Benz CLK GTR Straßen
CLK GTR به عنوان یک خودرو مسابقه‌ای با الگوبرداری از روی مک‌لارن F1 (آ ام گ برای توسعه این خودرو یک دستگاه مک‌لارن F1 خریداری کرده بود!) تنها در چهار ماه طراحی و تولید شد و مرسدس برای این که بتواند طبق قوانین FIA عمل کند، تعداد 26 دستگاه از آن (20 دستگاه کوپه و 6 دستگاه رودستر) روانه بازار کرد. این محصول که در سال‌های 1998 و 1999 در آفالترباخ آلمان به تولید می‌رسید، از پیشرانه 6.9 لیتری 12 سیلندر بهره می‌برد.

Mazda RX-7
این محصول ماندگار و دوست داشتنی از سال 1978 بر روی خط تولید مزدا قرار داشت اما نمونه‌ای که ما برای قرار دادن در این لیست در نظر گرفته‌ایم، نسل سوم این خودرو یا همان FD است که تولید آن از سال 1992 شروع شد و تا 2002 ادامه یافت. مزدا RX-7 نسل سوم که تنها به صورت کوپه 2در تولید شد، در نسخه‌های متفاوت از پیشرانه‌های کم حجم اما با راندمان بالای وانکل بهره می‌برد و به دلیل تقسیم وزن عالی، پایداری و قابلیت‌های حرکتی بسیار خوبی داشت.

Bugatti EB110
از سال 1991 تا 1995 میلادی، تعداد 139 دستگاه بوگاتی EB110 به تولید رسید. این سوپراسپرت موتور وسط که از سیستم چهارچرخ محرک به همراه پیشرانه 12 سیلندر 3.5 لیتری کوادتوربو (چهار توربوشارژر) 60 سوپاپه بهره می‌برد در شجره نامه بوگاتی، به عنوان پدر ویرون و پدربزرگ شیرون امروزی شناخته می‌شود. نسخه پروتوتایپ EB110 زاده دستان پرتوان مارسلو گاندینی بود و در بین این 139 دستگاه، نسخه‌های متفاوتی از EB110 با قدرت و جزئیات طراحی متفاوت دیده می‌شود.

*معید حمیدی