به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، اول از همه اینکه خودرو مورد نظر باید از نظر عملکرد فنی خودرویی خوب بوده، به قولی چابک و چالاک باشد. دوم اینکه حتی‌المقدور خودرو مذکور نباید بیش از اندازه مایه دردسر و جلب توجه باشد و مجرم را بیش از این در مخمصه قرار ندهد. سوم اینکه این خودرو باید به راحتی قابل دزدیده شدن باشد تا در صورتی که فردی آن را در گوشه‌ای مناسب پیدا کرد، به راحتی بتواند آن را بدزدد. برخی از این خودروها قیمت و ارزش نسبتا بالایی دارند و برخی نیز ممکن است چندان ارزشمند و گران‌قیمت نباشند. در صورتی که مورد دوم صادق باشد، ممکن است خودرو به عنوان ابزاری برای ارتکاب جرم باشد و پس از پایان کار مجرم، در گوشه‌ای رها شده، حتی نابود شود. در این مطلب به سراغ برخی از مهم‌ترین خودروهای مورد علاقه مجرمان می‌رویم که بسیاری از آنها را نیز در فیلم‌های سینمایی مطرح به عنوان خودرو مجرمان مشاهده کرده‌ایم.

  سیتروئن DS
یکی از خودروهایی که در دهه50 میلادی توانست صنعت خودرو را دگرگون کند، این سفینه فضایی سیتروئن بود که برای مدت مدیدی نیز در خط تولید ماند و در نهایت به یک سدان پرفروش و استثنایی در تاریخ بدل شد. اما این محصول سیتروئن به لطف تعداد بالا، سواری بی‌نظیر و پایداری استثنایی در مسیرهای پر پیچ و خم و مانورهای ناگهان، به یکی از گزینه‌های مورد علاقه مجرمان فرانسوی بدل شد. در فیلم مشهور سامورایی (ساخته کارگردان مشهور فرانسوی، آقای ملویل) هم می‌توان تعداد زیادی تعقیب و گریز با چاشنی DS مشاهده کرد.

جگوار مارک II
در دهه 60 میلادی، تبهکاران زیادی در بریتانیا اقدام به سرقت‌های مسلحانه بزرگی کردند که برخی از آنها در تاریخ جهان بی‌سابقه است. اما نکته جالب توجه و اشتراک این سرقت‌ها خودرویی به‌ظاهر آرام و باوقار بود که به عنوان یک سدان لوکس راهی بازار شده بود. جگوار مارک II به لطف شتابگیری مناسب، حداکثر سرعت بالا و هندلینگ کم‌نظیر بسیار مورد توجه سارقان بود. بعدها پلیس بریتانیا تصمیم گرفت تا برای مقابله با این اسلحه سریع سارقان، تعداد زیادی از همین خودرو را به خدمت بگیرد. تا پیش از آن فورد کورتینا خودرو محبوب پلیس این کشور بود. تعداد زیادی فیلم و سریال کارآگاهی نیز در این دوره ساخته شده‌اند که پر از انواع جگوارهای کلاسیک هستند.

  لوتوس امگا (کارلتون)
در زمانی که لوتوس به یکی از زیرمجموعه‌های جنرال موتورز بدل شده بود، این خودروساز با همکاری بال اروپایی این غول یعنی اپل و واکسهال یک سدان فوق سریع با 377 اسب بخار قدرت و حداکثر سرعت 290کیلومتر در ساعت را معرفی کرد. لوتوس امگا در حقیقت نمونه سریع اپل امگا برای مبارزه با امثال ب‌ام‌و M5 بود. در این دوره اما باندهای تبهکار بریتانیا و آلمان به سراغ این خودرو رفتند و با خرید و یا حتی سرقت یک یا دو نمونه از آن، دست به سرقت‌های بزرگی زدند که سبب شد تا بسیاری از ماموران پلیس به همه لوتوس امگاها مشکوک باشند! لوتوس امگا تفاوت چندانی با یک اپل و واکسهال از نظر ظاهری نداشت، اما سرعت و شتابگیری و هندلینگ آن به قدری بهتر بود که تمامی خودروهای پلیس بزرگراه را به راحتی کنار می‌زد.

ب‌ام‌و سری 5 نسل E34
شاید جذاب‌ترین ب‌ام‌و کلاسیک جوان از نظر بسیاری سری 3 نسل E30 باشد. اما در میانه دهه 90 یکی از محبوب‌ترین خودروها نزد مجرمان، سری 5 نسل E34 بود. این خودرو همانند سایر محصولات ب‌ام‌و ذاتی خشن و اسپرت داشت و در عین حال به لطف جاداری، برای بسیاری از جرایم مناسب بود. در عین حال به سرعت قیمت آن نیز پایین آمده، سرقت آن نیز چندان دشوار نبود. بدین ترتیب بسیاری با سرقت یک دستگاه از این خودرو و پس از انجام چند خلاف و سرقت، خودرو را در گوشه‌ای رها ‌کرده و حتی منهدم می‌کردند. می‌توان تعقیب و گریز جذابی از این خودرو را در فیلم رونین مشاهده کرد.

  شورولت کامارو (نسل 3)
در ایالات متحده آمریکا، بسیاری کامارو را خودرو افراد قلدر و قدرت‌طلبی می‌دانند که معمولا با باندهای خلافکار نیز ارتباطاتی دارند! این عقیده آمریکایی‌ها حتی توسط جرمی کلارکسون، مجری برنامه تاپ گیر نیز مطرح شده است. نسل سوم کامارو شاید محبوب‌ترین خودرو در میان خلافکاران آمریکایی نباشد (فورد F150 رتبه اول را داراست) اما به دلیل ظاهر خشن، عملکرد فنی خوب و ظاهر شدنش در چندین تعقیب و گریز بسیار مشهور در دهه 90 میلادی، از آن یک خودرو خشن و خلافکار ساخت که حتی نام کامارو را برای همیشه با خلاف و سرقت و تعقیب و گریز عجین ساخت.

  فولکس واگن گلف (نسل دوم)
نسل دوم فولکس واگن گلف به لطف اشتراکاتی که با نسل اول داشت، از نظر قیمت و ارزش یکی از بهترین خودروهای دهه80 میلادی بود و در عین حال به لطف شاسی خوب و پیشرانه‌های انعطاف‌پذیر، به راحتی و با چند تغییر ساده فنی به یک موشک زمین به زمین کوچک بدل می‌شد. از اواخر دهه 80 تا اواخر دهه 90 میلادی، نمونه‌های سریع (خصوصا GTi) این خودرو بسیار مورد توجه سارقان و مجرمان بودند.
چرا که علاوه بر ظاهر آرام و مظلوم و گمراه‌کننده، به‌راحتی قابل سرقت بودند. خصوصا بسیاری از سارقان نه‌چندان حرفه‌ای و جوان و کم سن و سال اروپایی، از گلف به عنوان  بهترین دستیار یاد می‌کردند!

دوزنبرگ مدل J/SJ
دوزنبرگ در دهه 30 میلادی و در اوج دوران رکود اقتصادی آمریکا و دقیقا پیش از جنگ جهانی دوم، سازنده برترین خودروهای لوکس و سریع این کشور بود.
این برند لوکس‌ساز اما در دوره‌ای ظهور کرد که باندهای مافیایی و تبهکاران پرنفوذ بدون هیچ مزاحمتی در خیابان‌های شهرهایی همانند نیویورک رفت و آمد می‌کردند. این دوره که به دوران گانگسترها مشهور است، دوران اوج فروش مدل برتر این برند یعنی J و نمونه سوپرشارژ شده یعنی SJ بود که با اختلاف سریع‌ترین خودرو خیابانی بازار آمریکا بود و به لطف هیبت بزرگ و قیمت سرسام‌آورش، نماد لوکس بودن نیز تلقی می‌شد. بدین ترتیب در بیشتر فیلم‌هایی که گانگسترهای این دوره را نمایش می‌دهند، حتما اثری از این خودرو دیده می‌شود.
  کدیلاک V16
کدیلاک در دهه30 میلادی یک پلت‌فرم فوق لوکس را انتخاب کرده، پیشرانه‌ای مدرن با 16 سیلندر برای آن طراحی کرد که در نهایت به  سریع‌ترین خودرو فول سایز آمریکا یعنی مدل V16 بدل شد. این خودرو نیز همانند دوزنبرگ در زمان اوج جرم و جنایت در شهر نیویورک و سایر شهرهای بزرگ آمریکا و در دوره سلطه گانگسترها ظهور کرد. باندهای خلاقکار ایتالیایی-آمریکایی و کوبایی-آمریکایی علاقه شدیدی به این خودرو بزرگ داشتند و از آن معمولا به عنوان خودرو جابه‌جایی سران خود استفاده می‌کردند، هرچند به لطف پیشرانه بزرگ و قدرتمند این خودرو، کدیلاک V16 در صورت نیاز به ابزاری کارآمد برای فرار از دست رقبا و بعضا ماموران قانون بدل می‌شد.

فیات 124
اگر نگاهی به فیلم‌های اکشن ایتالیایی دهه‌های 60 و 70 میلادی بیندازید، یکی از اشتراکات در تمامی این فیلم‌ها یک سدان کوچک و جعبه‌ای به ظاهر نه چندان سریع است که عملکردی فرای انتظار دارد. این خودرو کوچک اما فیات 124 است. با آنکه نمونه‌های کوپه و اسپایدر این خودرو نیز به عنوان دو مدل اسپرت راهی بازار شدند، اما پلت‌فرم خود نمونه سدان نیز دست کمی از یک خودرو اسپرت نداشت و به لطف هندلینگ بالا، وزن بسیار کم و پیشرانه‌ای با دور مجاز بالا و قدرت مناسب، به یک موشک سریع خیابانی بدل شد. قیمت 124 بسیار پایین بود و سرقت آن نیز وقت چندانی از مجرمان نمی‌گرفت. به همین دلیل بسیاری از مجرمان و سارقان ایتالیایی برای فرار از آلفارومئو برلیناهای پلیس ایتالیا، از این خودرو استفاده می‌کردند. این فیات حتی در فرانسه، بلژیک، سوئیس و اسپانیا نیز محبوب سارقان بود و در شوروی سابق نیز در هیبت لادا ریوا باز هم به مجرمان کمک کرد.

مزراتی کواتروپورته 3
نسل سوم مزراتی کواتروپورته در زمان بسیار بدی توسط این خودروساز ایتالیایی راهی بازار شد. در این دوره بحران سوخت، قیمت بالای بنزین، قوانین سختگیرانه آلایندگی و مشکلات اقتصادی متعدد مزراتی حیات این برند را در معرض خطر قرار داده بود. اما ظهور مافیای مدرن ایتالیا از سال‌های پایانی دهه 70 میلادی، به نحوی نوشدارویی پیش از مرگ مزراتی بود! در این دوره بسیاری از سران مافیا به سراغ این خودرو رفتند و حتی برخی ثروتمندان پرنفوذی که به همکاری با این باندها متهم می‌شدند نیز این خودرو را بسیار دوست داشتند. به همین دلیل این نسل از کواتروپورته به سمبل مافیای ایتالیا در دهه 80 میلادی بدل شد. در عین حال این خودرو به لطف هندلینگ بالا و شتابگیری و عملکرد فنی مشابه خودروهای اسپرت، به راحتی از دست فیات‌ها و آلفارومئوهای نه چندان سریع پلیس ایتالیا می‌گریخت.

هوندا سیویک نسل پنجم
این نسل از هوندا سیویک در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران طرفداران بسیاری دارد. اما شاید برای ما جالب باشد که این خودرو یکی از محبوب‌ترین خودروها در میان باندهای تبهکاری آمریکایی است که ریشه در آسیای شرقی دارند. حتی خود این خودرو نیز یکی از محبوب‌ترین خودروهای باندهای مافیای ژاپن (یاکوزا) است. سرقت ساده، هندلینگ بالا، چالاکی ستودنی، ظاهر ساده و غلط انداز و تقویت ساده پیشرانه عواملی هستند که به محبوبیت این خودرو در میان باندهای شرقی دامن زده است.