صنعتی که
مورد بی‌لطفی رسانه‌ها قرار گرفته و مشکلات آن، آنچنان که باید منعکس نشد و
در بیان محاوره و عامیانه در فهرست صنایع پردرآمد برای مسئولان و صاحبان
آن قرار گرفت.

اما نگاهی به واقعیت‌های تورمی در صنعت‌های مختلف
نشان می‌دهد داستان خودروسازی ایران آنگونه که بیان می‌شود نیست بلکه تنها
«یک طرفه به سمت قاضی رفتن و راضی برگشتن است».

در
حالیکه در کشورهای دنیا صنایع خودروساز به عنوان افتخار ملی و نماد غرور
یک کشور به حساب می‌آیند به طوری که در روز ورشکستگی جنرال موتور در آمریکا
عزای عمومی اعلام شد و پرچم‌ها به حالت نیمه افراشته درآمد، اما در ایران
به جای حمایت ازصنایع خودروسازی هر روز با شانتاژهای خبری، دیدگاهی منفی در
قبال این صنعت ایجاد می‌شود و در سال‌های که شعار حمایت از تولید ملی در
کانون توجهات قرار دارد، برخی تلاش دارند تا برای حفظ و ارتقا منافع
وارداتی پرسود خود در عرصه خودرو، این صنعت با سابقه چند دهه‌ای را هر چه
بیشتر منزوی کنند و با راه‌اندازی بازار داغ شایعات، با کسب سودهای چند صد
میلیاردی، دانسته یا ندانسته نظاره‌گر بیکاری چندصد هزار ایرانی شاغل در
صنعت خودروسازی باشند و صد حیف و امان که در پایان این داستان غم‌انگیز
تنها باید گفت «از ماست که برماست».

بازار داغ خبرهای ضد و نقیض در خصوص خودرو و خودروسازان در حالی است که نیم نگاهی به این صنعت بیانگر مهجوریت آن است.

عدم
توجه به صنعت خودروسازی داخل ایران آنچنان پیش رفته است که واردکنندگان
محصولات غذایی برای جوایز مصرف کنندگان خود نیز چشم بر خودروی داخلی
بسته‌اند و خودروهای خارجی را به عنوان جایزه معرفی می‌کنند، حال مشخص نیست
در کجا این جوایز محصولات تولید خارج معنای حمایت از مصرف کننده و حمایت
از تولید داخل لقب گرفته است.

رسانه‌ای
هم که قرار بود رسانه ملی باشد برخلاف رویکرد قانونی خود به تبلیغ کالاهای
خارجی می‌پردازد و حتی برنامه‌هایی گاه جذاب و متنوع برای قرعه کشی و پخش
جوایز آنها تهیه و برای دیدن مردم ارائه می‌کند، حال سخن آنکه سود صاحبان
بنگاه‌های برگزار کننده تنها گرم کننده بازار خارجی‌ها و تهدید کننده
تولیدکنندگان داخل به ویژه کشاورزان است و در این بین رسانه ملی چونان
کاسه‌ای داغ‌تر از آش و دایه‌ای مهربان‌تر از مادر شده و بدون بیان حقایق
تنها این نکته را در مصاحبه‌ها و گفتگوها با مردم و مسئولان بیان و به
بیننده القا می‌کند که صنعت خودروسازی داخل «بلای جان مردم و عذاب آنها شده
است»، و شاید منظور آن است که باید خودروسازان نیز حق حساب خود را به
رسانه ملی پرداخت کنند تا از حمایت این رسانه برخوردار شوند.

از
سوی دیگر تورم فزاینده مسکن، مواد غذایی، لوازم خانگی و ... از سال 1380
در طول دوره‌ای 12 ساله به خوبی برای تمام مردم و خانوارها مشهود و قابل
لمس است و هرمیزان نارضایتی مردم در این زمینه‌ها تنها پاسخ‌های آرام را به
همراه داشت اما افزایش 6 درصدی قیمت خودرو سونامی اعتراضات به خودروسازان
را به همراه داشت و نمایندگان مردم در مجلس نیز از این قافله جا نمانده
هم‌صدای برخی رسانه‌ها نسبت به افزایش قیمت‌ها آن هم به میزان چشمگیری کمتر
از نرخ تورم، فریاد اعتراض برآورده و مدعی کاهش 15 تا 20 درصدی قیمت
خودورها شده‌اند، اعتراضی که باعث رکود در بازار خودرو شد، رکودی که سایه
آن می‌تواند بسیار سنگین‌تر از تحریم‌های ناعادلانه کشورهای غربی باشد.

اما
در پاسخ به برخی انتقادهای از این دست می‌توان به سراغ فرمایشات رهبر معظم
انقلاب رفت که به گفته محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت و معاون برنامه‌ریزی و
نظارت راهبردی ریاست جمهوری در دیدار اخیر دولت یازدهم، ایشان روی تمرکز و
توجه به استفاده از ظرفیت داخلی تأکید داشتند و فرمودند نباید با واردات
ماشین‌های گرانقیمت، فرهنگ غیرانقلابی هم ترویج یابد.

این
درحالی است که براساس آمار گمرک در 4 ماه نخست سال جاری 34 هزار و 134
دستگاه خودرو به ارزش 683 میلیون و 706 هزار و 300 دلار وارد کشور شده است.

مقایسه
آمار 4 ماهه ابتدایی امسال با مدت مشابه سال قبل نشان می‌دهد واردات خودرو
از لحاظ تعداد 168 درصد و نیز از لحاظ ارزش دلاری 154 درصد رشد داشته است.

در 4 ماه سال 92 تعداد 12 هزار و 744 خودرو به ارزش 269 میلیون و 265 هزار و 108 دلار وارد کشور شده بود.

همچنین 3 ماه نخست سال جاری تعداد 23 هزار و 242 خودرو سواری به ارزش 484 میلیون دلار وارد کشور شده است.

این آمارها نشان می‌دهد، در تیر ماه 93 بیش از 10هزار و 800 خودرو نسبت به خرداد ماه همین سال وارد کشور شده است.

در
کنار این آمارها برخی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و یا برخی
مسئولان که گویا چندان میانه خوشی با خودروسازان داخلی ندارند با اشاره به
آمار 18 هزار نفری کشته شدگان تصادفات جاده‌ای تنها خودرو را عامل اصلی
میزان بالای مرگ و میر سوانح جاده‌ای معرفی می‌کنند، در حالیکه تنها نگاهی
کوتاه به نظرات مسئولان نیروی انتظامی و پلیس راهنمایی و رانندگی کشور نشان
می‌دهد، اشتباهات انسانی و مشکلات راه از عوامل
مهم‌ افزایش آمار تلفات انسانی تصادفات به حساب می‌آید و تاکید بر لزوم
ارتقای کیفیت خودروها تنها عاملی جهت لایه پوشانی خطای انسانی به حساب
می‌آید.

واردکنندگانی خودرو هم که در بیان ظاهر
گرایانه نگران سلامت مردم و گاه اندوهگین از وضعیت خودروسازی کشور هستند
می‌توانند به جای واسطه‌گری با جذب امکانات و اخذ مجوزهای لازم زمینه ساخت
خودروهای وارداتی را در داخل کشور فراهم کنند تا از این طریق با
اشتغالز‌ایی، زمینه انتقال تکنولوژی به داخل کشور را فراهم کنند تا از این
طریق خدمتی واقعی را به مردم و عشق به ایران اسلامی را در عمل به نمایش
بگذارند.

بر این اساس و با این
واقعیت‌های بیان شده شاید بهتر باشد کمی با صنعت خودروسازی کشورمان
مهربان‌تر برخورد کنیم و حمایت‌های خود را به صورت واقعی و نه تنها در حرف
به اجرا بگذاریم چراکه ضربه زدن به این صنعت ارزشمند داخلی، نتیجه‌ای جز
افزایش بیکاری، صدمه زدن به تولید داخلی و وابستگی به کشورهای سلطه‌جو و
حتی دست چندم دنیا، به همراه نخواهد داشت.

با این تفاسیر این سئوالات مطرح می‌شود که آیا
نمایندگان و حتی سیاست‌گذارانی که در امر قیمت گذاری محصولات وارد می‌شوند و
مردم را به نخریدن کالای داخلی ترغیب می‌کنند، به نوعی در اقتصاد کشور
اخلال وارد نمی‌کنند؟

آیا ترغیب مردم به نخریدن کالای تولید داخل، برخلاف شعارهای مطرح مبنی بر حمایت از تولید ملی نیست؟

زمانی که رهبر معظم انقلاب از واردات خودرو شکایت می‌کنند، ایجاد رکود در بازار خودروی داخلی، تشدید واردات را به دنبال ندارد؟

آیا پافشاری بر لزوم بدون پشتوانه کاهش قیمت خودرو، بیانگر دست‌هایی پشت
پرده برای به زانو درآوردن صنعت خودروسازی داخلی و نشان دادن چراغ سبز برای
ورود خودروهای خارجی نیست؟

آیا مافیای واردات خودرو مشوق بیاناتی مبنی بر کاهش قیمت خودروی داخلی برای کسب سود بیشتر واردکنندگان نیست؟

و در آخر
اینکه آیا فشار وارده بر صنعت خودروسازی کشور با رد درخواست ایجاد کارخانه
تولید خودرو بدون توجیه فنی و اقتصادی در حوزه انتخابیه یکی از نمایندگان
محترم مجلس ارتباط دارد؟

و
اگر چنین است آیا این برخلاف سوگند یاد شده نمایندگان محترم مجلس شورای
اسلامی در جهت دفاع از ارزشها و مصالح ملی کشور عزیزمان نیست؟