به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، در این مطلب به یکی از جالب‌ترین نمونه‌ها یعنی لامبورگینی میورا حامد فردوسیان، ایرانی ساکن سوئیس و فرانسه، می‌پردازیم.

حامد فردوسیان کیست؟
تجار ایرانی از گذشته‌های دور در بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی شناخته شده بوده‌اند و به سبب فعالیت گسترده آنها کالاهای ایرانی و سوغات کشورمان به دروازه‌های اروپا و آمریکا رسیده است. یکی از این تاجران شناخته‌شده ایرانی که بیشتر فعالیتش به دهه‌های 70 و 80 میلادی بازمی‌گردد، آقای حامد فردوسیان است. او یکی از تجار موفق فرش ایرانی است که در اروپا سکونت داشته، شهروند کشورهای فرانسه و سوئیس تلقی می‌شده است. آوازه ثروت حامد فردوسیان به حدی در فرانسه پیچیده بود که کمتر کسی از میان ثروتمندان و افراد شناخته‌شده پاریس او را نمی‌شناخت. به همین سبب دیدن آقای فردوسیان در مهمانی‌ها و خوشگذرانی‌های پاریس امری عادی تلقی می‌شد.
سوگولی تاجر فرش
شناخته‌شده‌ترین خودرو حامد فردوسیان یک دستگاه لامبورگینی میورا SV نقره‌ای‌رنگ بود که بارها توسط شهروندان پاریس در حال جولان دادن در خیابان‌های شهر مشاهده شده بود. این خودرو به شماره شاسی 5078، شماره موتور 30742 به عنوان 745‌امین دستگاه تولید شده میورا در اول آگوست سال 1972 در سوئیس به آقای فردوسیان تحویل داده شد. خود آقای فردوسیان بر مراحل ساخت خودرو نظارت داشت و ترکیب رنگ استثنایی نقره‌ای- طلایی با کابین مشکی را خود انتخاب کرد. در آن زمان معروف بود که کنترل میورا در سرعت‌های بالا به دلیل سبک‌بودن دماغه بسیار دشوارتر از رقبا بود. به همین دلیل به پیشنهاد باب والاس، راننده آزمایشی لامبورگینی، یک اسپویلر مشکی رنگ کوچک در جلو خودرو نصب شد تا بدین وسیله از بلند شدن دماغه جلوگیری شود. در ابتدا پلاک EE.60213 کشور ایتالیا (از نوع ترانزیت موقت Escursionisti Esteri) روی آن نصب شد، اما پس از ورود به سوئیس میورا پلاک این کشور را اخذ کرد. بعدا به دلیل مشکلات مالیاتی فردوسیان میورا خود را در هلند پلاک کرد و شماره آن به Z-12-25 (باز هم ترانزیت) تغییر کرد. با این حال بسیاری معتقدند که این خودرو فقط به طور محدود در آمستردام مشاهده شده است. آقای فردوسیان به طور مرتب از میورا خود استفاده می‌کرد. در آگوست سال 1987 بود که میورا آقای فردوسیان طعمه حریق شد. همانند سایر میوراها، به دلیل تنظیم خاص کاربراتور بخشی از سوخت روی قسمت‌های داغ پیشرانه پاشیده می‌شد و همین امر سبب شد تا میورا آتش بگیرد. به دلیل وزش باد، شعله‌های آتش به سرعت خودرو را در کام خود کشیدند و پیش از رسیدن تیم آتش‌نشانی خسارت سنگینی به خودرو وارد شده بود. بین سال‌های 1988 تا 2000 خودرو در کارخانه لامبورگینی در خواب ناز بود. کارخانه مبلغ 235 هزار دلار را برای بازسازی کامل خودرو از فردوسیان درخواست کرده بود. تنها بازسازی بخشی از متعلقات فنی خودرو همانند پیشرانه در طول این مدت توسط خود کارخانه انجام گرفت. سرانجام در سال 2000 فردوسیان با پرداخت 20 میلیون لیره ایتالیا (حدود 13 هزار دلار) جریمه پارک خودرو در انبار کارخانه، آن را ترخیص کرد. در حالی که خودرو کارکرد 70 هزار کیلومتر را نشان می‌داد، بازسازی آن در سال 2002 در کارگاهی در شهر تورین آغاز شد. کاپوت آن به طور کامل تعویض شد (قبلاً مشابه نمونه SVJ بود) و باله جلو حذف شد. در نوامبر سال 2003 سرانجام مراحل بازسازی به طور کامل تمام شد و خودرو به فروش گذاشته شد. با اینکه خودرو ظاهرا به یک شهروند ساکن آلمان فروخته شد، اما اخیرا عنوان شده که میورا به سوئیس بازگشته است.