یک موتور «ایرپاور»
ایده بنز برای مسابقات لمان
عصر خودرو- بدون شک مسابقات لمان سنگین ترین مسابقه استقامتی خودرو است که 93 سال است پایداری و جان سختی خودروها را به چالش میکشد.
عصر خودرو- بدون شک مسابقات لمان سنگین ترین مسابقه استقامتی خودرو است که 93 سال است پایداری و جان سختی خودروها را به چالش میکشد.
به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، در این مسابقه خودروها در چند کلاس به رقابت 24 ساعته و بدون وقفه با هم میپردازند و اکثر خودروسازان مطرح دنیا خودروهایی فوقالعاده را در این رقابتها وارد میکنند. مرسدس بنز بعد از پروازی که در آخرین مسابقه لمان 1999 داشته دیگر پا به این رقابتها نگذاشته است. اخیرا رندری از خودرویی مسابقهای برای سالهای آینده بنز معرفی شده است تا زمینه بازگشت این خودرو ساز به لمان فراهم شود. مرسدس بنز در مسابقات فرمول یک حضور فعالی دارد و توانسته است به مقام قهرمانی هم برسد. حضور در لمان 24 ساعته اما موضوعی است که مرسدس بنز جای خالیاش را احساس میکند. در سال 1999 مرسدس بنز با خودروی CLR-GT1 در این مسابقه حضور داشت که در بخشی از مسیر خودرو ناگهان به هوا بلند میشود و به خارج از مسیر مسابقه پرت میشود. سوالی که همواره پرسیده میشود این است که مرسدس بنز با چه خودرویی قرار است به لمان بازگردد و این غیبت طولانی را قرار است به چه شکلی جبران کند. در تصاویری که به خودروی سال 2030 مرسدس بنز نسبت داده شده است و البته تصاویر کامپیوتری است طرحی رادیکال از خودرویی مسابقهای پیشنهاد شده تا باعث شود مرسدس بنز بتواند با قدرت در این رقابت معروف و قدیمی شرکت کند البته این خودرو که گفته میشواد موتورش با هوا کار میکند تنها یک پیشنهاد است و تا 14 سال دیگر معلوم نیست دانش طراحی خودرو به کجا رسیده باشد.
بنز در طول مسابقات لمان دو حادثه عجیب داشته است که در سال 1955 مرگبار ترین حادثه این رقابتها شکل گرفته که در جریان آن 82 نفر به علت برخورد مرسدس بنز با آنها کشته شدند و اتفاق دوم هم که در سال 1999 رخ داد و باعث شد حضور بنز در این رقابتها متوقف شود. گرافیستها و طراحان خودرو با ارائه و معرفی مدلی مفهومی و البته گرافیکی به بنز در تلاش هستند این خودرو ساز را تشویق کنند تا مجدد به لمان بازگردد و نام این خودرو با ظاهری تهاجمی و رادیکال را Mercedes-Benz DTW گذاشتهاند. این خودرو از دو موتور برقی استفاده میکند که از توربین تسلا بهره میبرند و از جریان هوای بسیار فشرده استفاده میکند. این هوای فشرده در دو مخزن ذخیره میشود که با آزادسازی آن توربین به حرکت در میآید که این طرح در سال 1913 از سوی نیکولا تسلا ساخته شده است. در زمان گرفتن ترمزها از نیروی ایجاد شده برای پر کردن مخزنهای هوا استفاده میشود که بسیار در مصرف انرژی صرفهجویی میشود. رشتههای فیبرکربن جدیدی که در این خودرو استفاده میشود 200 بار قویتر از استیل و چند برابر نازکتر از موی انسان است که مقاومتی رویایی را به این خودروی خاص میبخشد. لاستیکها در این خودرو بهصورت خودکار پلاستیک دریافت میکنند و خودرو مجدد بافت لاستیکی که از دست داده است را به دست میآورد و این کار به کمک فناوری چاپ سه بعدی روی لاستیکها در ابعادی بسیار کوچک صورت میگیرد و نیاز به تعویض در چرخها از بین خواهد رفت که این موضوع سرعت آمادهسازی خودرو برای ورود به جریان مسابقه را افزایش میدهد.
در طراحی این خودرو نمیتوان گفت که همه نگاهها به سال 2030 بوده، بلکه رگههایی از طراحی امروزی نیز در آنها دیده میشود. این مرسدس بنز مفهومی را باید چیزی میان خودروهای لمان کنونی و خودروهای فرمول یک تصور کرد. به بیان بهتر یک خودرو فرمول یک که بدنه لمان روی آن گذاشته شده باشد، البته نکته مهم این طراحی این است که از نظر طراحان در سال 2030 تفاوت آیرودینامیکی زیادی در خودروها ایجاد نخواهد شد. شاید تصور آنها چندان بیراه نباشد. خودروسازان اگر چه در محصولات شهری کنونی چندان به آیرودینامیکهای فضایی روی نمیآورند، اما در مورد خودروهای مسابقه وضعیت فرق میکند. مسابقات 24 ساعته لمان اکنون به محلی برای قدرتنمایی خودروسازان در طراحی آیرودینامیک تبدیل شده است. به همین دلیل شاید جای کار و تغییر زیادی برای آن باقی نمانده باشد. نکته جالب بعدی اهمیتی است که برای نیروی جانب پایین یا همان داون فورس در این طراحی قائل شدهاند. تقریبا باله جلو حذف شده و به جای آن سطح صاف خودرو در تمام قسمت بالای آن وظیفه تولید نیروی جانب پایین و افزایش پایداری خودرو را به عهده دارد. نحوه تولید نیروی جانب پایین در خودروها به این صورت است که زمانی که خودرو با سرعت زیاد حرکت میکند، عبور هوا از روی سطوح صاف خودرو (معمولا بالهها) موجب میشود تا نیرویی به سمت پایین ایجاد شود، هرچه سرعت خودرو بالاتر برود این نیرو نیز افزایش پیدا میکند.