به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، ایتالیا با طراحی خودروهای شاسی‌‌‌بلند کمی بیگانه بوده اما لافورزا نخستین تلاش این کشور برای تولید نخستین شاسی‌‌‌بلند با رگه‌‌‌های لوکس است که با هدف ارائه قابلیت‌‌‌های آفرود همانند محصولات رنج‌‌‌روور است. در این نوشتار قصد داریم به بررسی و معرفی این شاسی‌‌‌بلند خاص ایتالیایی بپردازیم.

پیشینه
RAYTON-FISSORE MAGNUM در حقیقت نام یک آفرودر ایتالیایی لوکس است که در تیراژ محدود بین سال‌‌‌های 1985 تا 2003 به تولید رسید؛ خودرویی که نسخه 8 سیلندر آن در آمریکا با نام LAFORZA شناخته می‌‌‌شود. این خودرو اوایل عمرش را برای خدمت به مقاصد نظامی و پلیس گذراند اما پس از آن، TOM TJAARDA، که طراحی خودروهایی نظیر فراری 365GT، استون مارتین لاگوندا کوپه، فورد فیستا و فیات 124 اسپایدر را در پرونده کاری خود داشت، تغییراتی ‌روی لافورزا به منظور ایجاد شاسی‌‌‌بلندی لوکس و در‌خور یک خودروی ایتالیایی ایجاد کرد. این خودرو برای نخستین‌بار در سال 1984 رونمایی شد؛ شاسی‌‌‌بلندی که با اندکی تغییرات از شاسی ایوکیو VM90 استفاده می‌‌‌کرد. همچنین در بسیاری از موارد از جمله دیفرانسیل، سیستم تعلیق و ترمزها از نمونه‌‌‌های قرار گرفته شده ‌روی محصولات برند ایوکیو در لافورزا استفاده شد.

مشخصات فنی
مگنام یا لافورزا با دو نوع قلب تپنده بنزینی و یک نوع دیزلی عرضه ‌‌‌شد؛ در نوع 2.4 لیتری بنزینی حداکثر توان ایجاد شده توسط مگنام عددی در حدود 108 اسب‌‌‌بخار است اما یک نمونه 2 لیتری بنزینی تجهیز‌شده به سوپرشارژر نیز برای این خودرو در نظر گرفته شد که از فیات/لانچیا به عاریت گرفته شده بود و می‌‌‌توانست 135 اسب‌‌‌بخار توان را ایجاد کند. قدرتمند‌‌‌ترین نمونه از نسخه اروپایی این شاسی‌‌‌بلند ایتالیایی با نام MAGNUM VIP شناخته می‌‌‌شد و از پیشرانه 6 سیلندری که از آلفارومئو به عاریت گرفته شده بود، بهره می‌‌‌برد و حداکثر توان قابل توجه 158 اسب‌‌‌بخار را ایجاد می‌‌‌کرد. نسخه آمریکایی مگنام با نام لافورزا در سال 1988 الی 1989 به آمریکا راه یافت و از جمله مهم‌‌‌ترین تغییرات ایجاد شده در آن را می‌‌‌توان به بهره‌‌‌گیری از پیشرانه 5 لیتری فورد اشاره کرد که 225 اسب‌‌‌بخار توان را به چهار‌‌‌چرخ خودرو منتقل می‌‌‌کرد همچنین امکان نصب سیستم سوپرشارژر نیز به صورت آپشنال ‌‌روی این خودرو وجود داشت که باعث ایجاد یک شاسی‌‌‌بلند 300 اسب‌‌‌بخاری می‌‌‌شد. علاوه بر استفاده از پیشرانه فورد، در این نسخه از جعبه دنده خودکار 4 سرعته این برند نیز برای لافورزا استفاده شد که با تجهیز‌شدن به سیستم SELECT TRAC حرکت‌ روی تمام سطوح از جمله برف، یخ، سنگ و ... امکان‌‌‌پذیر می‌‌‌شد.

رقابت خواسته یا ناخواسته
با توجه به تغییراتی که TOM TJAARDA ‌روی مگنام اعمال کرد، این شاسی‌‌‌بلند که در نسخه‌های 4،6 و 8 سیلندر عرضه می‌‌‌شد با بهره‌‌‌گیری از قابلیت‌‌‌های آفرود و ظاهری لوکس در کابین وارد رقابتی با رنج‌‌‌روور شد. این شاسی‌‌‌بلند با بهره‌‌‌مندی از پیشرانه‌‌‌های مختلف و مصرف سوخت کمتر که به خصوص نظر مشتریان اروپایی را به سمت خود جلب می‌‌‌کرد، توانست به فروش نسبتا مناسبی در اروپا دست یابد. اگر در حال حاضر بخواهید به دنبال شاسی‌‌‌بلندی لوکس بگردید، به سرعت نام بسیاری از مدل‌‌‌ها و برند‌‌‌ها نظیر پورشه کاین و ماکان، محصولات رنج‌‌‌روور، کدیلاک اسکلید، مرسدس‌‌‌بنز جی‌کلاس و بسیاری از برند‌‌‌های دیگر به ذهنتان خطور می‌‌‌کند اما در سال 1988 و 1989، زمانی که لافورزا پا به ایالات متحده گذاشت، شاسی‌‌‌بلندهای لوکس زیادی در بازار وجود نداشت و این خودرو سعی در جلب نظر بازار آن دوران داشت. اگر داخل پورشه کاین نشسته باشید، این حس به شما منتقل می‌‌‌شود که شما داخل یک پورشه 911 شاسی‌‌‌بلند نشسته‌‌‌اید و با قرارگیری داخل کابین لافورزا نیز دقیقا همین حس به شما منتقل می‌‌‌شود؛ گویی داخل یک فراری شاسی‌‌‌بلند قرار دارید. در بخش طراحی داخلی، با ورود به کابین این خودرو، عریض و گسترده بودن فضا به خصوص برای سرنشینان ردیف عقب کاملا جلب توجه می‌‌‌کند و از این لحاظ می‌‌‌توان لافورزا را علاوه بر مقاصد آفرود، خودرویی کاملا مناسب برای خانواده نیز دانست. علاوه بر برخورداری از کابینی گسترده، یکی از نقاط قوت لافورزا در بهره‌‌‌گیری از کابین بسیار با‌کیفیت است بدین صورت که اکثر قسمت‌های کابین از چرم ایتالیایی مرغوب و نرم تشکیل شده ‌‌و از این حیث می‌‌‌توان این بخش را یکی از برتری‌های لافورزا نسبت به محصولات رنج‌‌‌روور دانست؛ چیزی که از یک خودرو ایتالیایی انتظار می‌‌‌رود.

نسخه‌‌‌های خاص
لافورزا را می‌‌‌توان در حقیقت نسخه خاص مگنام اروپایی برای بازار آمریکا دانست اما دو نسخه اختصاصی نیز برای لافورزا در نظر گرفته شد. نخستین نسخه با نام LAFORZA GT شناخته می‌‌‌شود که از پیشرانه 5 لیتری 8 سیلندر مورد استفاده در فورد ماستنگ بهره می‌‌‌برد و در برخی ‌مدل‌‌‌ها‌ نیز نمونه 5.8 لیتری 8‌سیلندر نیز وجود داشت که در هر دو نسخه از جعبه‌‌‌دنده AOD(‌اتوماتیک درایو) 4 سرعته اختصاصی فورد استفاده می‌‌‌شد. نسخه جی‌‌‌تی لافورزا از سال 1995 تا 1998 تولید و عرضه شد و این امکان به خریداران داده شد تا آپشن سوپرشارژر را نیز برای افزایش توان خودرویشان سفارش دهند. LAFORZA PRIMA نیز یکی دیگر از نسخه‌‌‌های خاص است که به پیشرانه 5 لیتری 8 سیلندر فورد اکسپلورر تجهیز شد و سیستم انتقال قدرت AOD الکترونیکی برای آن در نظر گرفته شد و از سال 1998 تا سال 2003 به تولید رسید.

پایان قصه
لافورزا توانست با تولید شاسی‌‌‌بلندی لوکس در زمان خودش، جای خالی حضور چنین خودرویی در بازار را پر‌کند و می‌‌‌توان آن را تجربه‌‌‌ای جالب دانست که توانست تا حدودی با رقبایش دست و پنجه نرم کند. پایان قصه لافورزا از زمانی شروع شد که یکی از کارمندان این شرکت اقدام به قتل همسرش کرد و از آن دوران به بعد این شرکت با ورشکستگی و مشکلات مالی مقابله کرد و در نهایت در سال 2003 این شرکت به طور کامل با حدود 20 سال سابقه بین‌‌‌المللی و 14‌سال سابقه حضور در ایالت متحده از صفحه روزگار محو شد!

نوشته:شروین اُشیدری