به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر، با وجود تمام مخالفت های کارشناسان قرار است طرح ترافیک جدید شهر تهران از ابتدای سال 97 اجرایی شود، پلیس شرط کرده است تا زمانی که زیرساخت های این طرح فراهم نشود و دوربین های خروجی محدوده طرح نصب نشوند طرح را اجرایی نخواهد کرد و طرح های ترافیک سال 96 تا آن زمان معتبرند. شش ابهام نیز از سوی فرمانداری به این مصوبه گرفته شده که مهمترین آن مغایر بودن طرح جدید با سیاست های کلی دولت مبنی بر افزایش نرخ عوارض است اما جدا از این مخالفت ها سند تحویل و تحول شهرداری تهران در فصل پنجم که به حمل و نقل و ترافیک اختصاص دارد به آسیب شناسی محدوده طرح ترافیک پرداخته است که بر اساس این آسیب شناسی مشکل اصلی طرح ترافیک وجود موتورسیکلت های آلاینده است.در این سند که قرار است نقشه راه شهرداری در شناسایی آسیب ها و برطرف کردن مشکلات باشد تاکید شده زیرساخت های حمل و نقل عمومی در این محدوده کافی نیست.

در واقع ورود موتورسیکلت ها و فراهم نبودن زیرساختهای حمل و نقل عمومی دو موضوعی است که طراحان طرح ترافیک جدید آن را نادیده گرفته اند.

راهکارمعاون حمل و نقل و ترافیک برای موتورسیکلت ها، تشویق برای استفاده از موتورهای برقی با کمک بلاعوض 2.5 میلیون تومانی است و با توجه به تجربه سال های گذشته به نظر نمی آید این کمک تشویق موثری برای صاحبان موتورسیکلت باشد .

بر اساس گزارش سند تحول و تحویل شهرداری تهران، طرح ترافیک شهر تهران از شهریور 1358 به منظور رفع تراکم تردد وسایل نقلیه در مناطق مرکزی شهر به اجرا گذاشته شد. در سال 1379 بر اساس مصوبه شورای عالی هماهنگی ترافیک، محدوده طرح به 31 کیلومتر مربع گسترش یافت. ترافیک سنگین، آلودگی هوا، تقاضای زیاد سفر به مناطق مرکزی شهر و مشکلات کمبود فضای خودرو و پارکینگ دلایل اصلی اجرای این طرح به شمار می آید. مرزهای محدوده طرح ترافیک از شمال، خیابان شهید مطهری، از جنوب، خیابان شوش، از غرب، خیابان کارگر و از شرق، خیابان 17 شهریور و دکتر شریعتی است و فقط تعداد مشخصی از خودروها، مجاز به تردد در این محدوده هستند.

محدوده طرح ترافیک تهران با وسعت اندکی بیش از 4 درصد شهر تهران، بیش از 6 درصد ساکنان شهر را به خود اختصاص داده و میزبان بیش از 19 درصد سفرهای شهری است . هر چند با اجرای این طرح تا حدودی از تردد خودروها در معابر این محدوده جلوگیری به عمل آمد لیکن با توجه به عدم فراهم بودن زیرساخت های کافی حمل و نقل عمومی، به عنوان پیش نیاز طرح های محدودکننده تردد، موجب تمایل به استفاده از موتورسیکلت به دلیل  عدم نیاز این وسیله ناایمن به مجوز ورود به محدوده، جهت جابجایی های روزانه در این محدوده شد .

این در حالی است که با توجه به مطالعات انجام شده میزان آلودگی موتورسیکلت های موجود در شهر تهران چندین برابر خودروها برآورد شده و این امر خود سبب تشدید آلودگی هوا در محدوده مذکور شده است. شایان ذکر است از میزان حدود 4 میلیون خودرو در حال تردد در شهر تهران تنها در حدود 3 درصد از خودروها موفق به اخذ مجوز ورود به محدوده طرح ترافیک می شوند که سهم مجوزهای روزانه در حدود 0.06 درصد است علاوه بر موضوع ذکر شده ایجاد محدودیت در تردد ساکنین محدوده طرح ترافیک نیز روح زندگی در این محدوده را به شدت کمرنگ کرده و این موضوع مغایر با عدالت اجتماعی است.