به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، در سال 2011 میلادی تعداد کل شهروندان کانادایی که به دیار باقی شتافته و به هر علتی جان‌شان را از دست دادند ـ براساس آمار رسمی و ثبت شده ـ معادل 242 هزار و 74 نفر اعلام شده است. از میان عوامل و دلایل گوناگونی که منجر به فوت این افراد شده بود، مانند بیشتر کشورهای جهان، بیماری سرطان با 30درصد سهم، سرآمد علل و عوامل مرگ‌ومیر در کانادا بوده و به دنبال آن، نارسایی‌ها و بیماری‌های قلبی دومین عامل در این آمار، موجب مرگ 20 درصد دیگر از مجموع فوت‌شدگان کانادایی در این سال بوده است. براساس این گزارش، سومین علت شایع فوت در میان کانادایی‌تبارها، سکته‌های مغزی با سهمی 6درصدی بوده و پس از آن به‌عنوان چهارمین عامل، صدمات و جراحات غیرعمد که سوانح رانندگی را نیز شامل می‌شود دلیل مرگ 4/4 درصد دیگر از کل فوت‌شدگان این کشور در سال 2011م است. نگاهی به اجزای زیرمجموعه این گروه اخیر که با عنوان «مرگ بر اثر صدمات غیرعمد» از آن یاد شده است نشان می‌دهد در بین آنها، سقوط از ارتفاع ایفاگر نقش نخست بوده که منجر به فوت 6/1 درصد از مجموع از دنیارفتگان کانادایی شده، درحالی که در همین بخش، از تصادفات و حوادث رانندگی به‌عنوان عامل مقصر تنها 8/0درصد از کل جمعیت فوت‌شدگان این مستعمره نام برده شده است.
به‌عبارت دیگر، آمار این 2 مورد اخیر به‌روشنی نشان می‌دهد که تعداد شهروندان کانادایی‌تباری که در سال 2011 میلادی بر اثر سقوط از ارتفاع جان خود را از دست داده‌اند 2 برابر تعداد کسانی است که در همین سال به علت وقوع تصادفات و سانحه رانندگی در خیابان‌ها و جاده‌های بین‌شهری کانادا جان به‌جان‌آفرین تسلیم کرده‌اند.
همچنین بررسی آمار کشته‌شدگان بر اثر سوانح رانندگی در کانادا از زاویه‌ای دیگر نیز بیانگر این واقعیت است که این 0/8 درصد افراد از دنیا رفته در این کشور در شرایطی براثر تصادفات وسایل نقلیه فوت شده‌اند که مجموع مسافت طی شده به وسیله خودروها و سایر وسایل نقلیه در کانادا در سال 2011م از 5/6 میلیارد کیلومتر نیز فراتر رفته بود و معنی دیگر این اعداد و نسبت‌ها این است که در سال مورد نظر در کانادا به ازای پیموده شدن هر 178 میلیون کیلومتر یک نفر در اثر تصادف جان خود را از دست داده است. به عبارت دیگر برای درک بزرگی این اعداد و ارقام کافی است در نظر داشته باشیم که اگر میانگین مسافت پیموده شده در یک روز برای هر راننده (یا خودرو) در آن سال را معادل 50 کیلومتر فرض کنیم، می‌توانستیم 232 مرتبه به کره ماه سفر کنیم، پیش از آنکه یک تصادف رانندگی منجر به فوت در کشور همسایه شمالی امریکا یعنی کانادا رخ دهد.
نکته قابل تامل در این زمینه آن است که با وجود این نرخ مرگ‌ومیر بسیار پایین و تاریخی در کانادا همچنان صدای اعتراض‌های بسیاری در دولت، نیروهای پلیس و گروه‌های فعال مدنی در جامعه کانادا شنیده می‌شود که بر لزوم کاهش میزان این آمار تاکید و اصرار دارند و استدلال آنها نیز این است که در حال حاضر و در عصر فناوری اطلاعات می‌توان با بکارگیری هرچه بیشتر فناوری‌های هوشمند و خودکار در امر عبور و مرور و ترافیک شهری و بین شهری از تعداد تلفات در سوانح رانندگی تا حد قابل‌توجهی کاست.

در همین راستا مواردی به‌عنوان راهکارهای اجرایی موثر نیز مطرح و پیشنهاد شده است. نخست، اجرای طرح منطقه‌بندی معابر که دارای محدودیت‌های سرعتی مختلفی باشند. بی‌تردید وقوع سوانح شدید رانندگی که منجر به جراحت یا فوت احتمالی افراد شوند را به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش خواهد داد در حالی که «سرعت» عاملی کشنده به شمار می‌رود، برای مثال گزارش ایمنی جاده‌ها در کانادا در سال 2011م به‌وضوح نشان داده است که 27 درصد از کشته‌شدگان و 19 درصد از مجروحان جدی در سوانح رانندگی به دلیل سرعت بالا دچار این ضایعات شده‌اند.
دلیل دوم این است که هزینه‌های ناشی از وقوع تصادفات رانندگی نه‌تنها گریبانگیر رانندگان می‌شود بلکه همچون اضافه‌خرجی است که از کیسه منابع و دارایی‌های عمومی به هدر می‌رود و علت این امر نیز بر پایه ماهیت نظام مراقبت‌های بهداشتی و درمانی و زیان‌های اضافی در نتیجه کاهش بهره‌وری نیروی کار در کشور است. در تایید این واقعیات می‌توان به نتیجه مطالعات انجام شده در سال 2010 میلادی در کانادا استناد کرد زیرا براساس نتایج مورد اشاره حوادث ترافیکی کشور در این سال موجب تحمیل 4 میلیارد و 300 میلیون دلار هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم به بودجه عمومی سالانه که متعلق به مردم است شده و این روند هنوز ادامه دارد.
در امریکا، اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه‌ها در گزارشی که به‌تازگی منتشر کرد اعلام کرده است که سرعت بالا یکی از شایع‌ترین عوامل در بروز تصادفات رانندگی منجر به جرح و فوت بوده و موجب ایجاد هزینه‌های سنگینی برای افراد و نهادهای دخیل و مرتبط با این سوانح می‌شود، به‌گونه‌ای که در سال 2012م سرعت بالا در خیابان‌ها و آزادراه‌های این کشور عامل اصلی و موثر 30 درصد مرگ‌ومیر ناشی از سوانح رانندگی در امریکا بوده و به معنی آن است که در سال اشاره شده تعداد 10 هزار و 219 نفر جان خود را در سوانح رانندگی ناشی از سرعت غیرمجاز و بالا از دست داده‌اند.
ATE چیست؟
در سال‌های اخیر برنامه‌ای با عنوان ATEدر امریکای شمالی در دست اجراست که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش تصادف‌های رانندگی داشته است. درواقع ATE رویکردی مدون برای مدیریت و کنترل سرعت خودروها در معابر و مسیرهای شهری و بین‌شهری است که از سوی مقامات مسئول دولتی برای نظارت و اجرای دستورالعمل‌های عنوان شده در قوانین ایمنی ترافیک و همچنین مجازات رانندگان خاطی و جلوگیری از رفتارهای خطرناک این گروه به اجرا گذاشته شده است. همچنین براساس عملکرد سیستم‌های هوشمند کنترل ترافیک که به واسطه نرم‌افزارها و برنامه‌های رایانه‌ای در نظر گرفته شده، در این رویکرد قانونی (ATE) برای مثال در صورتی که در یک تقاطع و هنگام تغییر چراغ‌های راهنمایی از قرمز به سبز، یک خودرو به هر دلیلی در میانه تقاطع متوقف شده یا اقدام به حرکت نکند، چراغ راهنمایی بار دیگر قرمز شده و در این حالت باقی خواهد ماند تا زمانی که دوربین‌های کنترل سرعت حرکت خودرو را تایید کنند و در نقطه مقابل نیز البته این دوربین‌ها در صورت عدول هر خودرو از سرعت مجاز از زوایای مختلف اقدام به عکسبرداری از خودرو مورد نظر کرده و در مرحله بعد با شناسایی راننده متخلف مجازات‌های سنگینی برای آنها اعمال خواهد شد.
بخشی از جریمه‌های در نظر گرفته شده برای سرعت غیرمجاز و عبور از چراغ‌قرمز که در کانادا اعمال می‌شود را در قالب جدولی ساده ملاحظه خواهید کرد.

برای آگاهی از تازه های جهان خودرو، جدیدترین قیمت ها و بازار خودرو ایران اینستاگرام خودرو امروز را دنبال کنید و جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصر خودرو (https://telegram.me/asrekhodro ) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.