به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از مهر، «ایستادن در صف‌های طولانی و رعایت نکردن حق تقدم»، این‌ها مواردی است که اغلب در مواقع حضور در صف نانوایی با آنها مواجه هستیم، اما این روزها فضای صف های نانوایی در دزفول بسیار بهتر از شرایطی است که اتوبوس‌های شهری برای شهروندان به وجود آورده‌اند.

رقابت غیرمعقولانه برای زودتر سوار شدن و پیدا کردن جایی برای نشستن، حکایت مردمی است که در بازار داغ حمل و نقل عمومی دزفول که در گوشه و کنار خیابان‌هایش تاکسی‌های خطی و شخصی خودنمایی می‌کنند، اتوبوس را بهترین گزینه برای عبور و مرور خود انتخاب کرده‌اند؛ شهروندانی که در این فصل خرماپزان که یک لحظه منتظر ایستادن در این گرمای طاقت فرسا همانند حضور در کوره بخار است گاهی یک ساعت منتظر آمدن این وسیله نقلیه می‌مانند.

نکته تلخ‌تر اما این است که این شهروندان به محض سوار شدن در اتوبوس در تصور غلبه بر گرمی هوا و زود رسیدن به مقصد هستند اما زهی خیال باطل، چرا که نبود سیستم‌های سرمایشی در برخی از اتوبوس‌ها و یا کارایی ضعیف آنها، شیرینی نشستن بر روی یک صندلی راحت را به تلخی تبدیل می‌کند؛ وسیله‌ نقلیه‌ای که به دلیل رفاه، امنیت و آرامشش همیشه یکی از محبوب‌ترین وسایل حمل و نقل عمومی نزد شهروندان دزفولی بوده، این روزها در اولویت آخر آنها قرار گرفته است، چرا که فرسودگی و معدود بودن اتوبوس‌های موجود حسابی دزفولی ها را به اعتراض واداشته است به گونه ای که برخی از مناطق پرتردد و بسیار شلوغ شهر فاقد ایستگاه اتوبوس هستند و برخی مناطق نیز با کمبود شدید تعداد اتوبوس مواجه هستند و این کمبود به گونه ای است که گاه دقیقه های انتظار مسافر برای رسیدن اتوبوس به ساعت نیز می رسد...

در این وضعیت، نبود امکانات مناسب در اتوبوس ها و اوضاع نامناسب ایستگاه های اتوبوس موجود نیز که اکثر قریب به اتفاق فرسوده هستند و تعداد معدود صندلی، نبود سیستم سرمایشی و گاه عدم برخورداری برخی ایستگاه ها از سقف مناسب که مانع تابش مستقیم نور آفتاب به شهروندان شود نیز از دیگر مواردی است که دست به دست هم داده تا مانع استفاده آسان از این وسیله حمل و نقل عمومی شود.

کلافگی شهروندان

یکی از شهروندان دزفولی در ایستگاه اتوبوس خیابان امام خمینی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار می کند: به دلیل کمبود اتوبوس، زمان انتظار خیلی طولانی است و همین امر باعث شده که من با وجود میل باطنی هر روز مجبور به استفاده از تاکسی شوم چون استفاده از تاکسی هزینه بیشتری دارد.

سارا حسین زاده می افزاید: نبود کولر و خرابی سیستم های سرمایشی اتوبوس ها نیز حسابی مردم را کلافه کرده و این موارد به هیچ عنوان در شأن مردم دزفول نیست.

وضعیت نامناسب ایستگاه های اتوبوس

مسلم پراور نیز دیگر شهروند دزفولی است که با انتقاد از وضعیت نامناسب اتوبوس های شهری اظهار می کند: نه تنها کمبود اتوبوس و فرسودگی آنها موجب اعتراض است بلکه فرسودگی ایستگاه های اتوبوس، کمبود تعداد صندلی ها و عدم برخورداری این ایستگاه ها از وسایل سرمایشی نیز بسیار مشکل ساز شده است.

وی می افزاید: منزل ما روبه روی ایستگاه اتوبوس است. وضعیت نامناسب ایستگاه به گونه ای است که شهروندان به جای ایستادن در کنار جایگاه اتوبوس در سایه های اطراف منازل مسکونی در انتظار اتوبوس می مانند که جای تاسف دارد.

این شهروند ادامه می دهد: به دلیل کمبود اتوبوس ها، گاهی جمعیت حاضر در این وسیله نقلیه به حدی زیاد است که سوار و پیاده شدن مسافران را نیز با مشکل مواجه کرده و موجب افزایش گرمای موجود در داخل اتوبوس می شود.

شرمنده مسافران هستیم

یکی از رانندگان اتوبوس های شهری دزفول نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، از تاثیر کمبود تعداد اتوبوس ها بر روند کاری رانندگان گلایه می کند و می گوید: شایسته نیست مسافران را در تب و تاب گرما نگه داریم چون این کار واقعا باعث شرمندگی ما می‌شود.

حسین مجدم که چهار سال است به رانندگی اتوبوس مشغول است، افزود: متاسفانه کمبود تعداد اتوبوس‌ها در برخی خطوط سبب شده تا هر اتوبوس دو برابر ظرفیت خود مسافر جابه جا کند که این امر موجب آسیب‌دیدن اتوبوس‌ها می‌شود و شرایط کاری ما را نیز به دلیل حجم زیاد کاری مشکل کرده است.

وی عنوان کرد: در گذشته که میزان استفاده مردم از این وسیله حمل و نقل عمومی کمتر بود اتوبوس‌های فراوانی در شهر وجود داشت ولی در حال حاضر که جمعیت استفاده‌کننده افزایش یافته تعداد آن کمتر و فشار کار ما زیادتر شده است.

فرسودگی اتوبوس های دولتی

شهردار دزفول در همین رابطه به خبرنگار مهر می گوید: سازمان اتوبوسرانی دزفول دارای 67 اتوبوس از بخش خصوصی و 29 اتوبوس از بخش دولتی است که متاسفانه بیش از نیمی از اتوبوس های دولتی به علت استهلاک بیش از حد دیگر استفاده نمی شوند.

محمدرضا کرمی نژاد می افزاید: تمام تلاش ما این است که بتوانیم برای مدتی این اتوبوس ها را راه اندازی کنیم و هزینه های زیادی نیز برای این موضوع کرده ایم اما واقعیت این است که ما دیگر امیدی به این اتوبوس های کاملا فرسوده شده نداریم و نمی توانند پاسخگوی نیاز شهروندان باشند.

تلاش برای خرید اتوبوس های جدید

وی از تلاش شهرداری دزفول برای تهیه 20 اتوبوس از نوع میدل باس خبر می دهد و می گوید: با همکاری بنیاد برکت مقدمات لازم جهت دریافت وام برای خرید این تعداد اتوبوس انجام شده و به نتایج خوبی رسیده ایم و اکنون در حال تلاش برای تامین وثیقه های این وام هستیم که اگر این وام پرداخت شود قطعا خیلی زود اتوبوس های مذکور خریداری می شوند.

شهردار دزفول عنوان می کند: از سوی دیگر یک شرکت اتوبوسرانی پیدا شده و اعلام کرده که در صورت تحویل زمین از جانب ما، حاضر به تامین این 20 اتوبوس موردنیاز شهرداری دزفول است، بنابراین سعی می کنیم در آینده نزدیک یکی از این دو راه یعنی وام و یا همکاری با این شرکت را انتخاب و در جهت تامین این 20 اتوبوس مورد نیاز شهروندان گام برداریم که قطعا با خرید این تعداد اتوبوس، مشکل کمبود و نبود اتوبوس در بسیاری از مناطق شهر حل خواهد شد.

کرمی نژاد با بیان اینکه سازمان شهرداری های کشور در 10 سال اخیر هیچگونه اتوبوسی به شهرداری دزفول نداده است، می افزاید: همین امر باعث شده که فرسودگی وسایل حمل و نقل عمومی دزفول روز به روز بیشتر شود.

کولرها تامین و تعمیر می شوند

وی در خصوص عدم استفاده و یا عدم برخورداری برخی از اتوبوس های دزفول از کولر و وسایل سرمایشی، یادآور می شود: در حال تامین و تعمیر کولر برخی از اتوبوس های سطح شهر هستیم و تلاش می کنیم تا حد امکان مشکل سرمایشی این وسایل را با توجه به گرمای بیش از حد هوا برطرف کنیم، ضمن اینکه تا چند روز آینده نیز مشکل کولر برخی اتوبوس ها با هزینه های صورت گرفته حل خواهد شد.

شهردار دزفول در ادامه با تایید وضعیت نامناسب ایستگاه های اتوبوس در سطح شهر، اظهار می کند: قرارداد همکاری با یک پیمانکار برای نصب ایستگاه های اتوبوس مکانیزه و معمولی امضا شده اما در تمام مدت های گذشته شورای شهر دزفول به دلایل مختلف با این قرارداد مخالفت کرده اند، در حالی که اگر موافقت لازم برای این قرارداد از سوی شورای شهر حاصل شود زمینه ای برای ترغیب دیگر سرمایه گذاران می شود تا با همکاری شهرداری به نصب ایستگاه های اتوبوس و بهبود وضعیت این جایگاه ها در سطح شهر بپردازند.

به گزارش مهر، همه افرادی که خوزستان را می‌شناسند، می‌دانند هوای استان تا آبان‌ماه گرم است و استفاده از کولر هم در منازل و هم در خودروها امری عادی محسوب می‌شود، پس ناگفته پیداست مجهزکردن اتوبوس‌ها به سیستم سرمایشی موضوعی نیست که به راحتی بتوان آن را پشت گوش انداخت و موکول به زمانی کرد که از لحاظ بودجه در حالت مثبت باشد، چه بسا احساس می‌شود در این مورد خاص همت بیشتری به خرج دهیم و همه توان خود را به این نکته معطوف کنیم که شهروندان در مدت زمانی که در اتوبوس می‌نشینند آسایش ندارند، به‌ویژه در روزهای آینده که شرجی‌های طاقت فرسای استان هر انسانی را به ستوه می‌آورد ضمن اینکه گنجایش بیش از ظرفیت شهروندان در اتوبوس‌ها با توجه به فرسودگی و کمبود تعداد این وسیله نقلیه در دزفول به نوعی عدم توجه به مسئله حقوق شهروندی محسوب می‌شود که نباید نادیده گرفته شود.

ضمن اینکه دراین شرایط اقتصادی که مردم از هر راهی برای قناعت و صرفه جویی در هزینه ها استفاده می کنند، نبود و یا کمبود اتوبوس در برخی مناطق شهر باعث شده که شهروندان برای کارهای روزانه خود که قطعا درروز بارها تکرار می شود ناچار به استفاده  از تاکسی های خطی و گاهی به صورت دربست هستند که این امر نیز به هیچ عنوان پسندیده نیست.

بنابراین امیدوار هستیم که شهرداری دزفول با رعایت و توجه به شرایط  اقتصادی مردم هر چه زودتر درصدد تامین اتوبوس های جدید در مناطق مختلف شهر و تجهیز ناوگان اتوبوسرانی باشد، مشکلی که سالهاست مسئولان مربوطه با وعده هایی که به تحقق نمی پیوندد و یا با دم زدن از نبود اعتبار و عدم همکاری ها از زیر بار آن شانه خالی می کنند غافل از اینکه اگر صدای اعتراض شهروندان بیشتر از این شود و اعتماد آنها از دست برود حتی رفع مشکل نیز دیگر شیرینی برای مردم نخواهد داشت.

هر چند در این میان نباید از بی توجهی دولت به تامین نیازهای بخش حمل و نقل عمومی به ویژه در شهرهای شلوغ و پرتردد همچون دزفول غافل بود که به نظر می رسد شهرداری دزفول باید با مدیریتی درست در این آشفته بازار به فکر حل مشکل از طریق همکاری های بیشتر با بخش خصوصی باشد.

اکنون باید منتظر ماند و دید بهار ناوگان اتوبوسرانی دزفول چه زمانی فرا می‌رسد.