به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو» به نقل از روزنامه همشهری، نیمی از اتوبوس‌های تهران یعنی چیزی حدود 3500دستگاه فرسوده‌اند و نیاز به بازسازی یا نوسازی دارند. نوشتن و خواندن این جمله ساده است، اما کم کردن همین تعداد از کل اتوبوس‌های تهران که حدود 5786دستگاه است، یعنی خدمت‌رسانی به مسافران با سختی‌های فراوان و ناراضی بودن شهروندان از برخی خطوط اتوبوسرانی. این در حالی است که روزانه در تهران به‌طور میانگین بیش از یک‌میلیون نفر برای تردد از اتوبوس استفاده می‌کنند و کاهش ظرفیت، قطعا مشکلاتی را برای مسافران و کاهش فاصله اجتماعی به‌همراه خواهد داشت؛ از این‌رو متولیان حمل‌ونقل عمومی در مجموعه اتوبوسرانی تلاش می‌کنند با تعمیر و بازسازی اتوبوس‌های فرسوده، از ظرفیت‌های موجود نهایت استفاده را ببرند و امیدوارند سال1400 نگاه ویژه‌ای به این مجموعه شود تا بتوانند اتوبوس‌های جدید وارد ناوگان کنند. محمود ترفع، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در گفت‌وگو با همشهری، در این ارتباط می‌گوید: «هر آنچه مردم از کمبودها و نواقص درخصوص ناوگان اتوبوسرانی می‌گویند بحق است، اما شرکت واحد اتوبوسرانی، برای خدمت‌رسانی بهتر به مسافران نیازمند حمایت‌های دولت و شهرداری است که طی سال‌های اخیر تنها حمایت‌های شهرداری شامل حال اتوبوسرانی بوده است.» وضعیت کنونی ناوگان اتوبوسرانی تا جایی نیازمند حمایت‌های مالی است و با مشکلات بسیار روبه رو است که ترفع آرزو می‌کند: «امیدوارم روزی برسد که هیچ مسافری در ایستگاه منتظر اتوبوس نماند.»  شرح گفت‌وگوی همشهری با مدیرعامل شرکت اتوبوسرانی تهران را درزیر می‌خوانید.

شهردار تهران و رئیس پارلمان شهری بارها از حمل‌ونقل عمومی با عبارت کالای اساسی یاد کرده‌اند که قطعا باید از حمایت دولت برخوردار شود. چرا دولت به وظیفه قانونی‌اش عمل نمی‌کند؟
اینکه چرا دولت به وظایف و تعهداتش عمل نمی‌کند را دولت و مجلس باید پاسخ دهند. نکته‌ای که اینجا می‌توانم بگویم این است که حمل‌ونقل عمومی موضوع حاکمیتی است که بخشی از هزینه‌ها و اعتبارات آن توسط دولت و بخشی هم توسط مدیریت شهری باید تأمین شود. حال اینکه چرا دولت به وظیفه قانونی‌اش عمل نمی‌کند، دولتمردان پاسخگو باشند، بهتر است.
آیا چنین رویکردی در سایر کشورها هم وجود دارد؟
در تمام کشورهای دنیا و حتی کشورهای توسعه‌یافته حمل‌ونقل عمومی موضوع حاکمیتی است و دولت‌های مرکز و محلی از آن حمایت کرده و برای توسعه و نوسازی ناوگان در بخش‌های مختلف حمل‌ونقل عمومی بودجه تعیین می‌کنند.
در بودجه کشور هم قطعا سهمی به حمل‌ونقل عمومی اختصاص داده می‌شود.  منتقدان می‌گویند بخشی از مشکل عدم تخصیص به دلیل ضعف در پیگیری و دریافت اعتبارات لازم از سوی متولیان مجموعه حمل‌ونقل عمومی است، نظر شما چیست؟
باورم این است که متولیان مجموعه حمل‌ونقل عمومی اعم از مترو و اتوبوس برای دریافت اعتبارات و بودجه لازم در حد توان پیگیری می‌کنند و هیچ‌گاه در این موضوع کوتاه نمی‌آیند. به‌طور مثال می‌توان به پیگیری و دریافت بودجه برای راه‌اندازی خط برقی در تهران اشاره کرد که از محل تبصره19 بودجه دولت (تسهیلات لازم را برای توسعه الگوی مشارکت عمومی و خصوصی) در حال انجام است. همچنین از ظرفیت‌های تبصره18 بودجه کشور (حمایت از طرح‌های حمل‌ونقل عمومی) برای بازسازی ناوگان استفاده کرده‌ایم. به هر حال در حد توان پیگیری کرده‌ایم و می‌کنیم؛ چراکه می‌دانیم حمل‌ونقل عمومی متعلق به شهر و شهروندان است و به‌خود اجازه نمی‌دهیم در خدمت‌رسانی کوتاهی کنیم.
خط برقی در کدام مسیر و با چند دستگاه اتوبوس فعال می‌شود؟
اولین خط برقی پایتخت از میدان جمهوری تا میدان بهارستان راه‌اندازی می‌شود و 50دستگاه اتوبوس در این خط فعال خواهند شد.
چند روز پیش در حوزه حمل‌ونقل پیشنهادهایی به کمیسیون تلفیق ارائه شد که می‌تواند در افزایش سهم بودجه و اعتبار این مجموعه تأثیرگذار باشد. در ناوگان اتوبوسرانی پیشنهاد شما چه بوده است؟
در لحظات پایانی بررسی بودجه در کمیسیون‌های مجلس با پیگیری معاون حمل‌ونقل عمومی تهران موفق شدیم ردیف بودجه‌ای به یارانه بلیت‌ها اضافه کنیم و با این کار در بودجه1400 یارانه بلیت 4برابر می‌شود که این افزایش تا حدود زیادی می‌تواند گره‌گشا باشد.
با این افزایش 4برابری بودجه، یارانه بلیت چقدر می‌شود؟
حدود هزار میلیارد تومان که برای تمام کلانشهرهای ایران است و امیدواریم سهم تهران قابل توجه باشد.
در صحبت‌هایتان اشاره کردید دولت به تعهداتش عمل نمی‌کند و مدیریت شهری بار هزینه‌های حمل‌ونقل عمومی به‌ویژه ناوگان اتوبوسرانی را تنهایی به دوش می‌کشد. به اقدامات انجام شده توسط مدیریت شهری اشاره می‌کنید؟
از سال95 حتی یک دستگاه اتوبوس توسط دولت برای ناوگان اتوبوسرانی تهران تهیه نشده و تمامی تجهیزات توسط مدیریت شهری در دوره‌های مختلف خریداری شده است. امسال با توجه به مشکلات فراوان ازجمله تورم و کم‌شدن مسافران به دلیل کرونا و کاهش درآمدها، شهرداری قرارداد تأمین 250دستگاه اتوبوس را منعقد کرد که 100دستگاه آن اواسط سال به ناوگان تحویل داده شد و 110دستگاه هم ایام دهه فجر (شنبه 18 بهمن) رونمایی و به ناوگان اضافه می‌شود. 40دستگاه هم تا پایان سال برای خدمت‌رسانی در اختیار شرکت اتوبوسرانی قرار می‌گیرد.
تهران به‌طور کلی نیاز به چند دستگاه اتوبوس دارد؟
حدود 5هزارو786دستگاه اتوبوس در تهران وجود دارد که 3هزارو500دستگاه با تعاریف ارائه شده، فرسوده‌اند و 2هزارو286دستگاه هم وضعیت خیلی خوبی ندارند، اما قابل استفاده هستند. این وضعیت کنونی ناوگان اتوبوسرانی است و برای اینکه در تهران به حد مطلوب خدمت‌رسانی برسیم نیاز به 9هزارو50دستگاه اتوبوس داریم؛ یعنی اگر 6هزارو764دستگاه اتوبوس به ناوگان اضافه شود، حال شرکت اتوبوسرانی خوب می‌شود.
در اکثر پروژه‌ها و طرح‌ها برای تأمین بخشی از هزینه‌ها از ظرفیت سرمایه‌گذاری خصوصی استفاده می‌کنند. چرا ناوگان اتوبوسرانی در جذب سرمایه‌گذار موفق نبوده است؟
سرمایه‌گذاران به‌دنبال بهره‌وری و سود بیشتر هستند. حمل‌ونقل عمومی و خاص‌تر اتوبوسرانی محل مناسبی برای سرمایه‌گذاری نیست؛ چراکه قیمت بلیت توسط شورای شهر تصویب می‌شود و فرماندار آن را تأیید می‌کند؛ بنابراین ناوگان اختیاری ندارد که بخواهد از آن به‌عنوان بسته ترغیبی برای جذب سرمایه‌گذار استفاده کند.
در بودجه1400 اولویت با نوسازی ناوگان است یا بازسازی؟
هم بازسازی و هم نوسازی؛ بنابراین بخشی از بودجه1400 اتوبوسرانی را به نوسازی و بخشی را هم قطعا به بازسازی اختصاص خواهیم داد.

   خدمت ویژه در سامانه6305

محمود ترفع ، مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی: ایستگاه‌های اتوبوس برای تردد معلولان مناسب‌سازی‌ شده‌اند و تجهیزاتی هم برای رفاه روشندلان در ایستگاه و اتوبوس‌ها پیش‌بینی شده است. علاوه بر این،  سامانه6305 ویژه معلولان و جانبازان است که 63دستگاه ون و حدود 70دستگاه اتوبوس دارد. در بودجه 1400 سهمی برای افزایش ناوگان این بخش در نظر گرفته شده است.