به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از عصر ایران؛ کارل شلور مهندس آلمانی مشهوری بود که در دهه 30 میلادی یعنی زمان اوج گیری خلاقیت و طوفان تغییرات در صنعت خودرو، یک طرح مفهومی بسیار متفاوت و ارزشمند را ارائه کرد.

در سال 1939، شلور در نمایشگاه خودروی برلین این خودرو را معرفی کرد اما به دلیل غیر کاربردی بودن آن، چندان مورد توجه قرار نگرفت. در سال 1942 یک موتور هواپیمای روسی روی آن نصب کرد تا بتواند تست جاده ای بگیرد اما در نهایت این رویکرد خلاقانه هیچگاه به خط تولید انبوه نزدیک نشد.

در زمان جنگ جهانی دوم، نمونه اولیه خودروی شلور تا اگوست سال 1948 در مرکز هوافضای گوتینگن نگهداری شد. یعنی دقیقا تا زمانی که نیروهای نظامی انگلیس آنرا کشف و ضبط کردند و از آن زمان تا به امروز اطلاعاتی از سرنوشت و وضعیتش در دسترس نیست.

شلور از شاسی مرسدس بنز 170 H (دبلیو28) برای اساس کار خود استفاده کرد و البته تغییراتی را در آن ایجاد کرد. در طراحی اتاق نیز نگاهی به طراحی بال هواپیما داشت. در نهایت خودرویی تولید شد که برابر با 4328 میلیمتر در طول، 2100 میلیمتر در عرض و 1475 میلیمتر توسعه یافته بود. فاصله بین محورها نیز برابر با 2600 میلیمتر محاسبه شد. بدنه تا چرخ های جلو بطور یکدست ادامه یافته بود که همین رویکرد موجب شکل گیری یک خودروی متفاوت شد.!

فاصله خودرو از سطح زمین نیز برابر با 200 میلیمتر در اسناد موجود، مورد اشاره قرار گرفته است.

جالب آنکه برخلاف فریم کوچک، خودروی شلور حدود 250 کیلوگرم از نمونه استاندارد مرسدس 170 سنگین تر بود. همین سنگینی و اثر نامناسب وزن بر مرکز ثقل موجب شد تا به هیچ عنوان برای رانندگی ایمن نباشد و البته تعادل مناسبی را نیز به نمایش نگذارد.

شاید اگر شلور فرصتی برای توسعه طرح خود داشت، تمامی این ایرادها نیز برطرف می شد و سال ها قبل شاهد حضور نمونه های متفاوتی در صنعت خودرو بودیم.