به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از دنیای اقتصاد،  یکی از رقابت‌های خارج از پیست و پر طرفداری که در دنیا از چند دهه پیش اجرا می‌شود مسابقه رالی داکار است که خودروها در تیم‌های مختلف مسیرهای بسیار سخت و دشوار آفرود را پشت سر گذاشته و به مقصد می‌رسند. خودروهایی که در این رقابت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند قابلیت‌های آفرود بالایی دارند و علاوه بر قدرت زیاد در عبور از موانع و محیط‌های خشک و خشن، از سرعت زیادی نیز برخوردارند. تصور پشت‌ سر گذاشتن بیش از 10 هزار کیلومتر از سخت‌ترین راه‌ها و بیراهه‌های دنیا آن هم در دل صحرایی بی‌آب و علف موضوعی نیست که هر گروه و تیمی بتواند از پس آن برآید. تمام طول این مسیر توسط دوربین‌های شرکت ردبول پوشش داده می‌شود و این رقابت‌ها بعد از وقفه‌ای مجدد در آفریقا برگزار می‌شود.

چالش میان انسان و ماشین در جدال با طبیعت درون مایه اصلی رالی بزرگ داکار است. در گذشته این رقابت‌ها با نام رالی پاریس-داکار شناخته می‌شده است و از سال 1978 تیم‌های حاضر همراه با خودروهای مختلف خود از مسیرهایی از پیش تعیین شده و با عبور از کشورهای مختلف چالشی فراتر از انتظار را خلق می‌کرده‌اند. رالی هر سال در دوم ژانویه آغاز می‌شود و در برخی سال‌ها به دلیل جنگ‌های داخلی و نبود امنیت در آفریقا این مسابقه برگزار نشده است. این مسابقه برای اولین بار توسط تیمی فرانسوی پیشنهاد شد که تیری سابین نام داشت و بر اساس تجربیات اتومبیلرانی خودش در صحرای داکار به این فکر افتاد که رقابت در صحرا می‌تواند بسیار جذاب و پر هیجان باشد. به دلیل اینکه تیم‌ها و خودروها کارشان را از فرانسه و شهر پاریس شروع می‌کردند و در پایتخت سنگال آن را به پایان می‌رساندند رالی پاریس-داکار نام گرفت. اتفاق‌های زیادی در طول سال‌های برگزاری این سبک رالی رخ داده است و باعث شده است روند انجام این مسابقات تغییر کند.

برای مثال در سال 1994 این رالی از پاریس آغاز شد و در همین شهر هم به نقطه پایان رسید و واکنش‌ها و انتقادهای زیادی را به دنبال داشت که عموما دلیل این کار مسائل سیاسی عنوان می‌شود.  غمبار‌ترین رخداد هم به سال 2008 برمی‌گردد که به دنبال تهدیدهای امنیتی گروه تروریستی القاعده و جدی نگرفتن این تهدیدها یک راننده کشته شد و رقابت‌ها در نیمه راه متوقف شد. برای پیشگیری از تکرار چنین حوادثی این رقابت‌ها در سال 2009 در آمریکای جنوبی برگزار شد و تیم‌ها دشت‌ها و صحراهای آرژانتین و شیلی را جایگزین دشت‌ها و صحراهای آفریقا کردند. در سال‌های اخیر تیم‌هایی مانند کاماز روسیه، فولکس واگن و آئودی از آلمان نشان داده‌اند که به فوت و فن‌های پیروزی در رالی داکار تسلط زیادی دارند.

کلاس‌ها و خودروها

رالی داکار این امکان را فراهم می‌کند که خودروها در کلاس‌ها و شرایط مختلفی به رقابت با همکلاسی‌های خود بپردازند. تصاویری که از این رقابت‌ها توسط ردبول فیلمبرداری خواهد شد هر روز 10 دقیقه از ناب‌ترین لحظات را به نمایش خواهد گذاشت و عبور انواع مختلفی از خودروها، موتورسیکلت‌ها و کامیون‌های قدرتمند با سرعت سرسام‌آور از میان شن‌های روان و رودخانه‌های مسیر عبور می‌کنند. موتور‌سیکلت‌ها در این رقابت حجم موتور محدود دارند که 450 سی‌سی است که می‌تواند تک سیلندر یا دو سیلندر باشند و در دوگروه به رقابت با هم می‌پردازند. در بخش خودروهای سواری وزن باید زیر 3500 کیلوگرم باشد که در دسته‌بندی‌های متعددی تقسیم می‌شوند و هر کدام در کلاس و دسته خود به رقابت می‌پردازند. در بخش کامیون‌ها هم باید بیشتر 3500 کیلوگرم وزن داشته باشند که در سه کلاس T4.1 و T4.2 و T4.3 رقابت می‌کنند که در 2/ 4 کامیون‌ها از نوع تغییر یافته هستند و در نوع 3/ 4 از نوع اسپورت هستند. در سال 2017 هم این رقابت همانند سال گذشته تکرار خواهد شد و شرکت‌های معروف دنیا خودروهای خاص و ویژه خود را برای شرکت در این رویداد جهانی به صحرای آفریقا می‌فرستند. مانند هر رویداد بین‌المللی دیگر این رقابت نفسگیر برای منطقه‌ای که در آن اجرا می‌شود مزایای زیادی دارد و باعث می‌شود گردشگری ورزشی در این مسیرها تقویت شود و درآمد‌هایی نیز برای حفظ جنگل‌های آمازون به‌دست می‌آید و همچنین کمک‌های خیریه زیادی برای کمک به این مناطق کمتر توسعه‌یافته جمع‌آوری می‌شود.