به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، مدل مانستر 1200 R محصول عضلانی کمپانی ایتالیایی دوکاتی بوده که با نام هیولای دوکاتی شناخته شده است. طراح این هیولا، میگل اَنجل گالووزی 57 ساله آرژانتینی بوده و در سال 1992 مانستر را طراحی کرد تا سال 1993 اولین نسل از این موتورسیکلت در شهر بلونیا کشور ایتالیا ساخته و به بازار عرضه شود. دومین نسل از خانواده مانستر از سال 2010 معرفی شد و در همان سال چهار مدل 659، 696، 796 و 1100 در سبد این خانواده پرابهت قرار گرفت. پس از چند سال تغییرات و افزایش قدرت بالاخره کمپانی دوکاتی در نوامبر 2013 ، نمونه Monster 1200  را برای علاقه‌مندان به قدرت عرضه کرد و در سال 2016 نمونه R این مدل را معرفی کرد. دوکاتی Monster 1200 R قدرتمندترین هیولا در کلاس خودش است و یکی از رقبای آن تریومف Speed Triple R به‌شمار می‌رود. در این آزمایش به محصول دوکاتی Monster 1200 R پرداختیم که تولید مدل 2016 است و در خیابان‌های شهر استانبول به‌ندرت می‌توان یکی از آنها را پیدا کرد.

تپیدن قلب مانستر
شاید این روزها حجم موتور بیشتر از 999‌سی‌سی موضوعی عادی باشد اما سواری با آن در مقایسه با موتورهای زیر 1000 سی‌سی به‌طور کلی کاملا متفاوت است. پیشرانه مانستر 1200R نمونه 4 سیلندر با ظرفیت 1198‌سی‌سی بوده و با سیستم تزریق سوخت الکترونیکی، حداکثر قدرت خروجی آن برابر است با 152 اسب بخار در دور موتور 9250 دور در دقیقه در حالی که پیشرانه رقیبش یعنی تریومف اسپید تریپل R می‌تواند 140 اسب بخار در دور موتور 9500 دور در دقیقه قدرت تولید کند.
گیربکس 6 سرعته مانستر با کنترل هیدرولیکی کلاچ چند‌لایه، این اجازه را به راننده می‌دهد تا در دنده‌های اولیه شتابگیری فوق‌العاده‌ای ارائه دهد و در دنده‌های بالاتر با توجه به کاهش ضریب دنده از 37 به 22 روند افزایش شتاب به قدرت تغییر پیدا کرده و سرعت را تثبیت می‌کند.
از آنجایی‌ که نحوه انتقال قدرت به چرخ عقب این موتورسیکلت به‌صورت زنجیر بوده، در این میان یک ضریب چرخش بین چرخ‌دنده درون گیربکس و خورشیدی عقب وجود دارد که در جلو 15 دور، در مقابل 41 دور روی خورشیدی است. طبق این عملکرد حداکثر گشتاور مانستر 1200R برابر 125 نیوتن‌متر در دور موتور 7750 دور در دقیقه بوده و با این وجود شتاب صفر تا 100 کیلومتر این موتورسیکلت برابر 3.2 ثانیه و حداکثر سرعت محدود شده آن برابر 250 کیلومتر در ساعت است.

عضلات ورزیده
همانطور که می‌توان از عکس‌های ذیل مشاهده کرد، طرح بدنه و شاسی آن شباهت زیادی به عضلات ورزیده یک ورزشکار داشته و از نظر زیبایی‌شناسی و بازده ساختاری می‌توان امتیاز بالایی به آن اختصاص داد.
تا به امروز یکی از مواردی که محصولات دوکاتی را به نسبت دیگر کمپانی‌ها متمایز می‌کند، قاب شاسی آن بوده که با رنگ‌هایی همچون قرمز، بخش جدایی‌ناپذیر از طراحی آن به‌شمار می‌رود و حتی مانستر به این دلیل در سال 2005، بیش از نیمی از کل فروش را به خود اختصاص داد. شاسی مانستر از طریق موتور روی سرسیلندر ‌بارگذاری شده و قاب لوله‌ای‌شکل آن طرح دوکاتی واقعی را نشان می‌دهد. دیگر لوله‌های زیرین ساختار عقب را تشکیل می‌دهند و قاب جلو را به سیستم تعلیق و محور عقبی متصل می‌کنند.
سیستم تعلیق کنترل‌کننده فرمان با قطر 48 میلی‌متر و جهش 130 میلی‌متری در حفظ تعادل در پیچ‌ها و دفع بسیاری از ضربات، به راننده یاری می‌رساند. محور عقب هم به کمک گازی قابل تنظیم آلومینیومی تجهیز شده که قدرت جهش آن 150 میلی‌متر بوده تا در جهت کاهش خطر ناشی از بی‌تعادلی در مسیرهای نامناسب، واکنش خشک نشان ندهد.
بی‌تردید در نگاه اول، دوکاتی مانستر 1200R با وجود چراغ خشمگین و خطوط شکسته روی بدنه نمونه‌ای تهاجمی در نوع خود بوده و با توجه به وزن سبک آن، ایده‌ای پویا و منحصربه‌فرد در نوع خود است. صندلی این موتورسیکلت به‌نوعی طراحی شده تا راننده بتواند با فضای بیشتر در بهترین وضعیت و تسلط روی فرمان جای‌گیری کند اما قسمت انتهایی آن بیشتر به بال عقب جهت حفظ حالت آیرودینامیکی شباهت دارد و در مقایسه با تریومف فضای کمی برای سرنشین عقب دارد.
مانستر در طراحی صفحه نمایش و گرافیک طولی از دوکاتی کورس
(Ducati Corse) الهام گرفته است؛ حتی پوشش آلومینیومی رادیاتور یا استفاده از فیبرکربن در جای جای این محصول در افزایش زیبایی آن بی‌تاثیر نیست.
در صنعت خودروسازی یا موتورسیکلت برای افزایش ایمنی هیچ تفاوتی وجود ندارد؛ به همین منظور دوکاتی هم با استفاده از سیستم ترمز ضدقفل (ABS) ‌روی جفت چرخ و کنترل کشش (DTC) سواری ایمن‌تری به راننده هدیه می‌کند. نکته قابل توجه اینجاست که راننده مانستر 1200R به‌صورت دلخواه می‌تواند حالت رانندگی را در سه حالت اسپرت، تورینگ و شهر تغییر دهد و با محاسبات از‌پیش‌تعیین‌شده، دو سیستم ABS و DTC به نوعی عمل خواهند کرد تا لذت سواری با مانستر را دوچندان کنند.
طراحان مانستر با توجه به وزن 207 کیلوگرمی آن تصمیم گرفتند در محور جلو از یک جفت دیسک 330 میلی‌متری برمبو با تغذیه 4 سوپاپه و محور عقب را به تک دیسک 245 میلی‌متر با تغذیه 2 پیستونه، تجهیز کنند تا بهترین عملکرد در کوتاه‌ترین زمان ممکن را‌ رقم بزنند.

قدرت‌نمایی به سبک ایتالیایی
از زمان معرفی سیستم تغییر وضعیت رانندگی دوکاتی حدود 25 سال می‌گذرد که اولین بار روی دوکاتی استریت فایتر 1993 نصب شد و سایر تولید‌کنندگان به ترتیب مشتری این سیستم شدند. شایان ذکر است تجهیز کردن Suzuki GSX S1000 و دیگر محصولاتی  Yamaha Mt-10 یا FZ-10 سرو‌صدای زیادی به پا کرد و کمپانی‌های ایتالیایی دیگر همانند MN Agusta یا آپریلیا در ارتقای این سیستم بی‌تاثیر نبود.
کارکرد این سیستم را می‌توان با ورود به منو و فشردن کلید وضعیت دنده انتخاب کرد، اما دقت کنید برای فعال‌سازی باید 3 ثانیه آن را نگه دارید زیرا هنگام رانندگی احتمال برخورد دست با آن بالاست و طراحان برای اطمینان بیشتر مدت زمان تعیین کردند و اگر به‌طور اتفاقی آن را فعال کنید، با فشردن خروج سریع می‌توانید به حالت رانندگی نرمال بازگردید.
دوکاتی مانستر R به بسته کامل سیستم تعلیق گازی (Ohlins) تجهیز شده تا برای تردد شهری و عبور از فرورفتگی‌های کم‌عمق، سواری دلچسبی را با وجود بازخورد مثبت در مانورهای غالبا نرمال، تقدیم سرنشین کند.
یکی از آلیاژهایی که می‌توان برای ساخت لوازم جانبی پیچیده در عین حال با وزن سبک از آن استفاده کرد، آلومینیوم بوده و به همین منظور برای ساخت فریم فرمان و مخازن مایعات ترمز و کلاچ مانستر R، از آلومینیوم استفاده شده است.
با توجه به مشخصات فنی دوکاتی مانستر 1200R سواری باورنکردنی با آن دور از ذهن نخواهد بود؛ زمانی‌که پشت فرمان مانستر قرار گرفتید آن هم در شهری همچون استانبول که مملو از موتورسیکلت‌های سوپربایک است، احساس قدرت می‌کنید.
سواری با مانستر در شهر استانبول با وجود ترافیک‌های حجیم و یا بزرگراه‌های خلوت، لذت‌بخش بود و به‌دلیل صدای هولناک خروجی اگزوز دوبل آن تمرکز رانندگی و هیجان را دو‌چندان می‌کرد؛ حتی زمان عبور از کنار خودروهای سواری زمین به لرزه در‌می‌آمد و تمام نگاه‌ها به طرفمان کشیده می‌شد. پس از چندین بار آزمایش شتاب 80 تا 110 کیلومتر آن 3.1 ثانیه شد و فرصتی برای آزمایش شتاب آن پیدا کردیم. در تست صفر تا 100کیلومتر وضعیت رانندگی را روی حالت اسپرت قرار دادیم تا مانستر 1200R را محک بزنیم؛ بالاخره مانستر توانست با یک استارت لحظه‌ای و جا زدن دنده 2، سرعت خود را در مدت زمان 3.4 ثانیه از حالت سکون به 100 کیلومتر برساند. ‌سیستم ترمز تنومند برمبو این موتورسیکلت با کمترین اشاره به اهرم فعال می‌شود و سرعت واکنش را افزایش می‌دهد که نتیجه آن برای توقف کامل از سرعت 100 کیلومتر، مسافت 36 متری است.
در ترمزگیری‌های ناگهانی که نیاز به مانوردهی دارند، سیستم تعلیق توانایی پاسخگویی در فرمان‌پذیری لحظه‌ای را داراست و این امر با پشتیبانی سیستم ABS ‌هنگام ورود به پیچ فوق‌العاده عمل می‌کند اما سیستم کنترل کشش برای خروج از مسیر محتاطانه وارد مدار می‌شود.
در یک نتیجه‌گیری کلی نقطه شگفت‌انگیز هیولا، قطعا در سواری تهاجمی و پیمودن مسیرهای جاده‌ای است.
در آخر از دوست خوبمان آکسوی اِمیرجان یکی از موتورسواران خوب کشور ترکیه جهت همکاری با هفته‌نامه خودروامروز تشکر و قدردانی می‌کنیم.

نوشته و عکس: میلاد کجوری