عصر خودرو - از اواخر دهه ۹۰ میلادی بود که طراحی خودروها به سمت الهام از محصولات قدیمی، نوستالژیک و تاریخساز این صنعت رفت. برخی از برندهای باسابقه و قدیمی به سمت استفاده از المانهای قدیمی محصولات موفق سالهای دورشان رفتند و برخی دیگر نیز به سمت کپیکاری از برندهای قدیمی. بسیاری از این طرحهای نوستالژیک موفقیتی خیرهکننده کسب کردند و مورد توجه مردم عادی و متخصصان قرار گرفتند. با این حال برخی دیگر نتوانستند آنطور که باید و شاید موفقیت کسبکنند.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این مطلب به سراغ 5 نمونه از خاصترین و مشهورترین خودروهایی از این دست میرویم که نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.
شورولت HHR
در ابتدای عرضه مدل PT Cruiser توسط کرایسلر بود که همه خودروسازان آمریکایی تصمیم گرفتند تا برای دور نماندن از قافله، مدلهایی با ظاهری قدیمی و نوستالژیک عرضه کنند. در این راستا، شورولت نیز مدل HHR را با الهام از مدلهای دهه 40 و 50 همانند سابربن قدیمی طراحی کرد که با استقبالی گسترده مواجه شد. ظاهر آن زیباتر و دوست داشتنیتر از رقیبش یعنی PT Cruiser بود، اما به خاطر مشکلات کیفی، سواری نه چندان خوب و پایه ضعیف فنی، در نهایت نتوانست مدل موفقی باشد و حتی از PT Cruiser نیز ضعیفتر عمل کرد. شورولت پس از آن تقریبا الهام گیری از مدلهای قدیمی را از دستور کارش خارج کرد.
سیتروئن پلوریل
سیتروئن در ابتدای قرن بیست و یکم برپایه پلتفرم مدل C3، یک خودرو شهری جذاب و دوستداشتنی را عرضه کرد که پلوریل نام گرفت. در این خودرو سعی شده بود تا حداکثر الهام از مدل تاریخی و استثنائی 2CV گرفته شود. حاصل کار با آن که جذاب بود، اما از نظر بسیاری، متناسب و زیبا محسوب نمیشد. از آن مهمتر، بازار برای یک خودرو با مشخصات پلوریل چندان رغبتی نداشت و کیفیت ساخت و سواری نامناسب این مدل نیز بر مشکلات افزود. بنابراین پلوریل برخلاف مدل C3، موفقیت بزرگی برای سیتروئن نبود و بدون هیچ جانشین مستقیمی، از خط تولید کنار رفت.
جگوار S-Type
پس از مدتها غیبت جگوار در بازار خودروهای سدان متوسط، در پایان قرن بیستم بود که مدل S-Type معرفی شد. این خودرو با الهام از نمونه قدیمی همین مدل که در دهه شصت یکی از محصولات جذاب و موفق جگوار بود، طراحی شده بود. ظاهر آن اما متاسفانه چندان زیبا و متناسب نبود و به همین دلیل هرگز آنگونه که انتظار میرفت، موفق نشد. با این حال از نظر فنی و مشخصات کلی، باید S-Type را یکی از خودروهای استثنائی در کلاس خود ارزیابی کرد. بعدها مدل XF به عنوان جانشین S-Type، به لطف ظاهر بهترش موفقیت بسیار بهتری کسب کرد.
فراری 612 اسکالیتی
فراری در اوایل قرن بیست و یکم برای آنکه از روند نوستالژی گرایی سایر خودروسازان مطرح عقب نماند، تصمیم گرفت تا برخی اسامی و محصولات استثنائی قدیمی را زنده کند. اولین تلاش این خودروساز اما استفاده از المانهای کلاسیک مدل 375 MM طراحی شده برای اینگرد برگمان در مدل 2+2 جدیدش یعنی 612 بود. این مدل که با پسوند اسکالیتی عرضه شد، اولین محصول فراری با زبان طراحی جدید این خودروساز بود و به خاطر طراحی بیش از حد ساده و کم جزئیاتش، مورد انتقادات زیادی قرار گرفت. بسیاری عنوان کرده بودند که فراری در حقیقت از این المانها استفاده کرده بود تا سادگی بیش از حد ظاهر خودرو متعادل شود. در هر صورت 612 آنطور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفت، هرچند از نظر فنی یکی از برترین محصولات فراری تا آن زمان بود.
کرایسلر PT Cruiser
کرایسلر در دهه نود میلادی روند الهام گیری از خودروهای موفق دهههای 30 تا 60 میلادی را آغاز کرد و خودروهای مفهومی متعددی برپایه این المانها عرضه کرد. در نهایت تعدادی از این خودروها به تولید انبوه رسیدند که در بین آنها مدل PT Cruiser یکی از مشهورترینها بود. این خودرو خانوادگی که تقریبا در کلاس MPVها قرار داشت، از نظر فنی و ظاهری خودرو بدی نبود، اما از نظر کیفیت، محصول موفقی محسوب نمیشد. علاوه بر این، ظاهر آن هم چندان مورد توجه بسیاری از منتقدان و متخصصان واقع نشد. در نهایت این مدل در حالی از خط تولید کنار رفت که همگان از قطع تولید آن خوشحال بودند.