به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از شبکه اطلاع‌رسانی نفت و انرژی، «مجتبی دلبری» اضافه کرد: بخشی از تولید مازاد گازوئیل صادر و بخشی نیز در نیروگاه‌ها و انبار مخازن راهبردی ذخیره‌سازی شده است.

وی ادامه داد: با افزایش ظرفیت تولید بنزین و گازوئیل در پالایشگاه‌های کشور در سال 97، ظرفیت مناسبی برای ذخیره‌سازی فرآورده در کشور ایجاد شده است؛ به طوری که با افزایش تولید بنزین از محل راه‌اندازی فاز سوم پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج‌فارس، در سال 97 ذخیره‌سازی بسیار مناسبی در بخش بنزین انجام شد که این رقم در مقایسه با مدت مشابه پارسال حدود 400 میلیون لیتر افزایش نشان می‌دهد.

مدیر تامین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران اظهار داشت: در بخش نفت کوره نیز روزانه 55 میلیون لیتر فرآورده مازاد تولید می‌شود که از این ظرفیت برای صادرات استفاده می‌شود.

دلیری با اشاره به اینکه بخش عمده‌ای از نیروگاه‌‌های پرمصرف که در زمان بحران دچار قطعی گاز می‌شوند، به شبکه خطوط لوله انتقال فرآورده‌های نفتی متصل هستند که به‌طور مستقیم سوخت مایع موردنیاز خود را با خط لوله تامین می‌کنند، گفت: همچنین ذخیره‌سازی مناسبی در بخش نفت کوره انجام شد و ظرفیت ذخیره‌سازی نفت‌گاز در بخش نیروگاهی در سال 97 نیز یک میلیارد لیتر بیشتر از پارسال (96) رسید.

وی درباره میزان تولید نفت‌کوره کشور در سال 97 نیز گفت: از ابتدای سال 97 به‌طور میانگین روزانه 60 میلیون لیتر نفت‌کوره در کشور تولید شده که با توجه به مصرف روزانه 10 میلیون لیتری، ظرفیت مازاد 50 میلیون لیتری برای این فرآورده در سال 97 وجود داشته است.

مدیر تامین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، میانگین تولید روزانه نفت سفید کشور در سال 97 را 7 میلیون لیتر اعلام کرد و افزود: این رقم، ظرفیت مناسبی برای ذخیره‌سازی به‌ویژه در فصول سرد سال ایجاد کرده است.

از واردات فرآورده بی‌نیاز هستیم

مدیر تامین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با اشاره به اینکه هم اکنون ما بی‌نیاز از واردات فرآورده هستیم، گفت: این در حالی است که تا چند سال گذشته ما برای تامین مصرف داخلی نیاز به واردات بنزین داشتیم، اما از مهرماه 97 واردات بنزین به صفر رسید و در بخش نفت‌گاز، نفت‌کوره و فرآورده‌های ویژه در هفت ماه امسال صادرات نیز داشته‌ایم.

دلبری درباره وضع تولید گاز مایع در کشور گفت: به‌طور میانگین روزانه حدود 6 هزار و 500 تن گاز مایع در کشور تولید می‌شود که با احتساب مصرف هزار تا یک هزار و 200 تُن کمتر از این مقدار، خوشبختانه موازنه تولید و مصرف در این بخش نیز مثبت است.

وی از جمله عوامل تاثیرگذار در کاهش مصرف فرآورده در کشور را مدیریت صحیح مصرف سوخت و متعادل کردن قیمت سوخت عنوان کرد و افزود: با توجه به ظرفیت مناسب گاز طبیعی فشرده (سی‌ان‌جی)، سوق دادن مصرف‌کننده‌ها به استفاده از این سوخت راهکار موثری به نظر می‌رسد، این در حالی است که پارسال با وجود افزایش 9 درصدی مصرف بنزین کشور، شاهد تنها افزایش 2 درصدی در مصرف گاز طبیعی فشرده بودیم که نشان می‌دهد در این بخش باید سیاست‌های تشویقی به کار گرفته شود.

دلبری یکی از مهم‌ترین دستاوردهای مدیریت تامین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی در طول سال‌های گذشته را واگذاری نفتکش به رانندگان و پیمانکاران از سال 61 با توجه به جذاب نبودن کرایه‌های حمل پرداختی و کمبود نفتکش در سال‌های اولیه انقلاب عنوان کرد و گفت: در مرحله نخست از سال 61 تا 75 حدود 6 هزار انواع نفتکش و در مرحله دوم از سال 83 تا 95 حدود 5 هزار دستگاه نفتکش به رانندگان و پیمانکاران واگذار شد.

وی تشکیل ناوگان سوخت‌رسانی به استعداد حدود 14 هزار دستگاه نفتکش، توزیع روزانه حدود 180میلیون لیتر سوخت مایع با نفتکش‌های جاده‌پیما، تشکیل حدود 200 شرکت حمل‌ونقل مواد نفتی و حرکت به سوی پیمان‌های حقوقی به جای پیمان‌های حقیقی در پیمانکاری حمل مواد نفتی، شناسایی، بازدید و ثبت بیش از 30 هزار مسیر حمل فرآورده در سامانه پرداخت کرایه‌، نصب سامانه ضد جرقه به روی بیش از 5 هزار دستگاه نفتکش را از دیگر اقدام‌ها و دستاوردهای این مدیریت عنوان کرد و افزود: شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران تنها شرکتی در کشور است که ناوگان حمل مواد خطرناک خود را به این سامانه تجهیز کرده است.

دلبری با اشاره به پیش‌بینی تمهیدات لازم برای سوخت‌رسانی زمستانی در آخرین ماه‌های تابستان گفت: تمهیدات لازم درباره ذخیره‌سازی نفت سفید که به عنوان سوخت حرارتی خانوار در مناطق فاقد شبکه گاز شهری استفاده می‌شود، همه‌ساله انجام شده و در مناطق سردسیر شمال‌غرب و غرب که بیشترین سرانه مصرف مناطق سخت‌گذر را دارند، ذخیره‌سازی می‌شود و خوشبختانه شهریورماه امسال به اندازه کافی سوخت زمستانی در این مناطق و دیگر نقاط کشور ذخیره شده است.

دلبری با اشاره به اینکه ارزان‌ترین روش انتقال فرآورده به ترتیب از طریق خط لوله، کشتی، ریلی و بعد نفتکش است، گفت: با توجه به اینکه انتقال فرآورده با نفتکش گران‌ترین روش به شمار می‌رود، سیاست ما انتقال حداکثر فرآورده از طریق خط لوله، در جزایر و بنادر جنوبی با کشتی و در مناطقی که انبارها به خطوط ریلی متصل هستند، با واگن‌های مخزن‌دار سوخت و راه‌آهن و برای دیگر مصرف‌کننده‌ها از طریق حمل‌و‌نقل جاده‌ای است.
روزانه حدود 14 هزار نفتکش وظیفه نقل و انتقال فرآورده از انبارها به مبادی توزیع جایگاه‌ها، عرضه سوخت و یا انتقال فرآورده از انبارهای تدارکاتی به دیگر انبارها را به‌عهده دارند و شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی از طریق 37 منطقه و 330 ناحیه سوخت مصرف‌کنندگان را تامین می‌کند و مدیریت تامین و توزیع در این میان پل ارتباطی تولید و توزیع‌کنندگان سوخت است.