به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از زومیت،اولین نمایشگاه خودرو آمریکای‌شمالی در سال 1900 در نیویورک برگزار شد. نمایشگاه نیویورک هرسال برپا می‌شود؛ اما معمولا زیر سایه‌ی گردهمایی بزرگ‌تر و مهم‌تر خودروسازان در دیترویت قرار می‌گیرد. نمایشگاه نیویورک جزو پنج رویداد بزرگ خودروسازی دنیا نیست؛ ولی در طول سال‌های گذشته، میزبان مدل‌های جذابی بوده است.

هرسال در ژنو، تمرکز اصلی خودروسازان بر مدل‌های گران‌قیمت و قدرتمند است و در دیترویت، مراسم مهم رونمایی خودروهای عضلانی و پیکاپ‌های آمریکایی برگزار می‌شود. بااین‌حال، نمایشگاه خودرو نیویورک به ویژگی برجسته‌ای شهرت ندارد. درواقع خودروهایی که در این نمایشگاه رونمایی می‌شوند، به شرایط بازار و تمایل مصرف‌کننده بستگی دارند. در طول سال‌های گذشته، انواع خودروهای مفهومی آینده‌نگرانه، مدل‌های آف‌رود جذاب و بسیار بزرگ برای پارکینگ‌های منهتن، نمونه‌های لوکس و گران‌قیمت و محصولات دوست‌دار محیط‌زیست به غرفه‌های شرکت‌های خودروسازی در نمایشگاه نیویورک وارد شده‌اند.

در این مقاله، قصد داریم به تاریخ برگزاری نمایشگاه نیویورک در دو دهه‌ی گذشته مراجعه و جذاب‌ترین خودروهای نمایش‌داده‌شده را معرفی کنیم. نمایشگاه نیویورک 2019 نیز چکیده‌ای از خودروهای مختلف تولیدی و مفهومی و آزمایشی خواهد بود که برای رونمایی رسمی‌شان باید تا چهارشنبه 28فروردین1398 صبر کنیم. مانند دوره‌های گذشته، دو روز اول نمایشگاه (28 و 29فروردین) مخصوص رسانه‌ها خواهد بود و بازدید عمومی از 30فروردین تا 8اردیبهشت امکان‌پذیر است.
سال 1996؛ مدل مفهومی مزدا میاتا M Coupe

مدیران ارشد مزدا پس از موفقیت کروک MX-5، تصمیم پرخطری گرفتند. مدل مفهومی M Coupe پیش‌نمایشی جالب از احتمال ورود این مدل رودستر ژاپنی به کلاس‌های دیگر مثل کوپه بود. مدل سقف سخت میاتا هیچ‌وقت تولید نشد و تنها در حد مدل آزمایشی سال 1996 باقی ماند. M Coupe نظر تمام علاقه‌مندان دنیای خودرو در نمایشگاه نیویورک 1996 را جلب کرد. این خودرو با طراحی فست‌بک زیبا و طرح هماهنگ شیشه و صندوق عقب و کابین بازطراحی‌شده، بسیار امیدوارکننده به‌نظر می‌رسید. باتوجه‌به واکنش مثبت رسانه‌ها و مردم، مقام‌های مزدا تصمیم گرفته بودند مدل کوپه‌ی MX-5 را تولید کنند؛ اما به‌دلایل نامعلوم این اتفاق نیفتاد. این کروک پرفروش، تنها با سقف پلاستیکی و بدون طراحی فست‌بک عرضه شد.
سال 2001؛ مدل مفهومی لینکلن MK9

هدف از تولید MK9، بازگشت لینکلن به دوران تولید خودروهای لوکس کوپه و کروک بود. علاوه‌براین، این مدل مفهومی می‌توانست احیاکننده‌ی نام‌گذاری سنّتی خودروهای این شرکت آمریکایی و بازگشتی دوباره به سری Mark باشد. لینکلن MK9 به‌قلم جری مک‌گاورن خلق شده بود. درحال‌حاضر، مک‌گاورن مدیر بخش طراحی لندرور است. با طراحی کوپه‌ی سقف و کاپوت بلند، زبان طراحی لینکلن در این مدل مفهومی تغییر محسوسی کرده بود. فضای داخلی هم دقیقا با استانداردهای این برند آمریکایی و صندلی‌های بزرگ و جادار و مواداولیه‌ی باکیفیت طراحی شده بود. می‌توان گفت MK9 دقیقا همان خودرویی بود که فورد برای راه‌اندازی تمام‌عیار لینکلن به آن نیاز داشت. پس از رونمایی این مدل و سپس Mark X در سال 2004، تیم‌های مهندسی فورد و لینکلن با هدف توسعه‌ی پلتفرمی جدید مخصوص خودرو محورعقب لوکس آغاز‌به‌کار کردند که می‌توانست براساس MK9 تولید شود؛ اما روند تولید این پلتفرم در اواخر دهه‌ی 2000 متوقف شد.
سال 2002؛ هوندا اِلِمنت

هوندا در نمایشگاه دیترویت 2001، خودرو مفهومی Model X را رونمایی کرد و سال بعد در نیویورک، هوندا المنت (Element) با طراحی مشابه Model X به‌نمایش گذاشته شد. هر دو مدل مفهومی و تولیدی المنت براساس هوندا CR-V ساخته شده‌اند. درحقیقت، CR-V به‌عنوان خودرویی خانوادگی طراحی شده بود؛ اما المنت با تمرکز بر مسافرت‌های طولانی و رانندگی در طبیعت با قابلیت تغییر چیدمان صندلی‌های کابین و بارگیری دوچرخه شکل گرفت. فضای داخلی هوندا المنت بسیار جادار بود و امکان شست‌وشوی کف کابین هم وجود داشت. از هوندا المنت، تنها یک نسل از سال 2002 تا 2011 در آمریکا تولید شد. این خودروساز ژاپنی کراس‌اور المنت را بهاروپا صادر نکرد و این خودرو فقط درانحصار آمریکایی‌ها بود.
سال 2004؛ نسل دوم نیسان اکسترا

نسل اول نیسان اکسترا (Xterra) از سال 1999 تا 2004 در آمریکا تولید شد. البته، نمونه‌ی تغییریافته‌ی محصول نیسان با کد «رونیز» در ایران هم تولید می‌شد. اکسترا تلاش جسورانه‌ی ژاپنی‌ها در قلمرو جیپ برای نمایش توانایی‌های خودرو آف‌رود خارجی بود که البته با استقبال علاقه‌مندان هم روبه‌رو شد. اکسترا نسل اول در قدرتمندترین مدل با پیشرانه‌ی V6 عرضه شد تا درمقابل خودروهای آف‌رود جیپ، توان رقابت داشته باشد. نسل دوم اسکترا سال 2004 در نیویورک رونمایی شد. اکسترا 2004 در‌مقایسه‌با نسل اول طراحی مشابهی داشت؛ اما حالا علاوه‌بر ابعاد بزرگ‌تر، به پیشرانه‌ی 8 سیلندر Vشکل 4 لیتری هم مجهز شده بود. نسل دوم نیسان اسکترا در سال‌های 2009 و 2011 به‌روزرسانی شد تا سرانجام در سال 2015، از خطِ‌تولید کنار برود. رقیب نزدیک نیسان و هم‌وطن اکسترا، تویوتا 4Runner بود که هنوزهم تولید می‌شود.
سال 2005؛ کادیلاک XLR-V

مردم آمریکا اولین‌بار در تبلیغات تلویزیونی بین مسابقات Super Bowl سال 2005 که کادیلاک میلیون‌ها دلار هزینه کرده بود، مدل پرقدرت XLR-V را تماشا کردند. پس‌ازاین، علاقه‌مندان دنیای خودرو بی‌صبرانه منتظر رونمایی رسمی محصول جدید کادیلاک در نمایشگاه نیویورک بودند. در اواسط دهه‌ی 2000، سران کادیلاک تمام تلاش خود را کردند تا با پوشاندن ریشه‌های آمریکایی شرکت و الهام از مسیر بی‌ام‌و، مشتریان جدیدی در اروپا و خانه جذب کنند. رودستر XLR-V مجهز به پیشرانه‌ی V8 سوپرشارژ با قدرت 443 اسب‌بخار و براساس قوای فنی شورولت کوروت ساخته شده بود و پرچم‌دار جدید کادیلاک به‌شمار می‌رفت. XLR-V به‌عنوان نسخه‌ی قدرتمند مدل XLR با زمان 4.8 ثانیه در آزمایش سرعت صفر تا 100 کیلومتربرساعت و قیمت پایه‌ی 110,000 دلار در سال 2006، نهایت تلاش مدیران ارشد کادیلاک برای جلب نظر خریدارانمرسدس بنز SL بود.
سال 2006؛ جیپ رنگلر نسخه آنلیمیتد

مدت‌ها بود که شایعه‌ی تولید جیپ رنگلر (Wrangler) چهاردر شنیده می‌شد و سرانجام این خواسته‌ی طرفداران در سال 2006 و نمایشگاه نیویورک به واقعیت تبدیل شد. نسخه‌ی آنلیمیتد (Unlimited) دراصل همان رنگلر دودر است که حالا با افزایش طولی 520 میلی‌متر بدنه، به مدلی چهاردر تبدیل شده بود. منتقدان این مدل معتقد بودند که جیپ رنگلر چهاردر با میراث این شرکت در تضاد است؛ اما نسخه‌ی آنلیمیتد خودرو آف‌رود آمریکایی را بدون ازدست‌دادن قابلیت‌های مشهورش در رانندگی خارج جاده، کاربرپسندتر و پرفروش‌تر کرد.
سال 2007؛ مرسدس بنز CLK63 AMG Black Series

در جمع محصولات متنوع مرسدس بنز، مدل‌ CLK چندان پرطرفدار نبود؛ بنابراین، تولید نسخه‌ای جذاب‌تر از این مدل در دستورکار مقام‌های این شرکت آلمانی قرار گرفت. حاصل تیم مهندسی مرسدس بنز با همکاری متخصصان AMG، در نمایشگاه نیویورک سال 2007 رونمایی شد. CLK63 AMG Black Series در طراحی داخلی و خارجی قوای فنی تغییر بزرگی کرده بود تا به‌سرعت به جمع بهترین‌های مرسدس بنز راه پیدا کند. کیت بدنه‌ی اسپرت با گِل‌گیرهای برجسته، این مدل را مشابه نمونه‌های مسابقه‌ای خودروهای تورینگ آلمان کرده بود. پیشرانه‌ی بزرگ 6.2 لیتری با آرایش Vشکل 8 سیلندر، حدود 500 اسب‌بخار قدرت به CLK63 AMGBlack Series داده بود تا در کمتر 4.5 ثانیه به سرعت 100 کیلومتربرساعت برسد. از این مدل که حداکثر سرعتش به حدود 300 کیلومتربرساعت می‌رسید، 500 دستگاه تولید شد.
سال 2008؛ پونتیاک G8 ST

پونتیاک در نمایشگاه نیویورک سال 2008، نمونه‌ی پیش‌تولید محصولی را رونمایی کرد که دقیقا برای طرفداران وانت‌های قدرتمند طراحی شده بود. G8 ST که در استرالیا با نشان هولدن (Hoden) عرضه شد، پس از شورولت El Camino محصول سال 1987، اولین وانت با طراحی الهام‌گرفته‌شده از مدل سواری بود که به‌وسیله‌ی جنرال موتورز در آمریکا فروخته می‌شد. پونتیاک در G8 ST چیزی کم نگذاشت. پیشرانه‌ی V8 با حجم 6 لیتر و قدرت 361 اسب‌بخار درکنار سیستم انتقال قدرت محورعقب، رؤیای طرفدارن خاص این کلاس از خودروها را هدف گرفت؛ اما G8 ST بازهم درحد رؤیا باقی ماند. درحالی که سران پونتیاک اواخر سال 2009 را برای فروش این مدل در نظر گرفته بودند، مدیران ارشد جنرال موتورز انحلال کامل این برند را پس از 93 سال فعالیت تا پایان سال 2010 اعلام کردند.
سال 2010؛ کادیلاک CTS-V Sport Wagon و نسل دوم سایون tC

در نمایشگاه نیویورک 2010، مدل استیشن کادیلاک CTS-V به‌عنوان خودرویی نمایشی معرفی شد. بااین‌حال باتوجه‌به به جزئیات در ساخت این خودرو و صحبت‌های رسانه‌های مختلف، استیشن جذاب کادیلاک که ترکیبی از طراحی اروپایی با مهندسی آمریکایی بود، تمام ویژگی‌های لازم برای تولید و رسیدن به خیابان‌ها را به‌همراه داشت. کادیلاک سال‌ها بود که تولید خودروهای استیشن را کنار گذاشته و به رقبای اروپایی واگذار کرده بود؛ اما با محبوبیت ناگهانی این مدل‌ها در اوایل دهه‌ی 2010 بین مردم آمریکا، احتمال تولید دوباره درنظر گرفته شد. برخلاف خودروسازان اروپایی، کادیلاک به‌دنبال تولید استیشن خانوادگی با پیشرانه‌ی کوچک نبود و از قلب 6.2 لیتری سوپرشارژ V8 شورولت کوروت در CTS-V Sport Wagon استفاده کرد. استیشن کادیلاک با بیش از 550 اسب‌بخار قدرت، قطعات برادر سدانش مثل جعبه‌دنده‌ی 6 سرعته‌ی دستی، سیستم تعلیق مغناطیسی، ترمزهای برمبو و رینگ‌های آلومینیومی 19 اینچی را هم قرض گرفت تا مدلی متفاوت در بازار جهانی باشد. در سال 2011، این مدل سرانجام عرضه شد و سال 2014 به تاریخ پیوست.

سایون (Scion) برند زیرمجموعه‌ی تویوتا بود که تنها از سال 2003 تا 2016 با هدف تولید خودروهای اسپرت کامپکت برای قشر جوان زنده ماند. یکی از هشت مدل تویوتا با نشان سایون، tC بود که نسل دوم آن در نمایشگاه نیویورک 2010 رونمایی شد. گفتنی است در خاورمیانه، سایون tC با نام تویوتا زِلاس عرضه شد. نسل اول سایون tC (مدل 2004) با پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2.5 لیتری و 180 اسب‌بخار قدرت را می‌توان خودرویی موفق برای تویوتا دانست. ویژگی‌هایی مانند قیمت مناسب و دیفرانسیل‌جلو سایون tC را در نظر بسیاری از افراد جایگزین شایسته‌ی تویوتا سلیکا (Celica) نشان داد. نسل دوم سایون tC زمانی عرضه شد که تقاضا برای خودروهای اسپرت کامپکت در آمریکا کاهش یافته بود. با آغاز دهه‌ی 2010، فروش سایون هرروز کمتر شد تا درنهایت، مقام‌های تویوتا فعالیت این برند را در سال 2016 متوقف کردند.
سال 2011؛ نسل نهم هوندا سیویک

ریشه‌های اصلی هوندا سیویک در ژاپن است؛ اما این مدل همیشه یکی از خودروهای پرفروش‌ آمریکا درنظر گرفته می‌شود. دقیقا به‌همین‌دلیل است که مدیران ارشد هوندا نسل جدید سیویک را در آمریکا رونمایی می‌کنند نه کشورهای اروپایی یا آسیایی. اولین نمونه‌های تولیدی نسل نهم هوندا سیویک بیشتر به‌دلیل طراحی خارجی نه‌چندان زیبا و جذاب، مشتریان زیادی نداشتند که این نقص با به‌روزرسانی سال 2013 تاحدودی جبران شد. مانند نسل‌های گذشته، بهترین سیویک با تولید نسخه‌ی Type R در سال 2015 دردسترس خریداران قرار گرفت؛ اما تولید نسل نهم هوندا سیویک تا سال 2017 ادامه داشت.
سال 2012؛ دوج وایپر SRT

دپارتمان تیونینگ اختصاصی کرایسلر با نام SRT در مهندسی نسل پنجم دوج وایپر (با تلفظ صحیح انگلیسی داج) نقش اساسی ایفا کرد. وایپر SRT در نمایشگاه نیویورک 2012 رونمایی شد و با قابلیت‌های کنترل بهتر، از نسل‌های گذشته فاصله‌ی زیادی گرفت. تولید نسل پنجم وایپر باتوجه‌به توسعه‌ی پلتفرم اختصاصی SRT بسیار پرخرج بود. آخرین وایپر درنهایت، با پیشرانه‌ی 10 سیلندر Vشکل 8.4 لیتری و قدرت 640 اسب‌بخار در سال 2013 عرضه شد. وایپر پنجم بیشتر از همیشه به ویژگی‌های خودرو اسپرت نزدیک شده بود؛ اما بازهم نتوانست نظر علاقه‌مندان را جلب کند. فروش این مدل به‌قدری ناامیدکننده بود که خطِ‌تولید وایپر درسال 2017، بدون هیچ نشانه‌ای از وجود جایگزین در آینده متوقف شد.
سال 2013؛ شورولت SS و مدل مفهومی سوبارو WRX

زمانی‌که شورولت در سال 1996 تولید نسل چهارم کپریس (Caprice) را متوقف کرد، بسیاری از افراد تصور کردند این برند آمریکایی سدان دیفرانسیل‌عقب جدیدی عرضه نخواهد کرد. البته، این تصور کاملا درک‌کردنی بود؛ زیرا تقریبا تمام رقبای اصلی شورولت به تولید خودروهای دیفرانسیل‌جلو روی آورده بودند و نسل ششم کپریس هم فقط دراختیار نیروهای پلیس آمریکا قرار گرفت. شورولت سرانجام دوباره سدان محورعقب تولید کرد؛ اما این‌بار این خودرو نمونه‌ی SS از هولدن کامودور ساخت استرالیا بود. شورولت SS، تنها با پیشرانه‌ی 6.2 لیتری V8 کد LS3 تولید شد.

به‌دلیل محبوبیت فراوان سوبارو در آمریکا، هرسال باید منتظر خودرویی جذاب از این شرکت اصیل ژاپنی در نمایشگاه نیویورک باشیم. مدل مفهومی WRX سال 2013 اولین پیش‌نمایش سوبارو از نسل جدید سدان قدرتمند دودیفرانسیل و جدایی نام‌های ایمپرزا (Impreza) و WRX برای همیشه بود. WRX پیش‌ازاین، در نسل‌های مختلف ایمپرزا نسخه‌ای ویژه بود؛ اما حالا به مدلی مستقل تبدیل شد. مدل تولیدی WRX سال 2014 به بازار رسید؛ اما می‌توان گفت در‌مقایسه‌با مدل مفهومی، هیجان کمتری در طراحی داشت. درهرصورت، نمایشگاه نیویورک 2013 آغاز جدایی WRX و ایمپرزا در خطِ‌تولید سوبارو بود که تابه‌امروز هم ادامه داشته است.
سال 2014؛ مدل مفهومی لندرور دیسکاوری ویژن

شرکت بریتانیایی لندرور این روزها کمتر مدل‌های مفهومی و نمایشی جدید را رونمایی می‌کند. دلیل اصلی این استراتژی جدید، جلوگیری از کپی‌شدن طراحی محصولات آینده به‌وسیله‌ی شرکت‌های چینی است. در طول سال‌های گذشته، بارها دیده‌ایم شرکت‌های چینی کپی خودروهای لندرور را زودتر از برند بریتانیایی به بازار عرضه می‌کنند. یکی از آخرین مدل‌های مفهومی لندرور، شاسی‌بلند دیسکاوری ویژن (Discovery Vision) است که سال 2013 در نمایشگاه نیویورک رونمایی شد. این مدل نشان‌دهنده‌ی تلاش تیم طراحی لندرور برای ایجاد انقلاب اساسی در دیسکاوری بود که از سال 1989، تغییرات کمی داشت. سال 2017، نمونه‌ی تولیدی نسل پنجم دیسکاوری رونمایی شد و غیر از درهای کالسکه‌ای، دقیقا مشابه نمونه‌ی مفهومی بود.
سال 2015؛ پورشه باکستر اسپایدر

خودروساز آلمانی پورشه معمولا نمایشگاه دیترویت را کنار می‌گذارد؛ اما با محصولی جدید به نیویورک می‌رود. سال 2015، پورشه با نسل دوم باکستر اسپایدر پرطرفدار به نیویورک رسید که با قدرت بیشتر (385 اسب‌بخار)، وزن سبک‌تر، فرمان‌پذیری حساس‌تر و طراحی به‌روزتر نظر علاقه‌مندان را جلب کرد. مدل باکستر اسپایدر آخرین محصول پورشه از نسل 981 بود که حدود 2,400 دستگاه از آن تولید و 850 نمونه به آمریکا صادر شد. پورشه 982 با نام 718 باکستر در محلی که این شرکت آلمانی مهم‌ترین محصولات خود را معرفی می‌کند، یعنی نمایشگاه خودرو ژنو، رونمایی شد.
سال 2017؛ دوج چلنجر SRT Demon و مدل مفهومی نیسان روگ Trail Warrior

شرکت آمریکایی دوج پس از ماه‌ها انتشار ویدئوهای تبلیغاتی جذاب و جان‌به‌لب‌کردن طرفداران خودروهای عضلانی، سرانجام در نمایشگاه نیویورک 2017 با محصولی متفاوت و شگفت‌انگیز حاضر شد. اهریمن دوج با 840 اسب‌بخار قدرت، هیچ شباهتی به خودروهای دیگر نیویورک 2017 نداشت. درواقع، درست در زمانی‌که رقبای دوج در‌حال‌توسعه‌ی سیستم برق 48 ولتی و فناوری خودران سطح سه بودند، مقام‌های این شرکت شب‌وروزشان را با تلاش برای کسب مجوز خودرویی می‌گذراندند که در خیابان‌های عمومی می‌توانست دو چرخ جلوِ خود را از زمین بلند کند. همان‌طورکه انتظار می‌رفت، دوج چلنجر دیمِن به قهرمان خودروسازی آمریکا تبدیل شد و تمام 3,300 ظرفیت تولیدی‌اش تا پایان سال 2018 به‌فروش رفت.

نیسان با رونمایی مدل مفهومی و آف‌رود Rogue Trail Warrior به همه یادآوری کرد که هرچیزی در نمایشگاه نیویورک امکان‌پذیر است. شاسی‌بلند روگ خودرو چندان ویژه‌ای نیست؛ اما تیم مهندسی نیسان با نصب چرخ‌های ممتد و افزایش ارتفاع تا 762 میلی‌متر، این مدل را خاص کرد. روگ Trail Warrior حتی به تعداد محدود هم تولید نشد و تنها یک مدل نمایشی برای جذب بیشتر بازدیدکنندگان به غرفه‌ی این شرکت ژاپنی در نیویورک بود.
سال 2018؛ آئودی RS5 Sportback و جنسیس Essentia

دیدن آئودی RS5 اسپرت بک در نمایشگاه نیویورک 2018 بسیار تعجب‌برانگیز بود؛ زیرا معمولا این نمونه از محصولات خودروساز آلمانی آئودی در فرانکفورت یا ژنو رونمایی می‌شوند. مقام‌های آئودی در مراسم رونمایی RS5 اسپرت بک اعلام کردند دلیل رونمایی این مدل 444 اسب‌بخاری در نیویورک، احتمال وجود تقاضای بالا است. آئودی RS4 در آمریکا فروخته نمی‌شود؛ بنابراین، افرادی که به‌دنبال خودرو اسپرت محصول این برند با طراحی سدان و قیمتی مشابه بی‌ام‌و M3 و مرسدس AMG G63 هستند، RS5 اسپرت بک گزینه‌ی اصلی خواهد بود. پیش‌بینی سران آئودی درست از آب درآمده و به‌دلیل تضمین پاسخ‌گویی کامل به تقاضای RS5 اسپرت بک درآمریکا، فروش این مدل در اروپا به تعویق افتاده است.

مدل مفهومی اسنشیا (Essentia) به این دلیل طراحی شد تا این تصور از بین برود که جنسیس، برند زیرمجموعه‌ی هیوندای، یکی از شرکت‌های خودروساز معمولی کره‌جنوبی است. فلسفه‌ی طراحی این مدل تمام‌برقی، پیش‌بینی تولید خودرویی گرندتورر در دهه‌ی 2020 است؛ ازاین‌رو، احتمال تولید اسنشیا یا مدلی براساس طراحی این نمونه‌ی مفهومی بسیار اندک است. با تمام این‌ها، مقام‌های جنسیس هنوز این موضوع را به‌طور رسمی تأیید یا تکذیب نکرده‌اند.