عصر خودرو- شرکت هولدن که سابقاً با نام جنرال موتورز هولدن شناخته میشد، یک شرکت خودروسازی استرالیایی است که تا سال۲۰۱۷ بهعنوان تولیدکننده اتومبیل شناخته میشد.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از همشهری، حالا این شرکت، خودروهای تولیدی دیگر کشورها را تحت برند هولدن وارد استرالیا میکند. هولدن در سال1856 به عنوان تولیدکننده زین در جنوب استرالیا پایهگذاری شد. در سال1905 نوه جیمز هولدن، با علاقهای که به ساخت اتومبیل داشت وارد این شرکت شد. این شرکت شروع به ساخت بدنه و تجهیزات خودرو کرد و حتی ساخت بدنه خودروهای فورد به این شرکت سپرده شد. بعد از آن خودروهای آستین، هیلمن، موریس، کرایسلر، شورولت، اسکس، فیات و در کنار آنها جنرال موتورز نیز با این شرکت برای ساخت بدنه خودرو همکاری کردند. حتی در سال 1908 فورد مدل T، در این کشور تولید شد. در سال1931 این شرکت به زیرمجموعه جنرال موتورز در ایالات متحده آمریکا (در سال 1931) منتقل و در سال 1936نخستین کارخانه اتومبیلسازی آن در استرالیا افتتاح شد. نخستین خودرو نیز در سال1939 تولید شد. در دهههای بعدی، هولدن با معرفی نسلهای مختلف خودروهای خود در صنعت اتومبیلسازی استرالیا بیرقیب بود. این شرکت در طول دهه 90میلادی تغییر یافت و سهم خود در بازار خودروی استرالیا را از 21درصد در سال1991 به 28درصد در سال1999 افزایش داد. هولدن علاوه بر ساخت پرفروشترین خودروهای استرالیا، تعداد قابلتوجهی را نیز صادر میکرد. همچنین هولدن موتورهای تولیدی خود را به شرکتهای اتومبیلسازی بزرگ دنیا میفروخت. از سال2003 کمکم هولدن بازار را از دست داد و دیگر نفر اول فروش در استرالیا نبود و تویوتا جای این شرکت را در جایگاه نخست گرفت. ضرردهی شرکت شروع شده بود و در سال2013 اعلام شد که هولدن تا سال2017 تولیدات خود را متوقف خواهد کرد. در 20 اکتبر 2017 شرکت هولدن ساخت وسایل نقلیه در استرالیا را متوقف کرد. اکنون هولدن اتومبیلهای خود را از اپل در آلمان و کارخانههای جنرال موتورز در کانادا، ایالات متحده، تایلند و کرهجنوبی وارد میکند. حالا این شرکت علاوه بر واردات، طراحی خودرو نیز انجام میدهد. یکی از خودروهای پرطرفداری که هولدن ساخته بود، مدل کومودور بود. در اکتبر 2017هولدن، آخرین مدل کومودر با نام VF را ساخت و بعد از آن کارخانه الیزابت خود را در جنوب استرالیا تعطیل کرد که پایان خودروسازی در استرالیا بهشمار میآمد. هولدن قطعاً بهترین ساخته خود را برای آخر گذاشت. نسل چهارم کومودور مدلی دارای قدرت 8اسب بخار با برد بالاست که برای علاقهمندان بهخودروهای عضلانی (نوعی از خودروها با بدنهای بزرگ و پیشرانههای بسیار قدرتمند) ساخته شده است. کومودور یک ماشین درخشان است که شخصیت و جذابیت خاص خود را از موتور با حجم 2/6 لیتری میگیرد. بهخوبی نیز کار میکند، راحت است، عالی ساخته شده و اتصالات آن در نوع خود عالی است. بدون هیچ شکی این خودرو سریعترین و قدرتمندترین خودرویی است که در استرالیا ساخته شده است و هنوز نیز طرفداران زیادی دارد. کومودور در سال2002، معادل 178هزار دستگاه فروش داشت. با این حال در طول سالها این تعداد، کاهش پیدا کرد و در 2017 به پایینترین حد خود، یعنی 90هزار دستگاه رسید. یکی از اصلیترین کشورهای هدف صادرات برای خودروسازی هولدن، نیوزیلند است که بیش از نیمی از تولیدات این کمپانی به این کشور صادر میشود.
کنیا، تولید 50خودرو در سال
صنعت خودرو در کنیا در درجه اول به مونتاژ، فروش قطعات و توزیع وسایل نقلیه مشغول است. تعداد زیادی از فروشندگان وسایل نقلیه در این کشور فعالیت میکنند. شرکتهای تویوتا، جنرال موتورز، کوپر، هوندا و خیلی شرکتهای دیگر در این کشور فعالیت دارند. اما در سالهای اخیر کنیا تلاش کرده است که صنعت خودروسازی ملی خود را نیز احیا کند. کنیا نخستین خودروی خود را در اواخر دهه80 میلادی با نام نیایو ساخت. حالا با شرکت خودروسازی موبیوس که در سال2009 راهاندازی شد، این کشور آینده بهتری در زمینه خودروسازی دارد. تا زمان راهاندازی شرکت موبیوس بیشتر خودروهای این کشور وسایل نقلیه دستدوم کشورهایی مثل ژاپن و امارات متحده عربی بودند. یکی از چالشها برای موبیوس، رقابت با آن شرکتهای قدرتمند وارداتی است و یکی دیگر از چالشها این است که با توجه به سطح پایین درآمد کلی مردم، تقاضای بیشتری برای خودروهای دستدوم نسبت بهخودروهای صفر کنیایی وجود دارد. بنابراین شرکت خودروسازی موبیوس شرایطی را فراهم کرد که بتواند خودروهایی با هزینه کم که حدود 11هزار دلار میشود را تولید کند. بالاخره در آغاز سال 2019 دولت کنیا پیشنهاد اجرای سیاست خودروسازی ملی را داد که این برنامه درنهایت باعث ممنوعیت خودروهای وارداتی دستدوم خواهد شد. با این حال، این موضوع با مقاومت صنایع خودروهای دستدوم مواجه شد و در نهایت دولت مجبور شد مقررات خود را به حالت تعلیق درآورد.
جوئل جکسون، یک کارآفرین انگلیسی، شرکت موبیوس موتورز را در کنیا راهاندازی کرد. این شرکت خودروهای شاسی بلند را که مناسب جادههای سخت آفریقایی باشد، با حداقل هزینه طراحی و تولید میکند. موبویسو باس یک وسیله نقلیه هشتنفره است که فضای زیادی دارد. بیشترین سرعت آن به 160کیلومتر در ساعت میرسد و دنده آن دستی است. بعد از آن موبیوس2 در سال2014 روانه بازار شد که نسبت به نمونه پیشین خود، بسیار پیشرفت کرده بود. طراحی داخلی بهتر و فرمانپذیری قدرتمند، از ویژگیهای این خودرو است. این خودرو 4متر طول و حدود 2متر ارتفاع دارد. موبیوس2ظرفیت حمل 625 کیلوگرم را دارد. موتور آن 4سیلندر با 86 اسب بخار قدرت است. دنده دستی است و بیشترین سرعت آن به 120کیلومتر در ساعت میرسد. موبیوس2 نیز برای 8نفر ظرفیت دارد. البته منتقدان، این خودرو را بسیار ساده و فاقد امکانات یک خودروی استاندارد معرفی میکنند. ساخت نسل دوم موبیوس2 بعدتر و از سال2016 آغاز شد که توانست خریداران را راضیتر کند. موتور آن همچنان 4سیلندر اما این بار با 133 اسب بخار قدرت بود. قدرت بدنه آن بیشتر شد و امکانات و آپشنهایی مثل تهویه هوا، باربند، جیپیاس، اتصال به وایفای و بلوتوث به آن اضافه شد. همچنین از مقاصد صادرات این خودرو، کشورهای همسایه مثل تانزانیا و اوگاندا هستند. البته ناگفته نماند که از این خودرو فقط 50نمونه ساخته شده است. غولهای خودروسازی دنیا مثل تویوتای ژاپن و فولکس واگن آلمان، در این کشور مثل هر جای دیگری از آفریقا، راه را برای پیشرفت خودروسازی ملی دشوار کردهاند. قیمت خودروهای موبیوس از 12هزار دلار آغاز میشود.
اسپانیا؛ تولیدکننده بزرگ ناشناخته
اگر از کسی بخواهید فهرستی از کشورهای بزرگ تولیدکننده اتومبیل در اروپا تهیه کند، بعید است که ابتدا به اسپانیا فکر کند. در مقایسه با فرانسه، آلمان، ایتالیا و انگلیس، اسپانیا یکی از بازیکنان کوچک اتومبیلسازی بهنظر میرسد، اما این کاملاً درست نیست. کارخانههای اسپانیایی سالانه تعداد بسیار زیادی اتومبیل تولید میکنند و با اینکه همه، کارخانه «سئات» را بهعنوان برند ملی معروف اسپانیا میشناسند، در این کشور کارخانههایی وجود دارد که عمر آنها به روزهای ابتدایی ظهور صنعت اتومبیلسازی برمیگردد. اسپانیا امروز در جایگاه هشتم دنیا در تولید اتومبیل قرار دارد. بهطور کلی 13کارخانه تولید اتومبیل امروز در اسپانیا وجود دارند که از سوی صنعت پررونق تولید قطعات خودرو در اسپانیا حمایت میشوند. از این کارخانهها، بزرگترینهایشان سئات در مارتورل و PSA در ویگو هستند. سالانه 2/8میلیون خودرو در این کشور ساخته میشود که 80درصد آنها صادراتی است. همچنین صنعت خودرو 19درصد کل صادرات اسپانیا و 8درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را شامل میشود.
در بازار اسپانیا نیز مثل خیلی دیگر از نقاط دنیا، شاسیبلندها بخش بزرگی از بازار را در دست دارند، با این حال خودروی لئون از برند سئات (Seat) همچنان در این کشور پادشاهی میکند. کمپانی سئات در سال2018 معادل 160هزار خودروی لئون فروخت. در همین سال، کل تولیدات این کارخانه نیز 528هزار دستگاه بود که شامل انواع خودروها میشد. کمپانی سئات که از سال1950 فعالیت میکند، تولید خودروی لئون را از سال1998 آغاز کرد. 3نسل از خودروهای لئون تا به حال از سوی خودروسازی سئات تولید شده است. این خودروها هاچبک هستند و تولید نسل سوم آنها از سال2012 آغاز شد و تا امروز نیز ادامه دارد. لئون mk3 که از نسل سوم این خودرو است انواع مختلف خودروهای هاچ بک سهدر و پنج در را شامل میشود. همچنین این خودروها در انواع دنده دستی و دنده اتوماتیک در دسترس هستند. قدرت موتور نیز در این سری، ظرفیتهای مختلف 2/1 لیتری، 4/1لیتری، 8/1لیتری و 2لیتری دارد. در سال 2012 این خودرو از سوی برنامه ارزیابی NCAP اروپا مورد آزمایش قرار گرفت و امتیاز کامل 5ستاره را از نظر ایمنی به دست آورد. پلتفرم و بدنه این خودرو را شرکت سئات با همکاری فولکس واگن و آئودی تولید میکند. لئون تجهیزات ایمنی جدیدی مثل ایربگ زانو برای راننده و تعدادی سیستمهای امنیتی مثل سیستم ترمز خودکار برای جلوگیری از تصادف و سیستم تشخیص خستگی راننده را قرار داد. قیمت این خودروها بین 15هزار تا 20هزار یورو متفاوت است. تولید لئون سهدر در سال2018 بهدلیل کاهش تقاضا متوقف شد. اما نسل چهارم لئون سئات نیز در سال2020 قرار است ارائه شود. این نسل، تمامدیجیتال و مجهز به نور LED خواهد بود. طیف گستردهای از خودروهای بنزینی، دیزلی، هیبریدی و برقی در این نسل خودروها ارائه میشود.
لادا، قدیمیِ پرفروش روسها
صنعت تولید خودرو یکی از صنایع مهم روسیه به شمار میآید که بهطور مستقیم 600هزار نفر در آن شاغلند که حدود یک درصد نیروی کار روسیه میشود. روسیه بهطور کلی یک میلیون و 800هزار وسیله نقلیه در سال2018 تولید کرده است و سیزدهمین تولیدکننده اتومبیل در دنیا بهشمار میآید. 1.8 تولیدات خودروی دنیا در این کشور انجام میشود. برندهای ملی اصلی تولیدکننده خودروهای سبک، شرکتهای آوتوواز و گاز هستند. در عین حال کارخانه کاماز در صنعت تولید ماشینهای سنگین، پیشران است. 11شرکت خودروسازی خارجی نیز عملیات مونتاژ و تولید خودروهای خود را در روسیه انجام میدهند و در این کشور نمایندگیهای تولید دارند. در بحران اقتصادی جهانی سال2008 صنعت خودروسازی روسیه نیز ضربه خورد و تولیدات آن بهشدت کاهش یافت، اما تا پایان 2010صنعت خودروسازی به دوران اوج پیش از بحران بازگشت. در این سال 9خودرو از هر 10خودروی فروخته شده، از تولیدات ملی این کشور بودند و خودروهای لادا از شرکت آوتوواز در صدر فهرست پرفروشترینها قرار داشتند. اما در سال2012 میزان فروش خودروهای ملی روسیه کاهش یافت و به 21درصد از سهم کل خودروها در روسیه رسید. بحران سال2014 نیز به این وضعیت دامن زد و پیشبینیها درباره رشد صنعت خودرو را نقش برآب کرد. تعداد خودروها در روسیه در سال 2016 به 40میلیون دستگاه رسید که خودروهای لادا 34درصد این بازار را در دست داشتند. این در حالی است که 5سال قبل از آن، سهم لادا 41درصد بود. بزرگترین شرکت اتومبیلسازی حال حاضر روسیه همچنان آوتوواز است که در شهر تولیاتی واقع است. این کارخانه اکنون 130هزار شاغل دارد. خودروهای آوتوواز تقریباً نیمی از بازار تولید خودروی روسیه را در دست دارند و لادا هنوز هم صدرنشین آنهاست. این خودرو محصول مشترک سرمایهگذاری دولتهای ایتالیا و اتحاد شوروی سوسیالیستی در دهه 60میلادی است. در آن زمان، لادا از روی فیات 124 نسخهبرداری شد. از محصولات تولیدشده از سوی کارخانه آوتوواز میتوان به لادا پریورا، لادا کالینا، لادا نادژدا، لادا ریوا، لادا سامارا، لادا ترینیدا، لادا گرانتا و لادا ایژوسک اشاره کرد. امروزه شرکت رنو بخشی از سهام آوتوواز را خریده است و در تولیدات خودرو در این کارخانه مشارکت میکند. یکی از آخرین تولیدات لادا، خودروی لادا گرانتا بود که با همکاری رنو ساخته شد. تولید این خودرو از 2012 آغاز شد و تا امروز نیز ادامه دارد. این خودرو طبق آخرین آمار که مربوط به سال2018 است، همچنان پرفروشترین خودروی روسیه است. این خودرو یک پنجدر از نوع هاچبک است که با هدف جایگزینی سری لادا سامارا خط تولیدی آن راه افتاد. لادا گرانتا متفاوت از اتومبیلهای کلاسیک لادا طراحی شد تا به نیازهای جوانان روس و خانوادههای کمجمعیت که مایل به خرید سدانهای کوچک بودند، پاسخ دهد. علاوه بر این، لادا گرانتا در بازار خارجی روسیه نیز بهخاطر اندازه کوچک و قیمت ارزانتر، قابلیت رقابت خوبی داشت. این خودرو با موتور 1/6لیتری و در 2نوع دنده دستی و 4دنده اتوماتیک در دسترس است. بیشترین سرعت آن در مدل دستی به 192کیلومتر در ساعت و در مدل اتوماتیک به 187کیلومتر در ساعت میرسد. این خودرو از نظر ایمنی 4ستاره از 5ستاره را دریافت کرده است. همچنین علاوه بر بازار روسیه، در کشورهای بلاروس، اوکراین، ارمنستان و آذربایجان ارائه شده و در کنار آنها به کشورهای جمهوری چک، اسلواکی، اتریش، مجارستان، فرانسه، آلمان و مصر صادر میشود. اکنون قیمت خودروهای لادا گرانتا حدود 500هزار روبل روسیه قیمت دارند.
خودروی ملی غنا، دوستدار محیطزیست
یکی از نخستین کارخانههای خودروسازی کشور غنا (و جزو نخستین شرکتهای خودروسازی آفریقا) شرکت خودروسازی «کانتانکا» نام دارد. هنگامی که این خودروهای برقی در اواخر سال2015 برای ورود به بازار آماده میشدند، بهشدت تحت نظر و توجه قرار گرفتند. مردی که این رؤیا را محقق کرد، میدانست چه کار سختی پیشرو دارد. او قبل از تولید این خودروها، سالها روی طراحی و چگونگی کار خودروهای الکترونیک و برقی تحقیق و بالاخره در سال2012 شرکت خود را راهاندازی کرد. دکتر کوآدو سافو، مدیر یک مرکز تحقیقاتی و مدیر شرکت کانتانکا، میگوید: «بزرگترین چالش این است که مردم به این خودروها ایمان داشته باشند. مردم فکر میکنند درهای خودرو ممکن است از جا دربیاید یا تایرها منفجر شوند و از این قبیل شایعات. این خودروها ساخت غنا هستند. ما میدانیم جادههای اینجا چگونهاند و طوری این خودروها را ساختهایم که مناسب جادهها باشند». برای اثبات این ادعا، دولت غنا از این خودروها در نیروی پلیس استفاده میکند و تا امروز بسیاری از تجهیزات حملونقل نظامی این کشور از سوی کانتانکا تامین شده است. قطعات خودروهای کانتانکا از چین وارد و در غنا مونتاژ میشود. این شرکت خودروسازی شاید بیشترین امید آفریقاییها به شمار آید و نسبت به دیگر شرکتها آیندهای بهتر برای آن پیشبینی میشود. کانتانکا اتومبیلهای متنوعی ازجمله پیکاپ(خودروی باری کوچک) و شاسی بلند در انواع مختلف تولید کرده است. قیمت خودروهای کانتانکا از 18هزار دلار آغاز میشود و گرانترین آنها به 35هزار دلار میرسد. این خودروها علاوه بر اینکه مخصوص جادههای خطرناک و نامناسب آفریقا ساخته شدهاند، یک ویژگی منحصربه فرد هم دارند؛ میتوان با دستورات صوتی آنها را کنترل کرد. این وسایل نقلیه، انواع برقی و الکترونیکی هم دارند. پیکاپ الکترونیکی و اتومبیل چهارچرخ الکترونیکی از انواع این خودرو هستند که با 12باتری قابل شارژ کار میکنند. یکی از بزرگترین چالشها برای کانتانکا نیز واردات خودرو است. در غنا سالانه 12هزار خودروی صفر و 100هزار خودروی دستدوم وارد میشود و خودرو سومین کالای وارداتی در این کشور به شمار میآید. البته با توجه به قیمت مناسب کانتانکا امید میرود مردم به آن علاقه نشان دهند. این کشور در سال 2018 معادل 250دستگاه خودروی کانتانکا تولید کرد و حالا بهدلیل تقاضای کشورهایی مثل نیجریه در سال2019، این میزان تولید را 2برابر کرده است. هدف آنها این است که به تولید روزانه 250خودرو دست یابند. همچنین تولیدات شرکت کانتانکا قرار نیست به اتومبیلهای برقی محدود شود. آنها قصد دارند اتوبوس، تهویه هوا، تلویزیون و... بسازند و صدها نفر غنایی را بهکار مشغول کنند.
رؤیای ترکیهایها به واقعیت میرسد
همین چند وقت پیش، یعنی روز 27دسامبر سال2019 بالاخره رؤیای ترکیه برای ساخت خودروی ملی به حقیقت نزدیک شد. در آن روز ترکیه از نخستین خودروی تولید ملی خود رونمایی کرد. قرار است در پروژهای که 4میلیارد دلار هزینه در طول 13سال دربر دارد، ترکیه سالانه 175هزار خودروی برقی را روانه بازار کند. تحقق این پروژه آرزوی دیرینه رئیسجمهور این کشور، رجب طیب اردوغان، بوده است تا بتواند قدرت اقتصادی در حال رشد این کشور را ارتقا دهد.
در طول مراسم رونمایی این خودرو، اردوغان گفت که این خودرو نه فقط داخل ترکیه بلکه بهعنوان یک برند جهانی به فروش خواهد رفت. مقصد اولیه نیز اروپاست. در طول 60سال گذشته برنامههای ترکیه برای ساخت یک خودروی کاملاًملی همواره شکست خورده بود. اردوغان گفت این خودروی برقی و جایگاههای شارژ آن تا سال2022 در تمام کشور در دسترس خواهد بود.
ترکیه پیش از این صادرکننده بزرگ خودروهای شرکتهای خارجی فورد، فیات، رنو، تویوتا و هیوندای بود که در این کشور تولید میشدند.
پروژه ملی تولید خودرو که تازه آغاز شده است از حمایت دولت مثل معافیتهای مالیاتی برخوردار است تا ترکیه بتواند مرکز بزرگ اتومبیلسازی را در بورسا، شمال غربی ترکیه راهاندازی کند. 5مدل خودرو تولید خواهد شد و خود دولت ضمانت خرید 30هزار خودرو تا سال2035 را داده است. کنسرسیوم تولید خودروی ترکیه که با نام TOGG (گروه تولید خودرو ترکیه) شناخته میشود در اواسط سال2018 پایهگذاری شد و شامل 5گروه صنعتی میشود: گروه آنادولو، BMC، گروه کوک، اپراتور تلفن همراه ترک سل و هلدینگ زورلو. مدیرعامل این کنسرسیوم، مدیر اجرایی سابق شرکت بوش گورکان کاراکاس است و مدیر ارشد عملیاتی آن سرجیو روشا مدیر اجرایی سابق شرکت جنرال موتورز در کره. گفته میشود که تولید انبوه این خودروها در سال2022 و با ساخت شاسیبلندهای جمعوجور آغاز خواهد شد.
در روز رونمایی، 2خودرو که یکی شاسیبلند برقی و دیگری سدان چهاردر بود به نمایش گذاشته شدند. گفته میشود این پروژه در طول 13سال باعث به کارگیری 4هزار کارگر میشود. همچنین امید میرود با راهاندازی این پروژه کاهش مصرف بنزین و کاهش واردات این ماده، همچنین صادرات خودرو، ترکیه وضعیت اقتصادی بهتری پیدا کند.
خودروی ملی ترکیه روی بهبود وضعیت محیطزیست و کاهش گازهای گلخانهای مؤثر خواهد بود. سایز باتریهای این خودرو اعلام نشده است، اما شرکت TOGG اعلام کرده است که باتریهای آن هر 500کیلومتر باید شارژ شوند و با ولتاژ برق معمول ترکیه کار خواهند کرد. شارژ این خودرو در طول یک شب کامل میشود و در صورت استفاده از شارژ سریع، در مدت 30دقیقه 80درصد آن پرخواهد شد. این شرکت تعهد داده است که استانداردهای برنامه ارزیابی جدید اروپا را رعایت و 5ستاره سیستم رتبهبندی را دریافت کند.
اتوبوسهای بیرقیب لهستانی
صنعت خودروسازی در لهستان بخش قابل توجهی از اقتصاد این کشور را شکل میدهد و 11درصد تولیدات صنعتی لهستان مربوط بهخودرو است. این کشور یکی از بزرگترین تولیدکنندگان وسایل نقلیه سبک(اتومبیلهای مسافری) در اروپای مرکزی و شرقی است. در سال2013 این کشور بیستوسومین خودروساز بزرگ جهان بود. نخستین شرکت لهستانی تولیدکننده خودرو، اورسوز است که در سال1893 تاسیس شد و از سال1922 بهخاطر خط تولید تراکتورهایش معروف شد. بعد از سقوط کمونیسم، لهستان توانست صنعت خودروسازی خود را بهبود دهد و حدود سال1999 تولید خودرو در این کشور به 650هزار دستگاه در سال رسید که البته در سالهای بعدی این رقم کاهش یافت. حدود سالهای2000 تا 2003 لهستان سالانه 300هزار خودروی سبک سواری تولید میکرد و بعد از پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا دوباره خودروسازی در این کشور رونق گرفت و 3برابر شد و سپس از سال2009 دوباره روند کاهشی پیدا کرد. بخش عمدهای از بازار اتومبیلسازی در این کشور توسط سرمایهگذاران خارجی اداره میشود. اما اتوبوسها و ماشینهای باری سولاریس که اکنون بزرگترین شرکت خودروسازی این کشور به شمار میآید، متعلق به یک سرمایهگذار لهستانی است. شرکتهای بزرگ غربی که حضوری چشمگیر در بخش خودروسازی لهستان دارند شامل فیات، ولوو، فولکس واگن، تویوتا، اپل و اسکانیا میشوند. البته از این میان، فیات حدود یک قرن است که حضور بسیار قدرتمندی در لهستان داشته است. همچنین لهستان سرمایهگذاری خوبی روی بخش قطعات خودرو انجام داده است. براساس آخرین اطلاعات انجمن توزیعکنندگان و تولیدکنندگان قطعات خودرو، درآمد سالانه تولیدکنندگان قطعات خودرو در لهستان حدود 17میلیارد یورو است که از این میزان 11میلیارد یورو درآمد حاصل از صادرات است. شرکت سولاریس که در سال1999 در بولشوو پایهگذاری شد در زمینه تولیدات اتوبوس، اتوبوسهای برقی و تراموا فعالیت میکند که یکی از اصلیترین تولیدکنندگان ملی لهستان به شمار میآید. اتوبوسهای شهری سولاریس در اندازههای متنوع با انواع و اقسام بدنهها و تجهیزات در دسترس هستند. در سال2006 سولاریس نخستین تولیدکننده بازار در اروپا شد و نخستین سری اتوبوسهای هیبریدی را تولید کرد. سولاریس اوربین12، نخستین اتوبوس لهستانی و نخستین اتوبوس برقی بود که توانست در سال2017 عنوان بینالمللی«اتوبوس سال» را از آن خود کند. در سال2018 نیز اعلام شد که شرکت باسکانی اسپانیا، سولاریس را خریده است. در سال2017 این شرکت معادل 15هزار اتوبوس و تراموا تولید کرد که 65درصد آنها صادراتی بود. اتوبوسهای سولاریس در 700شهر دنیا در 32کشور خریدار دارند. بیشترین سفارشها از شهرهای برلین، دبی، آتن و لازیو بوده است.