به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، از قیمت عجیبش که به همت فعالان بازار و دلالان گرامی به این عدد رسیده که فعلا بگذریم؛ ایران‌خودرو معتقد است این نسخه از دنا پلاس، به عنوان گران‌ترین و مدرن‌ترین محصول روی خط تولیدش، یک خودروی بهبود یافته نسبت به گذشته است و در طراحی و توسعه آن، اقدامات نکته‌سنجانه‌ای صورت گرفته. اما در عمل چطور؟

چیزی که از بیرون میبینیم
اگر بخواهیم واقع‌بینانه به این خودرو نگاه کنیم، با یک مشتق مدرن از پژو 405 روبه‌رو هستیم که البته از حق نگذریم، نسبت به چیزی که 30 سال پیش معرفی شد، پیشرفت قابل توجهی داشته. یک سدان کامپکت چهار و نیم متری که در قیاس با دیگر تولیدات داخلی یکی از خانوادگی‌ترین‌هاست اما در عمل و با معیارهای جهانی، خودرویی جمع و جور است که البته این ابعاد کوچک رانندگی با دنا پلاس را در شهرهای بزرگی همچون تهران آسان می‌کند. محصول جدید ایران‌خودرو از نظر ظاهر تفاوت چندانی با دنا پلاس که خود فیس‌لیفت مینوری از دنای ساده است ندارد و تنها تفاوت عمده آن را می‌توان در رینگ‌های آلومینیومی 10 پره 16 اینچی آن دانست که بر روی نسخه‌های توربوی دنا پلاس نصب می‌شود. به غیر از این، نوشته 6AT در بخش پشت سمت شاگرد نیز نشانگر اتوماتیک بودن خودرویی است که در اختیار داریم. در مجموع دنا پلاس از نظر ظاهر خودروی نسبتا جذابی است که برای طراحی بخش جلو از میتسوبیشی لنسر و برای بخش عقب از مرسدس‌بنز C کلاس W224 الگوبرداری شده و بدین ترتیب ترکیب نسبتا خوبی در پیش رو داریم.

در داخل کابین چه می‌گذرد؟
برای ورود به داخل کابین این خودرو، شرکت سازنده از دستگیره‌های اصطلاحا «آسان‌بازشو» استفاده کرده که با ظاهری کرومی در بخش جانبی خودنمایی می‌کند. ولی باید گفت که هرچند بهره‌گیری از قطعات کرومی در لوازم ظاهری، حس و حالی نسبتا لوکس به یک خودرو می‌بخشد اما همخوانی چندانی با بخش جانبی دنا پلاس نداشته و به نظر می‌رسد که طراحان ایران‌خودرو قصد داشتند با این کار، دست‌گیره‌ها را با زه دور جلوپنجره و بالای پلاک عقب، هم‌خوان کنند. با این حال باید بد نیست اشاره کنیم که کیفیت ساخت این دست‌گیره‌ها در حد متوسط است و به همین خاطر چندان نرم نیستند. با ورود به کابین، با همان طراحی داخلی دنا پلاس (که اندکی نسبت به دنای ساده بهبود یافته) رو به رو هستیم و همچون دنا پلاس توربوشارژ دنده‌ای، جزئیات قرمز که نشان‌گر جوان‌پسند بودن این خودروست هم به چشم می‌خورند. دوخت غربیلک فرمان و گردگیر دسته‌دنده، حاشیه فرش‌های کف‌پایی و البته موردِ عجیب دستگیره رهاساز درب موتور به رنگ قرمز درآمده‌‎اند تا در تریم داخلی تفاوتی بین دناپلاس ساده و نسخه توربو وجود داشته باشد. حال این که در نسخه اتوماتیک، شاهد جایگزین شدن دسته‌دنده با لیور انتخاب وضعیت گیربکس خودکار نیز هستیم که در پشت آن نیز دو دکمه برای تغییر وضعیت گیربکس از حالت ساده به اسپرت (S) و زمستانی تعبیه شده‌اند. کابین دناپلاس نسبت به دیگر مشتقات پژو 405 همچون سمند، سورن و پارس، مدرن‌تر و باکیفیت‌تر است اما باز هم در بخش‌های متفاوت کابین این خودرو برخی ایرادهای ساخت به چشم می‌خورد و البته داخل پرانتز، اندکی بوی پلاستیک را هم به این موارد اضافه کنید. نکته نه‌چندان نامانوسی که در داخل کابین دناپلاس توربو می‌توان یافت، استفاده از تریم مصنوعی چوب مایل به سرخی است که در کنار آن جزئیات قرمزرنگ چندان جذاب نیست (و با این وجود تریم داخلی کابین چیزی بین اسپرت یا کلاسیک مردد است!) و بهتر بود که ایران‌خودرو برای این محصول نسبتا اسپرت خود، از تریم‌های تیره‌ای مثل «مشکی پیانو» یا «فیبرکربن» استفاده کند تا شاید در کنار جزئیات قرمزرنگ مذکور، حس و حالی اسپرت‌تر داشته باشد. اما مهم‌ترین نقدی که به فضای داخلی دناپلاس وارد است، فضای کابین محدودیست که از قبل و حتی در دنای ساده جای پای سرنشینان کمی تنگ بود و حال با وجود سانروف در نمونه‌های فول‌آپشن دناپلاس، فضای سر نیز برای افراد بلندقامت اندکی محدود شده و بدین ترتیب کابین این خودرو کمی حس و حال خفگی دارد. با این حال باید گفت که عایق‌بندی نسبتا خوبی (در قیاس با دیگر تولیدات داخلی!) در این خودرو انجام شده که طبیعتا احساس بهتری را به سرنشینان خواهد بخشید.

تغییرات فنی
گفته می‌شود که مهندسین ایران خودرو برای توسعه پروژه «دناپلاس توربو اتوماتیک» پتانسیل زیادی در میان گذاشته‌اند و البته پیش از هرچیز باید گفت که از حیث فنی، نتیجه حاصله مطلوب است. اما بگذارید از اول شروع کنیم. این خودرو از یک پیشرانه 4 سیلندر 1.64 لیتری (البته روی درپوش موتور این عدد 1.7 ذکر شده است) بهره می‌برد که به صورت پایه‌ای، همان موتور EF7 معرفی شده در سال 1385 است. اما برای استفاده در این خودرو بهبودهایی روی آن صورت گرفته که مهم‌ترین مسئله اضافه شدن سیستم تنفس توربوشارژ و البته تغییراتی در بخش دسته‌موتور، سیستم برق و قطعات داخلی انجین است. بدین ترتیب این موتور از بیشینه توان 113 اسب بخاری در سمند و 115 اسب بخاری در دنا به عدد 150 اسب‌بخار برای نسخه توربوی دناپلاس رسیده که البته گفته شده توربوشارژر این خودرو نیز با نسخه‌های پیشین استفاده شده در سمند سورن توربو و دناپلاس توربوی دنده‌ای کمی متفاوت است؛ به همین خاطر در عمل تاخیر توربوی کمتری دارد. اما از بخش نیروگاه که بگذریم؛ به سیستم انتقال قدرت و جعبه‌دنده‌ این خودرو می‌رسیم که خیلی‌ها تصور می‌کردند نسخه اتوماتیک دناپلاس نیز قرار است با همان گیربکس AL4 همیشگی به بازار عرضه شود. اما در این خودرو جعبه دنده اتوماتیک 6 سرعته‌ای را داریم که از گیربکس پژو 206 و 207 بسیار مدرن‌تر بوده و عملکرد قابل قبولی دارد. ضمنا 6 سرعته بودن این گیربکس، منجر به تنظیم بهتر میزان مصرف سوخت و در نهایت شتاب‌گیری ایده‌آل‌تر شده است. بد نیست به این موضوع اشاره کنیم که این گیربکس قرار است روی محصول جدید دیگر ایران‌خودرو یعنی رانا پلاس که احتمالا پیشرانه EC5 داشته باشد نیز عرضه شود. نکته فنی بعدی دیگری که دناپلاس توربوی اتوماتیک به آن مجهز شده؛ سیستم کمک برقی فرمان است که به وضوح از نسخه هیدرولیک پیشین نرم‌تر شده و در سرعت‌های بالا نیز به تدریج سفت‌تر می‌شود که این موضوع در شهر و جاده آسایش بیشتری برای راننده فراهم می‌کند. ضمنا گفته شده که تغییراتی هم در سیستم تعلیق این خودرو اعمال شده که هندلینگ بهتری نسبت به نسخه ساده داشته باشد.

پشت رُل!
اما حال باید ببینیم که دناپلاس توربوی اتوماتیک با تمامی تغییرات فوق و مجموعه‌ای که ایران‌خودرو به عنوان یک خودروی نسبتا گران‌قیمت ارائه کرده، چند مرده حلاج است! به عنوان نکته نخست باید گفت که پس از استارت پیشرانه که از طریق چرخش یک سوئیچ ساده در توپی کلید انجام می‌شود (و جا داشت که ایران‌خودرو از آپشن کی‌لِس در این محصول استفاده کند) صدایی که به گوش می‌رسد، اندکی با EF7 اتمسفریک متفاوت است و البته باید گفت که در هنگام روشن بودن خودرو در دور آزاد (آیدل)، صدای موتور از بیرون کابین کمی درشت است. دسته‌دنده گیربکس اتوماتیک تعبیه شده برای این خودرو خوش‌دست است و ظاهری مدرن دارد. برای تغییر وضعیت گیربکس باید دکمه قرار گرفته در سمت چپ لیور را فشرده و سپس در مسیری خطی بین گزینه‌های P، R، N یا D انتخاب کنید. ضمنا هنگامی که گیربکس در وضعیت D قرار دارد اگر لیور را به سمت راست هدایت کنید، وضعیت تیپ‌ترونیک با قابلیت تعویض دنده توسط راننده فعال خواهد شد که تمامی این موارد (وضعیت گیربکس) را می‌توانید از طریق نمایشگر دیجیتال قرار گرفته در صفحه کیلومتر ببینید. باید گفت که گیربکس قرار گرفته بر روی این خودرو چه در تغییر وضعیت‌ها و چه در تعویض دنده در دورهای پائین، عملکردی آرام و با کمترین میزان تقه دارد که از این رو در قیاس با گیربکس نام‌آشنای AL4، چند پله بهتر است! اما نکته‌ای که حداقل در نمونه مورد آزمایش نظرمان را جلب کرد، کمی تاخیر در تعویض 3 دنده اول در هنگامی که حرکت بسیار آرام و کم‌گازی داشتیم بود و انگار که با بالا رفتن دور موتور در هر دنده، گیربکس تمایل داشت در همان دنده بماند و به بعدی شیفت نکند! نکته مهم بعدی که کمی عجیب به نظر می‌رسید، تفاوت بسیار جزئی عملکرد گیربکس در حالت‌های D، اسپرت، زمستان و یا حتی تیپ‌ترونیک بود! به این معنی که در هرچهار حالت گفته شده و هنگام تخته‌گاز راندن خودرو، دنده‌ها در حدود 5500 دوربردقیقه تعویض می‌شدند و تنها تفاوت قابل ذکر، مدت زمانی بود که گیربکس صرف معکوس دادن می‌کرد که طبیعتا این مسئله در حالت اسپرت وضعیت بهتری داشت. اما صحبت از حالت تخته‌گاز شد! در این خودرو با موتور توربوی ملی، 150 اسب‌بخار قدرت داریم که در 5500 دوربردقیقه تامین می‌شود و بیشینه گشتاور 215 نیوتن‌متری آن نیز از 2200 تا 4800 دوربردقیقه قابل دسترسی خواهد بود. باید گفت که قدرت و گشتاور دناپلاس توربو اتوماتیک برای وزن خالص نزدیک به 1.3 تُنی آن کاملا راضی‌کننده به نظر می‌رسد و هرچند که عدد صفرتاصد اعلامی توسط شرکت سازنده 11 ثانیه است، به نظر می‌رسد که این اسب جدید ایرانی می‌تواند در شرایط آب و هوایی و با بنزین مناسب، حتی بهتر از این عدد را نیز ثبت کند.

زمانی که از حالت سکون پدال گاز را تا انتها می‌فشارید، تا حدود 2500 دوربردقیقه با تاخیر توربو همراه خواهید بود و بعد از فول‌بوست شدن توربوشارژر در دنده اول، تایرها اندکی هرزگردی دارند که این موضوع برای یک خودروی ایرانی با گیربکس اتوماتیک ذوق‌آور است! ضمن این که حس شتاب‌گیری جذاب یک خودروی توربو را در این محصول به طور کامل تجربه خواهید کرد و این کشش قابل توجه تا دنده 3 ادامه دارد. اما از دنده 4 به بعد و سرعت‌های بالای 100 کیلومتربرساعت، شتاب‌گیری کمی کُند می‌شود؛ ولی به هرحال در قیاس با دیگر محصولات تولید داخل وضعیت بهتری دارد. نکته مثبت دیگری که بالاتر هم به آن اشاره شد، فرمان بسیار نرم این خودروست که در جابجایی‌های کوتاهی مثل پارک کردن، عملکردی لذت‌بخش دارد. ضمنا سفت‌تر شدن فرمان در سرعت‌های بالا باعث می‌شود که غربیلک حساسیت کمتری داشته باشد و حرکت‌های کوچکی مثل تغییر جای دست روی فرمان، منجر به تغییر مسیر خودرو نشود! این موضوع با توجه به مشکل بادی‌رُل که از تمامی محصولات این خانواده و حتی خودروی مورد بحث که برای بهبود هندلینگ آن تلاش شده، احساس امنیت بیشتری به راننده خواهد داد.

دناپلاس توربو اتوماتیک و اِی کاش!
دنا پلاس توربوی اتوماتیک در مشوش‌ترین روزهای تاریخ بازار خودروی کشورمان عرضه شد؛ در دورانی که با پراید صد و اندی میلیون تومانی، سراتوی دو نسل قبل‌تر یک میلیارد تومانی و اینطور اعداد دور از منطق سر کله میزنیم. به همین خاطر دور از ذهن نیست که در بازار آزاد عجیب ایران، برچسب قیمت نیم میلیارد تومانی روی این خودرو ببینیم. اما چیزی که این چهارچرخه را پرحاشیه می‌کند، جهش‌های قیمتی آن است. در حالی که سری اول دناپلاس‌های توربوی اتوماتیک با قیمت 252 میلیون تومان تکمیل وجه شدند؛ ناگهان در بازار آزاد با رقمی تا مرز 600 میلیون تومان برای این خودرو روبه‌رو شدیم و حال اعلام شده که نرخ جدید کارحانه برای این محصول 370 میلیون تومان است! یعنی 120 میلیون تومان اختلاف نسبت به سری اول که این هم در نوع خود جالب است. این در حالیست که تا همین روزهای نه چندان دور که نرخ ارز سر به فلک نکشیده بود و بازار خودروی ایران نیز با عطوفت بیشتری خریداران را همراهی می‌کرد، قرار بود این خودرو بین 60 تا 70 میلیون تومان قیمت داشته باشد. شاید اگر ایران‌خودرو زودتر دست می‌جنباند، این محصول روزهای بهتری را در اقبالش می‌دید. دنا پلاس توربوی اتوماتیک خودروی خوبیست که در دورانی نامناسب وارد بازار شد.
در پایان لازم است از همکاری صمیمانه آقای «محمد یوسفی»، مدیر نمایندگی کُد 3417 شاهرود که این خودرو را جهت آزمایش در اختیار ما قرار دادند، کمال قدردانی را به جا آوریم.