به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از «آنا»، در آینده خودروهای برقی از جمله تسلا جایگزین خودروهای فعلی می‌شوند.

باتری تسلا مدل S از مهندسی پیچیده‌ای برخوردار است. این باتری‌ها از هزاران سلول استوانه‌ای با اجزایی مختلف ساخته می‌شوند و لیتیوم و الکترون را به انرژی تبدیل می‌کنند تا خودرو صدها کیلومتر بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای پیش برود. اما وقتی باتری به پایان عمر خود برسد، مزایای زیست‌محیطی آن کمرنگ می‌شود. اگر این باتری‌ها را در یک محل معمول دفع زباله قرار دهند، سلول‌های آن می‌توانند سموم مشکل‌ساز از جمله فلزات سنگین در محیط‌زیست آزاد کنند.

دانا تامپسون، دانشمند مواد از دانشگاه لستر هشدار می‌دهد که بازیافت باتری می‌تواند یک کار خطرناک باشد زیرا اگر سلول باز شود یا در مکان نامناسب برش بخورد می‌تواند باعث اتصال کوتاه، احتراق و انتشار گازهای سمی شود. این فقط یکی از مشکلاتی است که محققان، از جمله تامپسون که سعی در حل این مساله نوظهور دارند با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. چگونه می‌توان میلیون‌ها باتری خودروی الکتریکی (EV) را که تولیدکنندگان انتظار دارند طی چند دهه آینده تولید شوند، بازیافت کرد؟

تامپسون محقق موسسه فارادی است که یک مرکز تحقیقاتی متمرکز بر مسائل باتری در انگلستان به شمار می‌آید. او می‌گوید: «باتری‌های فعلی EV برای بازیافت طراحی نشده‌اند.» وقتی باتری‌های خودروی الکتریکی کم بودند این مساله چندان مشکلی محسوب نمی‌شد. اما اکنون که استفاده از این فناوری در حال افزایش است اوضاع متفاوت خواهد بود. چند خودروساز گفته‌اند که قصد دارند موتورهای احتراقی را طی چند دهه از رده خارج کنند و تحلیلگران صنعت پیش‌بینی می‌کنند حداقل 145 میلیون خودروی برقی تا سال 2030 در جاده‌ها باشد در حالی که این رقم در سال گذشته فقط 11 میلیون دستگاه بود. تامپسون می‌گوید: «مردم تازه در حال پی بردن به این مساله هستند.»از همین حالا لازم است سطحی از بازیافت در نظر گرفته شود.

چین در سال 2018، قوانین جدیدی را با هدف ارتقای استفاده مجدد از اجزای باتری EV وضع کرد. انتظار می‌رود اتحادیه اروپا هم قوانینی محدودکننده در سال‌جاری تدوین کند. در ایالات متحده، دولت فدرال هنوز مجوزی برای بازیافت صادر نکرده اما چند ایالت، از جمله کالیفرنیا که بزرگ‌ترین بازار خودرو را دارند قوانین خاصی برای ایالت خود تعیین کرده‌اند. اجرای قانون آسان نخواهد بود. باتری‌ها از نظر شیمیایی و ساخت بسیار متفاوتند که ایجاد سیستم‌های بازیافت کارآمد را دشوار می‌سازد و سلول‌ها غالبا با چسب‌های محکم کنار هم قرار گرفته‌اند که جدا کردن آنها را مشکل می‌کند.