به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این شرایط خودروسازانی که قراردادهای هر چند قدرتمند با طرف خارجی امضا کرده اند به دلیل مشکلی که از سمت ایران و به دلیل تحریم ها در انتقال ارز است با سختی های فراوان برای خرید قطعات مواجه می شوند لذا اگر روشی وجود داشته باشد که خرید قطعات خودروها در آن بر عهده شرکت ایرانی نباشد بخش مهمی از این مشکلات مرتفع می شود و با اخذ سرمایه از طرف خارجی، ضمانت اجرایی در هر شرایط سیاسی و اقتصادی نیز به این مزیت افزوده خواهد شد.

آنچه در بالا گفته شد تعریفی از جوینت ونچر (Joint Venture) یا قرارداد مشارکت بین طرفین است که در سود، زیان و ریسک ها سهیم و شریک خواهند بود لذا تمامی طرفین این قرارداد برای دستیابی به بهترین منفعت تلاش خواهند کرد و به سادگی در هنگام بروز مشکلاتی نظیر تحریم ها طرف ایرانی را رها نخواهند کرد.

اولین و مهمترین شرط یک شرکت برای عقد قرارداد جوینت ونچر با طرف ایرانی در میان نبودن منافع در اتحادیه اروپا یا آمریکا برای آن شرکت است چرا که عقد قرارداد مشترک با یک شرکت ایرانی می تواند منافع این شرکت در بازارهای بزرگ هدف این مناطق را تهدید کند. شرکت های ایرانی فعال در حوزه خودرو عموما برای واردات قطعات مورد نیاز برای فعالیت خطوط تولید نیازمند ثبت سفارش، انتخاب بانک عامل، سپرده گذاری و سپس انتظار برای تامین ارز مورد نیاز از سوی بانک مرکزی هستند که به دلیل اولویت پایین خودرو در تامین ارز برای واردات منجر به انتظار بعضا طولانی شرکت ها می شود. در قرارداد جوینت ونچر تمامی این مراحل می تواند حذف شود و شریک خارجی از طریق دارایی ها اقدام به خرید قطعات و صادرات آن به ایران بکند و سازمان حمایت از سرمایه گذاری های خارجی نیز این ضمانت را می دهد تا سرمایه شر کت خارجی در ایران امن باشد و هر زمان به آن نیاز داشته باشد این سرمایه قابل پرداخت است اما لزوما نیاز به نقل و انتقال مستمر این سرمایه وجود نخواهد داشت و در عین حال سرمایه قابل توجه خارجی جذب کشور خواهد شد. با حذف مراحل نقل و انتقال ارز در شرایط تحریم و یا غیر تحریم عملا این مرحله موجب تسریع روند خرید و ارسال قطعات خواهد شد که منجر به کاهش یا حذف تاخیر در تولید و تحویل خودرو و همچنین قطعات فنی مورد نیاز شبکه خدمات پس از فروش خواهد شد. بزرگترین جوینت ونچر ها هم اکنون در جهان بین شرکت های معتبر خودروساز جهانی و شرکت های چینی عقد شده است که در آن عمدتا دو شرکت مالکیت آن جوینت ونچر را بر عهده دارند و عموما چینی ها سهمی برابر با شرکت های خارجی و یا کمی بیشتر از آن ها را دارند و اخبار سال های اخیر نشان دهنده افزایش تمایل خارجی ها به افزایش سهم در این جوینت ونچر ها است.

جوینت ونچر در مقیاس اقتصاد جهانی به نوعی ضمانت تلاش طرفین برای دستیابی به بهترین و بیشترین منفعت است. برای مثال مرسدس بنز جدیدترین محصول الکتریکی خود یعنی EQS را در خطوط تولید بایک چین به تولید می رساند اما اگر سرمایه گذاری از سمت بنز در این شرکت وجود نداشت شاید بنز چندان به فکر به روزرسانی خطوط تولید و محصولات در چین نمی افتاد لذا با تفکر منفعت مشترک، داغ ترین و بهترین محصولش را روانه بازار چین کرده است و برای منفعت بیشتر به طرف چینی اجازه داخلی سازی برخی قطعات را نیز می دهد تا با کاهش هزینه تمام شده سود بیشتری نصیب طرفین شود و البته در این بین الزمات استانداردی سخت گیرانه بنز نیز اعمال می شود و طرف چینی به لطف بازار بزرگ و پرفروشش، به سادگی از انتقال دانش از شرکت های خارجی بهره می برد و از طرف دیگر به توسعه صنعت خودروسازی بومی این کشور می پردازد. در ایران جوینت ونچر علاوه بر این مفهوم سازنده بین المللی راهکاری برای ساده سازی مشکلات ناشی از تحریم هاست تا زیان مشتریان از ناحیه این مساله به حداقل برسد لذا مشتریان شرکت هایی که چنین قراردادی را با طرف چینی عقد کرده اند می توانند با اطمینان بیشتر از تحویل به موقع خودرو و تامین قطعات مورد نیاز و استمرار تولید نسبت به انتخاب خودرو اقدام کنند.

نویسنده: امیرحسین برخورداری