به گزارش پایگاه اطلاع رسانی «عصر خودرو» ، در واقع مطابق با استانداردهای زیست محیطی یورو، تمام آلاینده های متصاعد شده از خودرو به تفکیک هر آلاینده باید در حدود مجاز تعریف شده در استاندارد قرار گیرد.
در صورتیکه دو استاندارد یورو2 و 3(و البته یورو4) را با هم مقایسه کنیم، تفاوتی معادل 10 برابر ارتقاء در سطوح استانداردهای یورو2 و 3 نمایان می شود.
بدین معنی که هر 10 خودرو تولید شده منطبق با استاندارد یورو3 و 4 معادل یک خودرو تولید شده بر اساس استاندارد یورو2 آلایندگی خواهد داشت. در درک بهتر موضوع جزئیات Emission و Exhaust را مورد کنکاش قرار می دهیم.
Exhause بیشتر مربوط به دود و آلایندگی های خارج شده نظیر دی اکسید کربن و مونوکسید کربن از محفظه احتراق خودرو(موتور) می باشد. نوع موتور خودرو و همچنین سیستم اگزوز به همراه کیت و اکتان بنزین نقش تعیین کننده ای در کنترل آلاینده های خروجی خواهد داشت.
در واقع راندمان احتراق انجام شده در موتور و همچنین نوع کاتالیست استفاده شده می تواند میزان آلاینده ها را تا حد استاندارد کاهش دهد.
Emission بیشتر مربوط به هیدروکربن ها است. این نوع آلودگی مربوط به تبخیر سوخت خودرو در باک و قطعات پلاستیکی و لاستیکی سیستم سوخت رسانی است و فاقد ارتباط با کیفیت بنزین می باشد.
تبخیر در باک بنزین و لوله های سوخت که با استفاده از باک های شش لایه و لوله های چند لایه که از لایه محافظ(EVOH) استفاده شده، قابل برطرف کردن است و با این تغیر اولین گام برای انطباق با استاندارد های یورو3 تا 5 برداشته می شود.
در گام موازی نیز با استفاده از نصب کنیستر که وظیفه بازگرداندن بخار ایجاد شده در سیستم سوخت رسانی را به موتور در حالت روشن بودن خودرو و یا تبدیل آن به قطرات آب در زمان خاموش بودن خودرو به عهده دارد، می توان تا 10 درصد از مصرف بنزین و البته عدم انتشار میزان سوخت ذکر شده در هوا (به صورت بخارات سمی بنزین) را کاهش داد.
با توجه به توضیحات مشروحه عمده مسیر(75 تا 80 درصد) ارتقاء سطح استانداردهای زیست محیطی خودرو با استفاده از قطعات منطبق با استاندارد های یوو3 و 4 برداشته می شود. و الباقی نیز به کیفیت بنزین مرتبط می شود.
این بدین معنی است که در صورت الزام خودروسازان به استفاده از قطعات منطبق بر استاندارد یورو3 و 4 در خودروهای تولیدی، بی درنگ عمده مسیر لازم در جهت ارتقاء سطح استانداردهای یورو3 و 4 و به طبع آن کاهش آلاینده ها پیموده خواهد شد.
استفاده از قطعات منطبق با استانداردهای روز دنیا امری اجتناب ناپذیر در تولید خودروهای کیفی است. اگر خودرو سازان ملزم به استفاده از قطعاتی منطبق با استانداردهای یورو3 و 4 شوند که پیش از این امکان تولید آنها در کشور فراهم شده، بیشتر از دو سوم مسیر ارتقاء استاندارد با خروج قطعات بی کیفیت از چرخه تولید پیموده شده و میزان آلایندگی هوا نیز به حداقل ممکن می رسد.
این اقدامات برای تطبیق با استانداردهای مورد تأکید در سطح بین المللی صورت می گیرد و بر این اساس باید گفت منظور از آن، استانداردهای یورو3 و 4 است.
این در حالی است که اکنون استاندارد مورد استفاده در قطعات خودروهای ساخت داخل یورو2 است که در سال های 1996 تا 2000 در اروپا مورد استفاده قرار می گرفت.
در همین راستا و به استناد مصوبه سال 88 دولت قرار بود از اول سال جاری، استاندارد یورو3 در خودروهای تولید داخل رعایت شود اما از آنجا که بودجه لازم برای تهیه سوخت مناسب این استاندارد در اختیار وزارت نفت قرار نگرفت، این وزارتخانه قادر به تامین سوخت نشد، در حالی که با استناد به بند 3 همین مصوبه سوخت مورد نیاز استاندارد یورو3 باید شش ماه پیش از تولید خودروها، توزیع سراسری می شد.
بنابراین با توجه به مشکلات کنونی و با مکاتباتی که با مسوولان وزارت نفت صورت گرفته است و همچنین اعلام ریاست سازمان حفاظت محیط زیست(طبق مصوبه هیئت دولت در سفر استانی اخیر) قرار است از بهمن سال 89، سوخت لازم برای استاندارد یورو3 تامین شود و به تبع آن خودروسازان متعهد شده اند از همان زمان به جای رعایت این استاندارد مستقیما به سراغ استاندارد یورو4 بروند.
یادآور می شود برچسب سوختی که از A تا G بر روی خودروها نصب می شود، متناسب با استفاده از استانداردهای یورو است.