عصر خودرو- آشفتگی و هنجارشکنی موتورسیکلتها موضوعی نیست که از نظر کسی در شهر پنهان بماند؛ از عابران و سوارهها گرفته تا پلیسی که هر روز کف خیابانها بهدنبال اعمال قانون است. تهران اگرچه یک میلیون موتورسیکلت فعال دارد و موتورهای پلاک شده آن متجاوز از ۳میلیون دستگاه است اما وجود یک درصد از این تعداد کافیست تا شهری به وسعت پایتخت وجود موتورسواران قانونگریز را تهدیدی برای خود ببیند.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از همشهری ، پلیس در راه برخورد با این قانونگریزان در رأس هرم اجرایی قرار دارد. در پی انتشار سلسله گزارشهای همشهری از آشفتگی تردد موتورسیکلتها در پایتخت، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ توضیحاتی در اینباره ارائه داد. دیروز طی گزارشی از «آشوب موتورها در شهر» نوشتیم و اینکه عابران با وجود موتورها، آرامشی در معابر شهری ندارند. گفتوگوی ما با سردار محمدرضا مهماندار، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ در ادامه میآید.
موتورسیکلتها در سالهای اخیر معضلات بسیاری را به تهران تحمیل کردهاند. پلیس در برابر این هنجارشکنی چه میکند؟
قبل از پلیس باید نهادهای فرهنگساز بگویند برای این مشکل چه کردهاند.
پلیس مجری قانون است. آیا سهم خود را بهعنوان مجری قانون انجام دادهاید؟
پلیس نهتنها سهم خود را انجام داده که در این راه آسیب هم دیده است. اگر روزی را کنار این کفیهای موتورسیکلت بگذرانید، متوجه سختی کار پلیس در برخورد با این قانونگریزان میشوید.
چه سختیای؟
فقط همین را بگویم که مأمور پلیس در این راه لگد میخورد. چاقو میخورد. قمه میخورد. پلیس باید حتما در این مسیر پشتیبانی شود. ما هم در قضیه برخورد با موتورسیکلتها مدعی هستیم.
راه حل کجاست؟ برای رهایی از وضع موجود درخصوص موتورسیکلتها چه باید کرد؟
باید دستگاههای فرهنگساز و متولی مثل مطبوعات و شهرداری و اهالی فرهنگ سهم خود را برای آموزش این قشر ادا کنند. پلیس مجری قانون است.
شما به تازگی همایش موتورسواران قانونمند را برگزار کردید. پس شما هم در فرهنگسازی وارد شدهاید؟
این اقدام ما فقط بهدلیل کم کاری برخی نهادهاست. پس پلیس برای پر کردن این خلأ همایش برگزار میکند.
انیمیشن و فیلم میسازد تا جامعه را از این معضل آزاد کند. البته کار گستردهای انجام شده است. همکاران من با کمترین تجهیزات جانشان را به خطر میاندازند. در خیابانها هفتهای 4، 5همکار ما مصدوم میشوند و ما حتی فردی را داشتهایم که جانش را در این مسیر از دست داده است.
حالا با وجود همه این فرهنگسازیها باز هم شاهد قانونگریزی انبوهی از موتورسیکلتها هستیم. برخی نهادها خود را پشت آسیبهای اجتماعی پنهان کردهاند. برای برونرفت از این شرایط چه گزینهای وجود دارد؟
ابزارهای قانونی هماکنون در اختیار پلیس نیست. ما هر وقت برای برخورد با موتورسیکلتهای متخلف طرحی اجرا میکنیم، ما را از تبعات اجتماعی آن برحذر میدارند و میگویند این نانآور خانواده است. موتورسواری که تخلف میکند اسمش را نمیتوان نانآور گذاشت. او دارد خانوادهاش را از حضور یک عضو محروم میکند. کلاه ایمنی سرش نمیگذارد و به جدول برخورد میکند و میمیرد. پلیس برای برخورد با تخلف کاملا آماده است اما از نمایندگان گرفته تا همه مسئولان میگویند که این موتورسیکلت سوار گناه دارد. ما با موتورسیکلت مشکلی نداریم با تخلف مشکل داریم. موتوری را که مشکل ندارد نباید متوقف کرد. تخلفات حادثهساز و مشهود مثل تردد در خط ویژه و پیادهرو خط قرمز ماست. آیا موتورسوار باید حتما برای نان درآوردن در خط ویژه حرکت کند؟
سردار، چه ابزار قانونیای در اختیار پلیس نیست؟
همین کفیها. دولت برای حمل موتور متخلف از محلی که موتور را میگیرد تا پارکینگ 5هزار تومان مصوب کرده است. این یعنی ما برای اعمال قانون هم با مشکل مواجهیم و برای صاحب کفی صرف نمیکند با پلیس همکاری کند. پلیس برای اعمال قانون ابزار میخواهد. موتور را که نمیتوانی روی دوشت بگذاری و ببری پارکینگ.
شما صحبت از پارکینگ بردن موتورها میکنید درحالیکه به گفته خودتان حدود 850هزار موتور در پارکینگ خاک میخورد. گویا این راه هم برای قانونمند کردن موتورسواران جواب نمیدهد.
بحث اصلی اعمال قانون است و بازدارندگی آن. اگر قانون بازدارنده باشد، هیچ موتورسواری خودش را به سختی و تخلف نمیاندازد. اما وقتی بازدارندگی نباشد، فرد ترغیب به تخلف میشود. ضمن اینکه فراموش نکنید فرهنگسازی هم نقش اصلی در این راه دارد.
این یک میلیون موتورسیکلت از کجا آمده است؟
این را از کسانی باید پرسید که سود موتورسازی زیرپلهای با انجینهای چینی را بردهاند. هوا را آلوده کردهاند و امنیت تردد در معابر شهری را کاهش دادهاند. حالا که صحبت از معضل موتورسیکلتهاست، در فرهنگسازی حرفی از آنها به میان نمیآید. این سودجوها کجا هستند؟