به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این بازه انواع جدید و قدیمی از خودرو‌های شاسی‌بلند حضور پیدا می‌کنند که خریدار باید از بین خرید نمونه‌های جدیدتر 4 سیلندر و یا خودرو‌های قدیمی‌تر 6 سیلندر که توانایی‌های بسیار بالاتری دارند، یکی را انتخاب کند و از آنجایی که خودرو‌های آفرودی واقعی جدید‌تر ناگهان جهش قیمتی بالایی پیدا می‌کنند، باعث شده است که این سه خودرو کماکان پایه ثابت هنرنمایی آفرودر‌های کشورمان در مسیر‌های گوناگون باشند. این سه خودرو عبارتند از نیسان سافاری با موتور TB42 با قیمتی در حدود 50 تا 85 میلیون تومان، تویوتا Fzj80 با موتور 1FZ-F  که قیمتی در حدود 65 تا 85 تومان دارد و آخرین نمونه نیز جیپ چروکی XJ که پیشرانه‌ای 4 لیتری با کد 242 در بین تولیدات AMC روی آن نصب است و قیمتی در حدود 60 تا 90 میلیون تومان دارد و قیمت‌های بالاتر نیز به خاطر وجود ادوات اضافی ‌روی این خودرو‌هاست. در این مطلب نگاهی داریم به این سه پیشرانه که باید آنها را از توانا‌ترین پیشرانه‌های خودرو‌های آفرودی دهه نودی در کشورمان بدانیم.

پیشرانه 1FZ-F‌
این موتور 6 سیلندر خطی با حجم دقیق 4477 سی‌سی و 24 سوپاپ، آخرین موتور 6 سیلندر خطی تویوتاست که با کد 1FZ-F از نوع کاربراتوری است و نمونه انژکتوری آن طبق سنت نامگذاری موتور‌های تویوتا، دارای حرف E می‌شود که اشاره به الکترونیکی‌شدن پاشش سوخت در آن داشته و 1FZ-FE نام دارد.
این موتور که ‌روی اکثر سری 80‌های کشورمان با موتور 4.5 لیتری نصب است، در نسخه ‌کاربراتوری قادر است توانی برابر با 190 اسب بخار در دور 4400 دور در دقیقه تولید کند و بیشترین گشتاور تولیدی آن نیز برابر با 363 نیوتن‌متر می‌شود که در دور 2800 به آن دست پیدا می‌کند. اما در نمونه‌های بعدی که تزریق سوخت در آن به صورت الکترونیکی شد و تعداد اندکی از سری 80 با این موتور به صورت فابریک در ایران وجود دارد، بیشترین توان و گشتاور تولیدی به ترتیب برابر با 212 اسب بخار در دور 4600 و 373 نیوتن‌متر در دور 3200 است که این پیشرانه را می‌توان روی سری 80های تولیدی در سال‌های آخر و حتی برخی از لندکروزر‌های سری 100 تولیدی در سال‌های ابتدایی آن، مشاهده کرد. اما با تولید سری 100 در سال‌های بعد، مدل انژکتوری چند‌نقطه‌ای این پیشرانه نیز معرفی شد که البته تغییراتی نیز در پیستون‌ها، سر‌سیلندر، منیفولد دود و ورودی هوا داشت و به کمک این تغییرات، قدرت این موتور به 240 اسب بخار در دور 4600 و بالاترین گشتاور تولیدی آن نیز به 410 اسب بخار در دور 3600 دور در دقیقه رسید که این پیشرانه بعد از توقف تولید سری 80 روی کار آمد.

پیشرانه    TB42 ‌
پیشرانه p40 در زمان خودش کاملا قدرتمند و مناسب بود اما نیاز به داشتن یک موتور تواناتر باعث شد تا نیسان سری TB را در بین موتور‌های بنزینی خود طراحی کند. این موتور که با دو کد S و E عرضه شده است، یک نمونه 6 سیلندر خطی 12سوپاپه با حجم دقیق 4169 سی‌سی بود که نسخه S آن با 167 اسب بخار قدرت تولیدی در دور موتور 4200 rpm، بیشترین گشتاوری برابر با 325 نیوتن متر در دور موتور 2800 دور در دقیقه تولید می‌کرد. بعد‌ها این موتور در نسخه E که دارای جرقه‌زنی الکترونیکی و سوخت‌پاش تک‌نقطه‌ای انژکتوری شده بود، به بیشترین توان و گشتاوری به مقدار 173 اسب بخار در 4200 دور در دقیقه و 320 نیوتن متر در 3200 rpm رسید. این پیشرانه در کشورمان طرفداران فراوانی در بین نیسان دوستان دارد و هر چند که از نظر توانایی پایین‌تر از موتور 4.5 لیتری تویوتاست اما قابلیت‌های حرکتی فوق‌العاده‌ای به نیسان‌های سافاری y60 در مسیر‌های مختلف می‌دهد.

پیشرانه 4 لیتری رنیکس‌
این موتور نیز آخرین پیشرانه خطی 6 سیلندر در بین محصولات AMC است که از آن با تولید بیش از 5 میلیون عدد به عنوان یکی از برترین موتور‌های تاریخ این کمپانی و پیشرانه‌ای افسانه‌ای در زمان خودش یاد می‌شود. این موتور مجهز به سیستم پردازش مرکزی ساخت رنو و شرکت بندیکس بود و به همین خاطر به رنیکس مشهور است که با حجمی برابر با 3964 سی‌سی به همراه 12 سوپاپ، در تیپ‌های مختلفش در سال‌های تولیدش می‌توانست به قدرت‌های 173و 177 اسب بخار در دور موتور 4500 rpm و 190 اسب بخار در دور موتور 4750 دور در دقیقه برسد که به ترتیب این قدرت‌ها همراه با بالاترین گشتاور‌هایی به مقدار 300 و 304 نیوتن‌متر در دور 3500 دور در دقیقه و 305 نیوتن‌متر در دور 3950دور در دقیقه بود. این پیشرانه ‌روی چروکی XJ و رانگلر Yj و TJ نصب شد که با توجه به وزن کم آنها در برابر رقبا، چابکی خاصی به این خودرو‌ها می‌داد.

نویسنده: علیرضا داودی