عصر خودرو- اکثر خودروهای دو دیفرانسیل موجود در کشورمان از نمونه هایی با تکنولوژی های ساده و قدیمی هستند که چون تمام اقدامات لازم برای حرکت در مسیر های ناهموار باید توسط راننده صورت بگیرد، استعداد بالایی به خرابی در بخش هایی چون پلوس خلاص کن و گیربکس کمک دارند.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، از این رو در عین این که بسیاری از رانندگان حرفه ای از الفبا و چگونگی استفاده از سیستم های کمکی خودرو آگاهی دارند، اما گاهی مواقع برخی افراد آماتور به علت نداشتن اطلاعات کافی باعث آسیب دیدن بخش های حرکتی خودرو خود می شوند. در این مطلب نگاهی داریم به نکاتی ساده که اهمیت بالایی در سلامت بخش های خاص خودروهای 4WD دارند.
1- بسیاری از خودروهای دو دیفرانسیل امروزی دارای پلوس خلاص کن هستند که بسیاری از رانندگان به نکاتی ساده در استفاده از این وسیله واقف نیستند. تجربه نشان می دهد که با قفل کردن این قطعه، ممکن است دنده های سر پلوس به خوبی در هم درگیر نشوند و به همین خاطر افراد با تجربه تاکید می کنند که بعد از درگیری و قفل کردن پلوس ها، بهتر است از شتاب گیری ناگهانی خودداری کرده و چند متر با سرعت و فشار کم حرکت کنیم تا دنده به خوبی در هم درگیر شوند.
2- وضعیت سنگین یا L در خودرو ها که در حالت 4L نمایش داده می شود فقط برای رهایی از مهلکه با استفاده از بیشترین گشتاور تولیدی در موتور و گیربکس است. باید دقت کنیم که در این حالت نباید سرعتی بالاتر از 50 کیلومتر در ساعت بگیریم. این سرعت ممکن است در برخی خودروها در حدود 10 کیلومتر در ساعت اختلاف داشته باشد.
3- در زمانی که خودرو در وضعیت 4H و خصوصا 4L است، نباید فرمان را در سرعت های کم تا انتها و تا قفل چرخاند. این کار منجر به حرکت پله ای چرخ ها می شود چرا که در حالت درگیری کمک گیربکس، مسیر حرکت چرخ های محور جلو و عقب در حین پیچیدن، کمی متفاوت است. این عیب در خودرو های فول تایم کمتر دیده می شود.
4- در خودرو های فول تایم 4WD، حالت قفل شدن دیفرانسیل مرکزی برای مواقعی است که خودرو در حالت استفاده از وضعیت دنده سنگین نیز نمی تواند از مهلکه خارج شود. باید بعد از رهایی از این وضعیت، خودرو را دوباره در حالت فول تایم قرار دهیم و قفل دیفرانسیل مرکزی را آزاد کنیم.
5- در برخی از خودرو ها می توان در حین حرکت از وضعیت 2H به 4H و یا برعکس، تغییر وضعیت داد اما رفتن از حالت سبک یعنی وضعیت H به حالت سنگین یعنی وضعیت L در حین حرکت می تواند آسیب شدیدی به مجموعه کمک گیربکس وارد کند. هم چنین در برخی موارد، خصوصا خودروهایی که دارای گیربکس کمک زنجیری نبوده و کمک آن ها از نوع دنده ای است، می توان در زمانی که دنده کمک درگیر نمی شود با کمی عقب و جلو رفتن با سرعت آهسته اقدام به تعویض و جا زدن دنده کرد.
6- واسکازین که به روغن دنده نیز شناخته می شود، برای همه گیربکس کمک ها مناسب نیست و در برخی از گیربکس های کمک زنجیری باید به جای واسکازین از روغن هیدرولیک استفاده کرد. انتخاب نوع صحیح روانکار و هم چنین گرانروی مناسب با گیربکس خودرو، می تواند سلامت این قطعه را تا سال ها تامین کند.
7- سعی کنیم در زمانی که خودرو در سرازیری قرار دارد از باز کردن و قفل کردن پلوس خلاص کن ها اجتناب کنیم. در این حالت معمولا دنده های پلوس خلاص کن زیر فشار هستند و باز و بستن پلوس خلاص کن نیز ممکن است به نرمی انجام نشود. به همین خاطر احتمال آسیب به این قطعه دور از ذهن نیست.
8- در برخی از خودرو ها دیده می شود که یک چرخ دارای پلوس خلاص کن و یک چرخ دیگر فاقد این قطعه است که به جای آن از قطعه ای به نام نعلبکی استفاده می کنند. نمونه دیگر این حالت، درگیری و قفل بودن یکی از پلوس خلاص کن ها هست که در هر دو شکل، این کار باعث می شود تا فقط یک پلوس درگیر باشد که خود می تواند آسیب هایی به مجموعه دیفرانسیل در دراز مدت وارد کند. بهتر است تا همیشه هر دو پلوس در حالت آزاد و یا قفل قرار داشته باشند.
نویسنده: علیرضا داودی