عصر خودرو- وبسایت فرمول یک به تازگی لیستی منتشر کرده با عنوان «رانندگانی که در فرمول یک پرچم سیاه گرفتند». در این لیست نامهای بزرگی چون آیرتون سنا و خوان پابلو مونتویا نیز به چشم میخورد.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از اعتمادآنلاین، وبسایت فرمول یک به تازگی لیستی منتشر کرده با عنوان «رانندگانی که در فرمول یک پرچم سیاه گرفتند». در این لیست نامهای بزرگی چون آیرتون سنا و خوان پابلو مونتویا نیز به چشم میخورد.
داستان ما درباره «ویکتور اَل پیز» است. رانندهای که بدترین راننده فرمول یک قلمداد میشود. او سال 1921 در بریتانیا به دنیا آمد و در جنگ جهانی دوم به عنوان عضو نیروی هوایی این کشور در هند و آفریقا جنگید. این راننده فرمول یک پس از پایان جنگ جهانی به کانادا رفت و به عنوان یک تصویرگر در شرکت جنرال موتورز فعالیت کرد.
هرچند «اَل پیز» برای جنرال موتورز کاتالوگ طراحی میکرد، اما در واقع علاقه او به اتومبیل بود. همین علاقه شدید او به خودرو در نهایت او را به یک راننده مسابقه تبدیل کرد. پیز به کمک لوتوس GT و با حمایت مالی کاسترول کانادا و ارتباطاتی که داشت در اولین گرندپری کانادا در سال 1967 ثبتنام کرد. او که به صورت شخصی در این رقابتها حضور پیدا کرده بود نام تیمش را «ایگل» ثبت کرد.
نخستین حضور او در گرندپری کانادا با اتومبیل Eagle Climax بود و در نهایت توانست جایگاه هفدهم مسابقه را از آن خود کند. هرچند در طول این رقابت باتری اتومبیل او از کار افتاد و مجبور شدند آن را با هل دادن به گاراژ برسانند. «ال پیز» 47 دور را با سرعت متوسط 69.4 کیلومتر بر ساعت پشت سر گذاشت.
تلاش دوباره اَل پیز در فرمول یک
بعد از گرندپری کانادا او برای حضور در رقابتهای ایالات متحده و مکزیک ثبتنام کرد، اما به دلیل مشکلاتی که در سیستم ترمز خودرو او به وجود آمد از حضور در این رقابتها انصراف داد. آل پیز یک سال به دور از فرمول یک تنها در مسابقات محلی حضور پیدا کرد. بازگشت فرمول یک به کانادا باعث شد تا او دوباره برای حضور در این مسابقه ثبتنام کند. آل پیز در گرندپری 1968 کانادا شرکت کرد، اما در این مسابقات هم اتومبیل او روشن نشد و نتوانست از گاراژ خارج شود.
سومین تلاش او یک فاجعه بود
ویژگی خاص اَل پیز شجاعت بود. او با وجود اینکه حامی مالیاش را از دست داد در 1969 دوباره در گرندپری کانادا شرکت کرد. پیز در سومین حضورش در فرمول یک در رده هفدهم ایستاد. این عنوان در شرایطی به دست آمد که بودند افرادی که بدتر از او عمل کردند؛ مانند سیلویو موزر.
این راننده سمج سومین مسابقهاش در فرمول یک را آغاز کرد، اما بسیار کند بود. اولین جنگ پیز در این مسابقه با موزر بود. زمانی که سیلویو موزر سوئیسی قصد سبقت گرفتن از او را داشت پیز او را به بیرون پیست راند و موزر با دیواره پیست برخورد کرد. او در ادامه باعث برخورد چند اتومبیل دیگر و از دور خارج شدن یکی از آنها شد.
بعد از تمام اتفاقهایی که در پیست رخ داد، اَل پیز با شکایت مالک تیم ماترا که 2 اتومبیل تیمش در برخورد با اتومبیل پیز دچار مشکل شده بودند پرچم سیاه گرفت. این پرچم سیاه به دلیل سرعت کم به پیز داده شد.
تالار مشاهیر کانادا
سرباز سابق پرچم سفید را برافراشت و از حضور در مسابقات فرمول یک انصراف داد. البته او در رقابتهای محلی به فعالیتش ادامه داد و حتی موفقیتهایی نیز کسب کرد.
پیز پس از بازنشستگی به همکاری در وضع مقررات و حمایت مالی از رقابتها اتومبیلرانی در کانادا ادامه داد و به همین دلیل در 1998 عضو تالار مشاهیر اتومبیل کانادا شد.
در طول تاریخ رقابتهای اتومبیلرانی هرگز اتفاق نیفتاده بود که رانندهای به خاطر کندی سرعت از رقابتها حذف شود و به همین دلیل پیز عنوان بدترین راننده تاریخ را از آن خود کرده است.