به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از ایرنا ، افزایش تعداد خودرو در جهان در راستای راحت طلبی انسان به مرور مشکلات زیادی به بار آورد و کار را به جایی رساند که در 1994 به پیشنهاد یک فعال محیط زیست امریکایی تبار مقیم فرانسه یک روز به عنوان ' روز جهانی بدون خودرو ' آغاز و در سال 2000 با ورود اتحادیه اروپا و سازمان ملل در ابعاد گسترده تر گرامی داشته شد.
در راستای حمایت از این روز جهانی، هر سال یکی از شهرهایی که بهترین عملکرد را داشته باشند تشویق می شوند و جایزه می گیرند، در سال 2000 شهردار بوگوتا پایتخت کلمبیا جایزه ویژه گرفت و اکنون نیز هزار و 500 شهر جهان این روز را گرامی می دارد و هر سال هم بر تعداد شهرهایی که از روز جهانی بدون خودرو حمایت می کنند اضافه می شود.
محمد درویش دبیر سیاست محیط زیست در مرکز بررسی ها استراتژیک نهاد ریاست جمهوری روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا درباره نقش خودرو بر آلودگی هوا و تاثیر آن بر سلامت انسان گفت: آزمایشی را شرکت فولکس واگن درباره آخرین مدل خودروی خود انجام داد نشان می دهد اگر این خودرو بدون ترمز یک مسیر 100 کیلومتری را با سرعت 100 کیلومتر در ساعت طی کند اکسیژن مورد نیاز 365 نفر در روز را مصرف می کند.
وی افزود: به معنای دیگر اینکه اگر یک روز از خودروی شخصی آنهم در تردد های شهری که باید زیاد ترمز و کلاچ بگیریم ، استفاده نکنیم یعنی دستکم اکسیژن 365 همنوع خود را برای یک روز ذخیره می کنیم، چه کاری از این ارزشمندتر و ساده تر می توان انجام داد.
این فعال محیط زیست ادامه داد: پژوهش های زیادی انجام شد که نشان می دهد خودروها و وسایل نقلیه موتوری به خصوص موتورسیکلت های بنزینی یکی از مهمترین مولفه های تشدید کننده آلودگی هوا هستند.
وی گفت: در گزارش سال 2018 که آژانس محیط زیست اتحادیه اروپا منتشر کرد می گوید 400 هزار نفر از شهروندان اتحادیه اروپا در سال 2017 بر اثر آلودگی هوا که بیش از 75 درصد آن ناشی از فعالیت وسایل حمل و نقل موتوری بوده دچار مرگ زودرس شدند این رقم در بریتانیا که جمعیتی تقریبا برابر ایران دارد 50 هزار نفر و در شهر لندن 9 هزار و 500 نفر ذکر شد.
درویش افزود: این در حالی است که استاندارد سوخت در اتحادیه اروپا یکی از بهترین استانداردها است و خودروهایی که در کشورهای اتحادیه اروپا تردد می کنند بالاترین استاندارد یعنی یورو 6 دارند اما چنین وضعیتی دارند، بنابراین مشخص است تکلیف کشورهای در حال توسعه و فقیرتر که از ابزار و ثروت لازم برای اعمال تمهیدات استاندارد برخوردار نیستند چگونه است.
وی ادامه داد: اینکه اعلام می شود مثلا در کشور ما سالانه 35 هزار نفر و در تهران از این تعداد 5 هزار نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند، مشخص است که با واقعیت خیلی تفاوت دارد و نشان می دهد که به دلایل مختلف واقعیت ها را آنطور که باید به گوش مردم و مسوولان نمی رسانیم و آنها هم آنطور که باید اولویت خود را برای غلبه بر آلودگی هوا تخصیص دهند، نداده اند.
درویش اظهار داشت: گزارش اخیر معاونت شهرداری تهران که اعلام کرد فقط آلودگی تهران سالانه 2.6 میلیارد دلار یعنی بیش از 30 هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور ضربه می زند، یکی از تکان دهنده ترین گزارش هایی است که هفته گذشته در سطح وسیعی منتشر شد.
مدیر کل سابق دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: امیدوارم انتشار مداوم این گزارش ها سبب شود تا مبلمان شهری با سرعت بیشتری از خودرو محوری به زیست محوری تغییر کند و ما به جای اینکه فضای بیشتری برای تردد خودروها ایجاد کنیم فضای بیشتری برای تردد آدم ها ایجاد کنیم، آدم ها همدیگر را ببینند و از کنار هم که عبور می کنند لبخند بزنند، ایمنی و سلامتی اینگونه افزایش می یابد و البته آلودگی هوا و صوتی اینگونه است که کاهش می یابد و ترافیک هم مهار می شود.
درویش افزود: ایران به رغم اینکه دیرتر به حرکت جهانی روز جهانی بدون خودرو پیوسته اما با ابتکار یک جوان اراکی به نام کوروش بختیاری تنها کشور در جهان است که هر هفته از شهروندان خود می خواهد یک روز بدون خودرو را تجربه کنند به عنوان سه شنبه های بدون خودرو، که امسال وارد سومین سال این پویش مردمی می شویم که در 215 شهر ایران اجرا می شود.
وی گفت: این یک امتیاز بسیار ارزشمند برای ایرانیان است در حالی که مردم جهان فقط یک روز در سال را به عنوان روز جهانی بدون خودرو گرامی می دارند ایرانی ها یک روز در هفته این کار می کنند، مثلا در فرانسه یک روز در ماه این اتفاق می افتد.
دبیر سیاست محیط زیست در مرکز بررسی های استراتژیک نهاد ریاست جمهوری تاکید کرد: امیدوارم بتوانیم در این زمینه دستکم در آسیای جنوب غربی و خاورمیانه پیشگام باشیم و مدیران ما از این پویش عملا حمایت کنند و مردم آنرا ببینند و حس کنند، از این طریق است که می توانیم هم در برابر تحریم های ظالمانه ترامپ با قدرت مقاومت کنیم و هم انتشار گازهای گلخانه ای و مصرف سوخت های فسیلی را کاهش دهیم و هم اینکه مشکل ترافیک و آلودگی هوا را یکبار برای همیشه حل کنیم.