تیغ جراحی معاونت ترافیک شهرداری بر نرده‌های چهارراه ولیعصر

 به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، چهارراه ولی عصر به عنوان یکی از گلوگاههای ترافیکی شهر تهران و همچنین به عنوان معبری که تا 5 سال پیش بیشترین ترافیک عابرین پیاده را به خود اختصاص می داد، همواره حرکت خودروها در این مسیر را کند می کرد، و از سویی دیگر هم تعداد زیادی از نیروهای پلیس را به خاطر کنترل ترافیک این محدوده به کار می گرفت.

بر همین اساس مدیریت شهری پیشین از سال 90 کلنگ پروژه زیرگذر چهارراه ولی عصر را به زمین زد، تا با تردد عابرین از زیر زمین و روان سازی ترافیک خودرویی بر روی زمین، گامی موثر در صرفه جویی در سوخت و استفاده از نیروی انسانی پلیس برداشته شود.
اقدامات موثر مدیریت شهری سابق برای حل معضل ترافیک چهار راه ولیعصر

سرانجام با دو سال کار و فعالیت بی وقفه، زیر گذر چهارراه ولی عصر در 16 دی ماه سال 92 با 40 میلیارد تومان مورد بهره برداری قرار گرفت.

شهرداری در آن زمان ابتدا تمام مسیرهای ورودی و خروجی این زیرگذر را به پله برقی مجهز کرد تا افراد سالمند، ناتوان و دارای معلولیت هم  بتوانند به راحتی تردد کنند و سپس اقدام به نصب حصار در حریم چهارراه ولی عصر کرد تا مانع ورود شهروندان به سطح خیابان شود.

تیغ جراحی‌های معاونت ترافیک شهرداری به گلوگاه ترافیکی چهارراه ولیعصر رسید

بی شک این پروژه هم مانند هزاران پروژه دیگر نواقصی داشت که باید برطرف می شد  تا شهروندان متحمل زحمت و سختی نشوند. با نگاهی به نسبت شهروندانی که خدمات دریافت می کنند و شهروندانی که به دردسر می افتند، می توان دریافت که چقدر وجود این پروژه اهمیت داشته است. این وضعیت نشان می دهد که ماموریت شهرداری در ساخت این پروژه به اتمام نرسیده و برای تکمیل آن  باید برای افرادی که به دردسر افتاده‌اند، هم راه چاره ای پیدا کند.

با چند دقیقه توقف در چهاراه ولی عصر می توانیم مشاهده کنیم که چه کسانی از تردد در زیرگذر خودداری می کنند. اغلب افرادی را مشاهده می کنیم که جوان هستند و به دلیل عجله ای که دارند از روی نرده ها عبور می کنند. اگرچه این زیر گذر شرایط مناسبی برای دسترسی معلولینی که از ویلچر استفاده می کنند ندارد، اما به ندرت شاهد هستیم که معلولی که بر روی ویلچر است، ناگزیر از سطح خیابان استفاده کند. البته هر چقدر هم که تعداد این دسته از معلولین کم باشد، و حتی اگر یک معلول ویلچری هم داشته باشیم، شرایط این معبر باید برای این یک نفر مناسب سازی شود، زیرا که او هم مانند بسیاری از شهروندان عوارض و مالیات شهری پرداخت می کند و باید همانند سایرین خدمات قابل استفاده دریافت کند.

اگرچه مدیریت شهری پیشین توانست اقدامی موثر در روان سازی ترافیک چهاراه ولی عصر انجام دهد، اما به دلیل پایان یافتن دوره مدیریت خود نتوانست این معبر را برای معلولین مناسب سازی کند و لذا ماموریت مناسب سازی این معبر برای معلولین بر روی دوش مدیریت شهری جدید افتاد.
ورود پورسیدآقایی به شهرداری و آغاز جراحی معضلات ترافیکی تهران

با روی کار آمدن مدیریت شهری جدید در سال 96  و انتخاب نجفی به عنوان شهردار تهران  تغییراتی هم در حوزه حمل و نقل و ترافیک انجام شد. نجفی در تغییرات خود محسن پورسیدآقایی که در سال 95  به خاطر فاجعه برخورد دو قطار در محور سمنان دامغان از مدیر عاملی شرکت راه آهن استعفا داده بود را به سمت معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران منصوب کرد.

پورسیدآقایی که سابقه درخشانی در حوزه حمل و نقل داشت از همان روزهای آغازین روی کار آمدن خود، عملیات جراحی حمل و نقل و ترافیک تهران را آغاز کرد.

وی در اولین اقدام خود با این ادعا که خط 6 و 7 مترو فاقد ایمنی لازم هستند، این دو خط را به جای تکمیل، تعطیل کرد و درهای آن را به روی مردم بست.

معاون ترافیک شهردار تهران در فاز دوم جراحی ترافیکی شهر، ساعت پایان طرح ترافیک را از ساعت 17 به 19 بخیه زد و با ایجاد تغییراتی در مقررات ورود به محدوده طرح ترافیک، نوید بخش روزهای پاک و بدون آلودگی برای هوای شهر تهران شد.

معاونت ترافیک شهرداری تهران در تاریخ 10 آذر 97 که شنبه شب همین هفته بود، با از جاکندن حصارهای چهاراه ولی عصر سومین عمل جراحی خود را بر پیکره شهر تهران انجام داد. اما پلیس راهور که نتیجه برچیده شدن حصارهای چهارراه ولیعصر را سرریز شدن عابرین به کف خیابان می دانست، صبح روز بعد این نرده ها به جای خود بازگرداند.

دو روز بعد در تاریخ 12 آذر 97 الهام فخاری عضو شورای شهر تهران از رسانه‌ها دعوت کرد تا راس ساعت 15 به منظور پوشش خبری مراسم برچیدن حصارهای چهارراه ولیعصر که با حضور پورسیدآقایی، حق شناس و فخاری برگزار می شود، در این محل حاضر شوند.

در پی این دعوت، خبرنگاران راس ساعت 15 روز 12 آذر در محل مذکور حاضر شدند، اما نه خبری از فخاری بود و نه از پورسیدآقایی و حق شناس! اما در عوض تعداد زیادی از مدیران تشکلهای مردمی حمایت از معلولین در محل حاضر شده بودند که با اعتراض به پلیس خواستار برچیدن نرده های این چهارراه بودند.

مشاور معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان اینکه 5 سال از راه‌اندازی این زیرگذر‌ گذشته و هنوز این مشکل برای جانبازان و معلولین‌ حل نشده است، گفت: مطالبات مردمی زیادی برای حل این موضوع به معاونت ترافیک شهرداری آمده است و از سویی دیگر هم پلیس راهور‌ در برابر برچیده شدن نرده‌ها مقاومت کرده و از باز شدن معبر ممانعت کرده است.

وی افزود: دو شب قبل با حضور سردار مهماندار این معبر را باز کردیم ولی صبح روز بعد پلیس دوباره آنجا را بست.

پیرحسین‌لو با تأکید بر اینکه مدیریت ترافیک شهر با شهرداری است، اظهار کرد: در تلاش هستیم تا پلیس را متقاعد به تمکین از ضوابط کنیم؛ چرا که موضوعات مربوط به اصلاحات هندسی معابر شهری در اختیار معاونت ترافیک است و پلیس تنها وظیفه اجرایی دارد.
برداشتن نرده های چهار راه ولیعصر، پاک کردن صورت مسئله است

در اینکه معلولین محترم هم حق دارند مانند سایر شهروندان به راحتی در سطح معابر تردد کنند، شکی نیست. اما راه رسیدن به این حق از مسیر سرریز کردن عابرین به کف خیابان و افزایش ترافیک و مصرف سوخت نیست، و اگر هم هست، آسانترین و به ذهن نزدیکترین راه است.

از شهرداری هوشمندِ  بهره مند از دانش روز دنیا که همواره برای کسب عوارض از مردم، کشورهای غربی را مثال می زند، انتظار می رود به جای پاک کردن صورت مسئله سختی تردد معلولین ویلچری از چهارراه ولیعصر، آن را حل کند و اگر پاسخ آن را پیدا نکرده، تصور نکند که پاسخی وجود ندارد و باید به پاک کردن مسئله روی آورد.

در برخی اماکن تهران مانند پله های مقابل پارک ساعی امکان تردد برای معلولین وجود نداشت، اما مدیریت شهری هیچگاه اقدام به تخریب پله ها و ساخت رمپ نکرد، بلکه تحقیق و تفکر کرد و سرانجام نصب آسانسور در این اماکن را به عنوان پاسخ آن مسئله برگزید.

نصب آسانسور در چهار گوشه چهارراه ولی عصر می تواند، پاسخی به مسئله تردد معلولین ویلچری از این چهارراه بدون برچیدن نرده های چهارراه باشد و چه بسا اگر همان معاونت ترافیک همان قدر که عزم خود را برای برچیدن حصارهای چهارراه ولیعصر جزم کرده، برای حل مسئله تردد معلولین هم جزم کند، حتی به پاسخی بهتر از نصب آسانسور دست یابد.