به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از انتخاب ، دیدم که استارتاپی تصمیم به شکایت از اسنپ فود به صورت قانونی گرفته و این راه را برای شکست انحصار اسنپ در پیش گرفته است. راهی که پیشتر هم الوپیک و تبپسی با اسنپ طی کردند.
نگرانی بسیاری، این است که انحصاری که اسنپ دنبال می کند، سرانجام همه کسب و کارهای اینترنتی را ببلعد و آنکه بیش از همه ضرر خواهد کرد مردم هستند که مصرفکنندگان این محصولاتند. چراکه تنها یک گزینه برای انتخاب دارند و آن گزینه نیز در «انحصار» اسنپ است.
این انحصار دقیقا در قراردادهای اسنپ که نمونه های آن را رسانه ها منتشر کردند وجود دارد. ظاهرا اسنپ در قراردادهایی که با رستوران ها می بندد آنها را وادار می کند که تنها از این شرکت استفاده کنند. در صورت عدم تبعیت رستورانها از این توافق آنها یا از این سیستم حذف میشوند.
یا نحوه چینش آنها در صفحه و اپلیکیشن اسنپ عملا دسترسی برای آنها بدون کاربرد خواهد بود. در تمام دنیا قوانین سفت و سختی برای مقابله با انحصارگرایی شرکتها وضع میشود. دقت کنید که آمریکا حتی پنتاگون را مجبور کرده تا به عنوان بزرگترین کارفرمای دولتی بخشی از قراردادهایش را به شرکتهای کوچک بسپارد.
به این معنا آنها حتی از انحصارگرایی در بزرگترین ارتش دنیا و اقتصاد دنیا جلوگیری میکنند. با یک هدف مشخص: نباید سرنوشت همه یکجا در کیسه یک شرکت یا فرد قرار بگیرد. به عکس آنها ما از تلگرام گرفته تا همین اپهای موبایلی با وجود داشتن قوانین خوب آن را اجرا نمی کنیم.
بند «الف» ماده 45 قانون تسهیل رقابت و منع انحصار، "وادار کردن اشخاص دیگر به استنکاف از معامله و یا محدود کردن معاملات آنها با رقیب" ممنوع کرده است.
طبق بند «ب» همین ماده " ارائه هدیه، جایزه، تخفیف یا امثال آن که موجب وارد شدن لطمه جدی به دیگران شود" ممنوع است. طبق بند «و» همین ماده تصریح دارد که "معامله با طرف مقابل با این شرط که طرف مذکور از انجام معامله با رقیب امتناع ورزد" غیرقانونی است!
حالا به قراردادهای اسنپفود رجوع کنید که ارائه پیشنهادهای جذاب به رستوران¬های برتر و با کیفیت ¬تر وحتی بعضا تضمین فروش و کاهش کمیسیون دریافتی تنها با شرط قطع همکاری با دیگر بازیگران صنعت سفارش آنلاین غذا انجام میشود.
رستورانها برای آنکه چند روز در فهرست برترینهای اسنپفود دیده شوند دست از هر همکاری دیگری میشوید و بعد وقتی ماه عسل آن رستوران با بازاریابهای پیگیر تمام شد، نوبت ترکتازی اوست. میپرسید مشکل این موضوع غیرانحصار چیست؟ من می گویم همین انحصار ما را در همه چیز به اسنپ وابسته میکند و در آینده نزدیک هیچ کسب و کاری نمیتواند فعالیت کند. چرا؟ چون اسنپ همه دادههای مفید شما را در اختیار دارد. از محل هایی که می روید تا فیلمی که می بینید و غذایی که می خورید.
از محل هایی که می روید تا فیلمی که می بینید و غذایی که میخورید. اسنپ با استفاده از داده های بزرگی که شما در اختیارش قرار دادید، و هر روز دامنه آن را به همه شئون زندگی خودتان گسترش میدهد کنترل خواهد کرد. روز به روز وابستهتر میشوید.
نکته اینجاست که دایره این انحصارگرایی روز به روز در حال گسترش است. اسنپ با این کار همه رقبا را حذف می کند. دست آخر خود آن رستوران است که در دام اسنپ گرفتار میشود. به این معنا که دیگر هیچ رقیبی نیست که بخواهد با این شرکت رقابت کند و هر آنچه اسنپ گفت باید بپذیرد.
از اینجا به بعد مالک همه ما #انحصارگر_بزرگ است. پس از آن قیمتگذار اصلی و کنترل کننده بازار آنها خواهند بود، نه تولید کنندگان کالا. اساسا برای همین هم قوانین تجارت را طوری می نویسند که مانع از «انحصار» در بازار شود.
داستان انحصارگرایی اسنپ از ممنوعیت از نصب اپلیکیشنهای مشابه روی گوشی های رانندگان بدبختی شروع شد که میخواستند هم از اسنپ استفاده کنند، هم از اپهای دیگر. اما اسنپ مانع شد و این انحصارگرایی روزبه روز گستردهتر شد.
#انحصارگر_بزرگ به دنبال بلعیدن یکجای همه بازارهاست. فکر نکنید این مساله به همین چند کسب و کار محدود خواهد شد. هرچقدر انحصار بیشتر شود ولع و شهوتش برای انحصارطلبی بزرگتر خواهد شد