آمریکاییِ چشم‌بادامی!

به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، به عقیده بسیاری از مصرف‌کنندگان و علاقه‌مندان به بحث خودرو، محصولات کیاموتورز کُره جنوبی اصولا شباهت بسیار زیادی به خودروهای آمریکایی دارند که البته موهاوی نیز از این قاعده نانوشته مستثنی نیست. جثه بسیار بزرگ این خودرو در مقایسه با دیگر SUV‌های سایز متوسط/بزرگ و همچنین خطوط خشک به کار رفته در طراحی این شاسی بلند 7 نفره، چیزی است که شبیه به آن را در بسیاری خودروهای آمریکایی دیده‌ایم. استایل کلی بسیار بلند با طول 4.9 متری ‌و در نهایت بخش جلو و عقبی که بسیار عمود و با اشکال چهار‌ضلعی تزیین شده است، مهم‌ترین مشخصه‌هایی است که ما در موهاوی می‌بینیم. البته اگرچه‌ این خودرو در زمان عرضه در بازه قیمتی مشترکی با هیوندای IX55 حضور داشت اما باید گفت که این خودرو با محصول ذکر شده هیوندای چندان اشتراکی به جز پیشرانه 3.8 لیتری ندارد و در واقع موهاوی برادر و نسل جدیدی از هیوندای تراکان که در سال 2007 به خاطرات پیوست، به شمار می‌رود. به همین خاطر شمایل جعبه‌ای خود را از همین محصول هیوندای به عاریه گرفته است. تریم دو‌رنگ بدنه با رکاب، قاب گلگیر و زیر سپرهایی که برای خراشیده نشدن در سفرهای خارج از جاده‌ای با یک روکش پلاستیکی خاکستری مزین شده‌اند، تکمیل شده است. چراغ‌های متوازی‌الاضلاع با تفکیک لنز و کاسه نور بالا و پایین و چراغ راهنما که در زیر آنها نقش بسته است را در بخش جلو داریم که در دو طرف جلوپنجره مستطیلی کرومی جای گرفته‌اند. چراغ‌های جلو هر دو از نوع زنون با نور زرد مایل به سفید هستند که به دلیل بهره‌گیری از لنز اصولی، چشم را اذیت نمی‌کند و بدین ترتیب روشنایی لازم را بدون آزار چشم دیگر رانندگان خواهید داشت.‌ روی کاپوت دو برآمدگی متقارن وجود دارد که به نظر می‌رسد برای حرکت مسیر باد و عضلانی‌تر نشان دادن خودرو به این بخش اضافه شده است. در بخش شمایل پهلوی خودرو، خط کمر چندان هم مشهود نیست و طراح با افزودن یک خط بسیار محو موازی با ضلع پایینی پنجره‌ها به تکمیل طرح خود بسنده کرده است و البته باید افزود که در نمونه‌های با رنگ‌های روشن همچون خودروی مورد آزمایش حتی کمتر به چشم می‌خورد. اما رینگ‌های 5پره دو شاخ 18 اینچی با تایرهای 60/265 نمای جانبی موهاوی را در هر رنگی که باشد جذاب می‌کند. در بخش عقب نیز باز هم چهره‌ای آشنا از یک خودروی آمریکایی مثل لینکلن نَویگیتِر می‌بینیم. چراغ‌هایی ذوزنقه‌ای که به صفحات LED نورانی مزین شده‌اند و با ترمز گرفتن آرایشی دو‌شاخه به خود می‌گیرند. البته لازم به ذکر است که این چراغ‌ها در نمونه‌های کم‌آپشن به صورت لامپی و ساده عرضه می‌شود. در نهایت صفحه‌ای استیل ‌ روی رکاب سپر عقب کشیده شده تا از لهیدگی یا ساییدگی در هنگام سوار و پیاده شدن به ردیف سوم جلوگیری شود.

داشبورد ساده اما با وقار
با باز کردن درب بسیار سنگین و بزرگ خودرو به فضایی بسیار بزرگ و ظاهرا راحت پا می‌گذارید. در زمان عرضه رسمی این محصول توسط اطلس خودرو، نماینده و وارد‌کننده محصولات برند کیاموتورز در بازار ایران، موهاوی در رنگ‌های بدنه نارنجی مسی، مشکی، سفید، خاکستری، سرمه‌ای و... عرضه می‌شد اما متاسفانه خریداران راه چندان بازی برای انتخاب تریم داخلی خودرو نداشتند. اکثر موهاوی‌های بازار با تودوزی چرم کرمی و طرح چوب همرنگ، مشکی با طرح چوب سوخته و یا خاکستری با تریم مشکی عرضه شده‌اند که نمونه مورد استفاده از گزینه نخست یعنی تودوزی چرم کرمی با چوب قهوه‌ای بسیار روشن (کرمی) بهره می‌برد. مهم‌ترین نکته آن است که این رنگ تودوزی فضای دلبازتری از رنگ‌های مشکی و خاکستری به شما ارائه می‌کند و به همین خاطر در بازار خوش‌فروش‌تر است. صندلی‌ها بسیار بزرگ، پهن و راحت‌تر از SUVهای کوچک‌تری همچون سانتافه و سورنتو طراحی شده‌اند که البته با توجه به فاصله زیاد سر تا شیشه جلو، احساس آرامش بیشتری نیز خواهید داشت. البته نظیر این موضوع را در وراکروز/IX55 هم می‌بینیم اما استایل قرارگیری در کابین موهاوی برای افرادی که به راحتی علاقه‌مند باشند مناسب‌تر است. اصلی‌ترین ایرادی که با قرارگیری در کابین موهاوی می‌بینید، استفاده بسیار گسترده و بیش از حد از پلاستیک فشرده در رنگ‌های مشکی و کرمی برای بخش‌های مختلف داشبورد است که به عنوان یک خودروی 200 میلیون تومانی، حس چندان خوبی به شما نمی‌دهد. کنسول میانی بسیار ساده و با حالتی برآمده طراحی شده که دربرگیرنده سیستم صوتی، سیستم گرمکن و سردکن صندلی‌های جلو، سیستم تهویه مطبوع دوگانه خودکار، خروجی برق 12 ولت و نشانگر روشن یا خاموش بودن کیسه هوای ایمنی سمت شاگرد است. در زیر کنسول میانی یک فضای کوچک برای قرارگیری وسایل اعم از کلید، تلفن همراه و اقلامی از این قبیل تعبیه شده و در کنار آن، لیور دنده گیربکس اتوماتیک این خودرو به همراه درپوش ورودی USB و AUX و در نهایت دکمه سنسور پارک خودرو را می‌بینیم. کما اینکه در ادامه این مسیر دو جا لیوانی برای سرنشینان جلو و زیرآرنجی بزرگ و راحتی نیز تعبیه شده است. توجه داشته باشید که سیستم صوتی خودرو در نمونه‌های فول آپشن با صفحه نمایش لمسی و ست کامل Infinity عرضه می‌شود. این در حالی است که در نمونه‌های ساده، سیستم صوتی استاندارد کیا به همراه صفحه نمایش دیجیتال کوچک قرمز رنگ (البته در نمونه‌های سفارشی به LCD مجهز شده است) را می‌بینیم. غربیلک چهار شاخه فرمان اگرچه که کمی قدیمی و دمده جلوه می‌کند اما برای یک خودروی SUV بسیار مردانه و خوشدست است، کما اینکه شما قادر به کنترل سیستم صوتی، کروز کنترل و کامپیوتر سفری خودرو از روی غربیلک خواهید بود. دریچه‌های سیستم تهویه مطبوع در بخش بالای کنسول میانی، سمت چپ کیلومتر‌شمار و روی داشبورد قرار گرفته‌اند که البته اندازه بزرگ آنها وجهه چندان خوبی به کابین نمی‌دهند. در واقع کابین موهاوی بسیار ساده و تا حدودی به دور از المان‌های زیبایی طراحی شده است. اگرچه که این موضوع در مورد نمونه‌هایی که تودوزی کرمی دارند قابل تحمل‌تر است. همچنین دکمه‌های سیستم چهار چرخ متحرک و دیمر چراغ‌های کابین خودرو برای دسترسی انحصاری راننده، درست جلوی زانوی سمت چپ راننده قرار دارد که اگر پاهای بلندی داشته باشید، امکان برخورد زانویتان با این دکمه‌ها هست. هرچند که تا دکمه‌ها را به طور کامل به داخل فشار ندهید، هیچ کدام از ابزارک‌ها فعال نمی‌شوند. در نهایت نیز سانروف کوچک دو حالته، دریچه‌های سیستم تهویه مطبوع ردیف‌های عقب و چراغ سقفی نیز روی سقف بسیار طویل خودرو دیده می‌شود.
این SUV با چیدمان کابین سه‌ردیفه و 7 نفره به بازار عرضه شده است. به لطف قرارگیری صندلی‌های ردیف دوم روی ریل، شما قادر به تنظیم کردن میزان فضای جلوی پا در ردیف دوم هستید که البته برای راحتی بیشتر سرنشینان ردیف سوم نیز کاربرد دارد. اما اگر ردیف دوم را تا جای ممکن به جلو بکشید و ردیف اول را در عقب‌ترین حالت تنظیم کنید، عملا هیچ فضایی برای قرارگیری یک سرنشین با قد بالای 180سانتی‌متر وجود ندارد.

موهاوی چه مشخصات فنی ای ارائه می‌کند؟
سرانجام نوبت به آن می‌رسد که استارت بزنیم و آزمون رانندگی با این SUV را آغاز کنیم. اما پیش از هر چیز لازم است بدانیم، همانطور که گفته شد واردکننده محصولات کیاموتورز به ایران از دو پیشرانه 6 و 8 سیلندر به ترتیب 3.8 و 4.6 لیتری برای موهاوی‌های داخل کشور بهره گرفته بود. در زمان تولید موهاوی/بورِگو تنها یک پیشرانه V6   3لیتری دیزلی بود که به دلیل کیفیت نه‌چندان بالای گازوئیل ایران به بازار کشور وارد نشده بود. نمونه‌های V6 با قیمت مناسب‌تر، مصرف کمتر و در نهایت استهلاک پایین‌تر پیش از موهاوی V8 پا به بازار ایران گذاشتند. به همین خاطر اکثر موهاوی‌های 8 سیلندر قابل خریداری در بازار ایران نیز مربوط به سال‌های 2010 به بالا هستند. اما نمونه‌های 6 سیلندر این خودرو از یک مدل پایین‌تر یعنی سال 2009 به بالا در بازار یافت می‌شود. خودروی مورد آزمایش ما نیز از نوع V6 و مربوط به سال 2010 با 79 هزار کیلومتر کارکرد بود که از نظر سلامت ظاهری و فنی در سطح بسیار بالایی قرار داشت. این خودرو از پیشرانه 3.8 لیتری سری لامبدا2 MPi بهره می‌گیرد که از نظر فنی شباهت بسیار زیادی به نمونه مورد استفاده ‌روی جنسیس، وراکروز و دیگر V6های 3.8 لیتری هیوندای-کیا داشته اما در واقع در جایگاه میانی این رنج 3.8 لیتری قرار دارد. این پیشرانه قدرت 274 اسب بخاری خود را به یک جعبه دنده 4 سرعته خودکار تیپ‌ترونیک و در نهایت هر دو محور خودرو منتقل می‌کند که بدین ترتیب قادر به ثبت رکورد شتاب صفر تا صد 8.5 الی 9 ثانیه خواهید بود. البته در نمونه V8 از گیربکس 6 سرعته خودکار استفاده شده که در نهایت شتاب صفر تا 100 در حدود 7 ثانیه را برای این خودرو رقم می‌زند.

سوار بر رخش سفید کُره‌ای!
پای راست روی پدال ترمز و دکمه استارت را می‌فشاریم؛ بلافاصله صندلی در حالتی که در حافظه پیش‌فرضش تنظیم کرده‌اید، قرار می‌گیرد و 6 سیلندر شروع به احتراق نه‌چندان پر صدا می‌کنند. با روشن شدن خودرو، صفحه کیلومتر سوپرویژن موهاوی روشن شده تا در هر شرایطی بهترین دید را نسبت به اطلاعات مهم خودرو از قبیل سرعت، دمای آب، میزان سوخت و‌... داشته باشید. پیشرانه در حالت خلاص یا Ideal همچون هر V6 خانوادگی دیگری بسیار کم صدا و آرام است. با استفاده از پدال قرار گرفته در زیر پای چپ ترمز پارک خودرو را از مدار خارج کرده و با فشردن پدال ترمز، دنده را در حالت D قرار می‌دهیم و به آرامی به راه می‌افتیم. موهاوی به لطف بهره‌گیری از طول 4.9 متری، فاصله بین دو محور نسبتا بلند 2.9 متری دارد که در نتیجه سواری آرامی را در مسیرهای نسبتا هموار برای سرنشینان به ارمغان می‌آورد. اما زمانی که به سرعتگیر و پستی‌بلندی‌هایی از این قبیل می‌رسید، کوبش زیادی در ناحیه چرخ‌ها احساس می‌شود و از این رو در فروم‌های خارجی تخصصی کیا موتورز، استفاده از کمک فنرهای بادی برای خودرو توصیه شده که البته در ایران عرضه نشده است. طول بلند خودرو و همچنین تکان‌های طولی نسبتا آرام (به غیر از ضربه‌های گفته شده) موهاوی حس خوبی از سواری بر یک خودروی بزرگ را به شما منتقل می‌کند و اگر این خودرو را برای استفاده در جاده و سفرهای بین‌شهری بخواهید، مبلمان نسبتا راحت (در مقابل دیگر شاسی بلندهای کُره‌ای) و فضای کابین باز آن، تکان‌ها و ضربه‌های ناگهانی را از یاد شما خواهد برد. البته توجه داشته باشید که برای آرامش بیشتر در کابین موهاوی یا هر خودروی دیگری، از قرار دادن وسایلی که با تکان روی هم صدا ایجاد می‌کنند، خودداری کنید. هرچند که این خودرو هم همچون بسیاری از محصولات کُره‌ای دیگر با گذشت چند ده هزار کیلومتر از کارکردش در ناحیه رودری‌ها و صندلی‌ها سر و صداهای خفیفی داشت.

جعبه دنده‌ای که همیشه می‌لنگد!
جعبه‌دنده 5 سرعته تیپ‌ترونیک خودکار به کار رفته‌ روی موهاوی درست همچون دیگر خودروهای کُره‌ای چندان اغواگر و راضی‌کننده نیست. با آنکه در یک خودروی خانوادگی نیمه‌لوکس باید توجه شود تا جعبه دنده بسیار آرام و بدون هیچ‌گونه مزاحمتی به تعویض دنده‌ها بپردازد اما متاسفانه تعویض دنده‌های خودروی مورد آزمایش با تقه‌های ریزی همراه بود که خبر از نیمه مستهلک‌شدن گیربکس حتی پیش از رسیدن به کارکرد 100 هزار کیلومتر می‌داد. ضربه‌هایی کاملا محسوس که با واکنش نه‌چندان سریع گیربکس به تغییرات به پدال گاز همراه بود. این تاخیر در دادن دنده معکوس نیز چیزی است که ما در اکثر خودروهای کُره‌ای می‌بینیم و در نسل جدید جعبه دنده‌های 6 سرعته تا حد زیادی برطرف شده است. اما در موهاوی اگر با سرعت ثابت 90 کیلومتر بر ساعت و به قصد سبقت گرفتن پدال گاز را تا انتها فشار دهید، دنده معکوس با تاخیر 1 تا 2 ثانیه‌ای اعمال شده و پس از آن شتاب‌گیری خودرو شروع می‌شود. گشتاور 370 نیوتن متری برای این غول 2 تنی کافی است و با توجه به جثه و پیشرانه 6‌سیلندر، شتاب‌گیری نسبتا خوبی را در خودرو تجربه می‌کنیم. اما هنوز هم کشش پیشرانه آنطور که با دیدن ابهت خودرو انتظار دارید نیست و اگر می‌خواهید شتاب‌گیری و فشرده شدن در صندلی موهاوی را تجربه کنید، بهتر است به سراغ نمونه 8 سیلندر آن بروید. سیستم ترمز مجهز به سامانه ضد قفل (ABS)، تقسیم نیروی ترمز (EBD) و سیستم کمکی ترمز (BAS) اگرچه که به نظر کافی می‌آید اما با قرارگیری در پشت فرمان موهاوی خواهید فهمید که ای کاش بوستر ترمز کمی قوی‌تر بود. ترمز در سطح بسیار پایین‌تری از دیگر خودروهای همرده می‌گیرد و همچنین آنچنان زوری برای میخکوب‌کردن این غول 2 تنی ندارد. هرچند با این شرایط هم به چندان مشکلی بر‌نمی‌خورید اما بهتر بود که سیستم ترمز اکسل عقب خودرو تا حدودی تقویت می‌شد.

آیا موهاوی مرد بیابان است؟!
به مهم‌ترین بخش و بررسی سیستم‌های خارج از جاده‌ای خودرو می‌رسیم. هرچند که در روز آزمایش به علت ضیق وقت، فرصتی برای خارج شدن از شهر و محک زدن توانایی‌های آفرودی موهاوی نبود اما باید گفت که این خودروی 4×4 با بهره‌گیری از سامانه‌های کمکی الکترونیکی، تا حدودی از پس موانع طبیعی و خدادادی بر‌می‌آید. برای مثال، موهاوی تنها شاسی‌بلند کُره‌ای مجهز به سیستم چهار‌چرخ متحرک سنگین و سبک است که شما تنها با فشردن یک دکمه قادر به انتخاب یکی از سه حالت دنده کمک خلاص (N)، چهارچرخ سبک (L) و یا چهارچرخ سنگین (H) خواهید بود. همچنین 3 سامانه HAC یا سامانه کنترل کمکی شیب، DBC یا ترمز سراشیبی و در نهایت ESC یا سیستم کنترل پایداری الکترونیکی برای یاری شما در مواقع ضروری‌ روی این خودرو تعبیه شده که البته گزینه آخر در هنگام رانندگی شهری نیز تا حد بسیار زیادی تاثیر دارد. با توجه به اختلاف 200 کیلوگرمی وزن خالص نمونه‌های V6 و V8 و در نهایت تفاوت قدرت و جعبه دنده‌های این دو خودرو به نظر می‌رسد که دو نمونه موهاوی حاضر در بازار از حیث قابلیت‌های خارج جاده‌ای چندان باجی به هم ندهند. اما بدون شک نمونه قدرتمند‌تر با اختلاف 60 اسب بخار، اضافه وزن 200 کیلو گرمی را جبران می‌کند. هرچند که بر طبق اظهار و تجربه مالک، نمونه V6 وی در سفر خارج از جاده‌ای بهتر از V8 عمل کرده است.

جمع‌بندی
بهتر است جمع‌بندی کلی را به خود شما و خواسته‌هایتان از یک شاسی بلند نیمه آفرودی بسپاریم. اما برای تکمیل صحبت‌های انجام شده در چند پاراگراف اخیر این مطلب را باید گفت که موهاوی هیچ‌گاه برتر از یک ژاپنی کاردرست همچون لندکروزر عمل نخواهد کرد. اما در شرایط فعلی بازار داخل یکی از بهترین SUV‌هایی است که با بودجه کمتر از 200 میلیون تومان می‌توان خرید. اگرچه که این خودرو با توجه به مصرف سوخت بیش از 13 لیتر در 100کیلومتر مسیر شهری و همچنین جثه بسیار عریض و طویل برای استفاده‌های درون شهری به هیچ وجه مناسب نیست اما یکی از بهترین گزینه‌ها برای خانواده‌های پر‌جمعیت و ماجراجویی است که به سفرهای بین‌شهری و خارج از جاده‌ای علاقه دارند. هرچند که با خرید نمونه V6 هنوز هم جای خالی آن دو سیلندر و یک دنده اضافی را در خودروی خود حس می‌کنید. اما باید دید که اختلاف قیمت، استهلاک بالاتر و اشتهای بالای نمونه V8 برای شما توجیه‌پذیر است یا خیر. این روزها موهاوی 6 سیلندر مدل 2009 با امکانات ناکامل را می‌توان با 120 میلیون تومان خریداری کرد. کما اینکه نمونه‌های فول آپشن و کم‌کارکرد 2009 تا حدود 135 میلیون تومان نیز افزایش پیدا کرده و برای خرید یک نمونه فول آپشن 2010 باید در حدود 150 میلیون تومان بپردازید. در واقع هر مدل بالاتر در حدود 15 میلیون تومان به قیمت موهاوی می‌افزاید. در پایان لازم می‌دانیم تا از مالک محترم خودروی موهاوی، آقای «دکتر سیامک افتخاری» که ما را در تهیه این گزارش یاری دادند کمال قدردانی را به جای آوریم.