جهان پـا و... پــدال

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، خمیرمایه وجود و درست‌تر بگوییم هنر بزرگ آنها است و سال‌هاست که از این طریق به برپایی بزرگترین و مهیج‌ترین مسابقات اتومبیلرانی جهان به نام «فرمول یک» دست می‌زنند، مسابقاتی که طرفداران بسیاری در سراسر جهان دارد و به گفته دوستان ورزشی‌نویس، از مشهورترین و پرطرفدارترین مسابقات جهان هم به‌شمار می‌آید که زیرنظر فدراسیون بین‌المللی اتومبیلرانی (FIA) سازماندهی و برگزار می‌شود.
منظور از کلمه «فرمول» مجموعه‌ای از قوانین و مقرراتی است که تمامی شرکت‌کنندگان و خودروهای آنها باید از آن تبعیت کنند. فصل قهرمانی فرمول یک جهان از مجموعه‌ای از مسابقات تشکیل شده است که معمولا در فهرست پیست‌های فرمول یک و در معدودی موارد در جاده‌های بسته شهری برگزار می‌شود.
نتایج تمامی مسابقات، جمع بسته می‌شود تا 2 فهرست قهرمانان فرمول یک جهان در هر سال، یکی در بخش فهرست رانندگان قهرمان فرمول یک جهان و دیگری در بخش فهرست سازندگان قهرمان فرمول یک جهان مشخص شود. این مسابقات، یک رویداد مهم تلویزیونی است که میلیون‌ها نفر از بیش از 200 کشور جهان آن را به صورت زنده تماشا می‌کنند.خودروهای شرکت‌کننده در این مسابقه با سرعتی تا 350 کیلومتر در ساعت (حدود 220 مایل در ساعت) با هم مسابقه می‌دهند.

مقررات این مسابقات شامل محدودیت‌ها و شرایطی است که خودروها باید از آن پیروی کنند. از مواردی که این مقررات به خاطر آن تدوین شده، می‌توان به کنترل ایمنی سرعت‌های فزاینده اشاره کرد. مسابقات فرمول یک در طول تاریخ تحولات و تغییرات بسیاری را شاهد بوده است. در طول سال‌های متوالی موتورهای بسیاری به کار گرفته شده است. حداکثر قدرتی نیز که در طول تاریخچه مسابقات به دست آمده 1200 اسب بخار در پیست مسابقات در دهه 1980میلادی بوده است.قاره اروپا دارای طرفداران بسیاری از مسابقات فرمول یک و اصلی آن است. با این وجود، مسابقات جایزه بزرگ در سراسر جهان برگزار شده و با برگزاری مسابقات جدید در بحرین، جمهوری خلق چین، مالزی و ترکیه، کره‌جنوبی و هند دامنه این مسابقات در حال گسترش است.مسابقات فرمول یک در مقام گران‌ترین ورزش جهان، دارای تاثیرات اقتصادی چشمگیر و نزاع‌های مالی و سیاسی آن نیز کاملا مشهود است و جایگاه و محبوبیت بالای این ورزش آن را تبدیل به یک محیط آشکار تجاری کرده است که این امر منجر به سرمایه‌گذاری‌های چشمگیری توسط حامیان مالی و تبدیل این سرمایه‌گذاری‌ها به بودجه‌های عظیم برای تیم‌های سازنده فرمول یک شده است. در این گزارش تلاش داریم، شما را با چهره‌های برتر این سری از مسابقات دنیای اتومبیلرانی آشنا کنیم. می‌گویند، معروف‌ترین چهره‌های این مسابقه جهانی 18 نفر هستند که به 18 راننده وفادار «فرمول 1» معروفند و بسیاری از آنها تاکنون حتی در 100 مسابقه اتومبیلرانی حضور داشته‌اند که اسامی آنها به این شرح است:

- میشائیل شوماخر، 179 مسابقه برای تیم فراری
- مارک وبر، 163 مسابقه برای تیم جگوار ـ ردبول
- دیوید کولتارد، 150 مسابقه برای تیم مک‌لارن
- فلیپه ماسا، 139 مسابقه برای تیم فراری
- ژاک لافیته، 132 مسابقه برای تیم لیژیه
- میکا هاکینن، 131 مسابقه برای تیم مک‌لارن
- نیک هیدفلد، 125 مسابقه برای تیم سابر
جانکارلو فیسیچلا، 119 مسابقه برای تیم بِنِتون- رنو
- جنسن باتن، 100 مسابقه برای تیم مک‌لارن و 119 مسابقه برای تیم هوندا ـ براون
- سباستین فتل، 113 مسابقه برای تیم ردبول
- لوئیس همیلتون، 110 مسابقه برای تیم مک‌لارن
- آدرین سوتیل، 109 مسابقه برای تیم اسپایکر- فورس ایندیا
- آلن پراست، 107 مسابقه برای تیم مک‌لارن
- نلسون پیکه، 106 مسابقه برای تیم بِرابام
- فرناندو آلونسو، 105 مسابقه برای تیم رنو
- پیرلوییجی مارتینی، 102 مسابقه برای تیم میناردی
- روبنز باریچلو، 102 مسابقه برای تیم فراری
- نیکو روزبرگ، 100 مسابقه برای تیم مرسدس. در ادامه این گزارش با زندگی برخی از این چهره‌ها آشنا می‌شوید

چهره‌های سرعت‌ساز جهان
مسابقات اتومبیلرانی فرمول یک، از بزرگترین رویدادهای ورزشی، مهندسی و سرگرمی در جهان به شمار می‌روند. هر 2 هفته یک‌بار، به‌طور متوسط بیش از 120000 نفر از نزدیک و بیش از 300 میلیون نفر از طریق گیرنده‌های تلویزیون خود شاهد این مسابقات هستند. هر جا این همه انسان وجود دارد، سر و کله شرکت‌های بزرگ نیز پیدا خواهد شد. حامیان مالی فرمول یک برای حضور همیشگی در جلو چشم مردم و معرفی نشان(برند) خود در مکان‌های شیک و معتبری نظیر مسابقات فرمول یک، صدها میلیون دلار خرج می‌کنند. رانندگان فرمول یک از مشهورترین ورزشکاران و ستارگان جهان هستند. بسیاری از طرفداران و هواداران سرسخت مسابقات، هر 2 هفته یکبار به تماشای رقابت آنها می‌نشینند. برخی چهره‌های معروف سرعت‌ساز این مسابقات جان خود را در این مسابقات گذاشتند.

«آلبرتو آسکاری»
«آلبرتو آسکاری»، راننده تیم فراری، یکی از بزرگترین رانندگان فرمول یک است که در سال‌های 1952 و 1953میلادی قهرمان مسابقات شده و در مسابقات جایزه بزرگ سال 1955میلادی موناکو، به‌طرز معجزه‌آسایی از یک تصادف جان سالم به در برد. در سال 1952میلادی، او در هر مسابقه‌ای شرکت کرد، اول شد. او در سال 1953میلادی قهرمانی خود را تکرار کرد. در سال 1955میلادی، 4 روز پس از آنکه از یک تصادف وحشتناک جان سالم به در برده بود، در هنگام آزمایش یک خودرو فراری دچار سانحه شده و جان خود را از دست داد. نکته عجیب آنکه پدر او نیز مانند وی در 36 سالگی در تصادف رانندگی کشته شده بود و او نیز 4 روز قبل از مرگ از یک تصادف بسیار شدید جان به در برده بود.

«خوان مانوئل فانگیو»
«خوان مانوئل فانگیو» بی‌شک یکی از برجسته‌ترین‌های این ورزش به شمار می‌آید. هنوز هم به باور بسیاری از کارشناسان، وی بهترین راننده فرمول یک است. با وجود آنکه فقط توانست در 51 مسابقه شرکت کند، در 24 مسابقه نفر اول شد و در 28 مسابقه در موقعیت نخست برای شروع قرار گرفت. او ابتدا یک راننده و مکانیک در آرژانتین بود اما آنقدر از خود استعداد نشان داد که دولت آرژانتین در سال 1949میلادی بورسیه به وی اعطا کرد که به اروپا برود. در مسابقات فرمول یک سال‌های 1951، 1954میلادی و در بازه 1955 تا 1957میلادی در مجموع 5 دوره قهرمان مسابقات شد.

«آلن پروست»
«آلن پروست» یکی دیگر از رانندگان بسیار باهوش فرمول یک است که به دلیل تفکر تاکتیکی در مسابقات به او لقب «پروفسور» داده بودند. او مسابقه را با خونسردی و به آرامی آغاز می‌کرد و با ترمز، مصرف سوخت، تایر و سایر تجهیزات وسیله خود محافظه‌کارانه برخورد می‌کرد ولی در انتهای مسابقه بر فشار وارده بر اتومبیل افزوده و نتیجه می‌گرفت. او مسابقات فرمول یک را با تیم «مک‌لارن» شروع کرد، ولی بعد به تیم رنو رفت. در 3 سال بعد وی به ترتیب پنجم، چهارم و دوم شد. با بازگشت وی به «مک لارن» وی در مسابقات 1984میلادی دوم شد ولی در سال 1985میلادی نوار پیروزی‌های وی آغاز شد. او در سال‌های 1986، 1989 و 1993میلادی قهرمانی خود را تکرار کرد و پس از قهرمانی آخر کلاه خود را آویزان کرده و در اوج خداحافظی کرد.

«میشائیل شوماخر»
«میشائیل شوماخر» (مایکل) نامی است که دیگر برای هیچ‌کس از علاقه‌مندان به ورزش ناآشنا نیست. او از زمان آغاز دوران حرفه‌ای خود در سال 1991میلادی در جایزه بزرگ بلژیک استانداردهای جدیدی را برای مسابقات فرمول یک به‌وجود آورد. پس از آنکه او در سال‌های 1994 و 1995میلادی قهرمان مسابقات شد، رقیبان‌اش به رمز پیروزی وی پی بردند؛ رازش این بود: وقف کامل به شغل و وسواس کامل به آمادگی جسمانی. در سال 1996میلادی «میشائیل شوماخر» به تیم فراری منتقل شد تا بتواند بعد از 1979میلادی دوباره قهرمانی را به فراری برگرداند. او بارها به این هدف نزدیک شد تا در نهایت در سال 2000 توانست قهرمان مسابقات شود و این عنوان را 4 بار دیگر به صورت متوالی تکرار کند.

«جیم کلارک»
«جیم کلارک»، گوسفندداری اسکاتلندی بود که به رانندگی تیم لوتوس رسید. در سال 1964میلادی، او نبرد قهرمانی را به «گراهام هیل» باخت و دوم شد ولی در سال بعد، ناکامی را جبران کرده و قهرمان مسابقات شد. او این قهرمانی را در سال 1965میلادی تکرار کرد ولی در سال 1968میلادی درحالی که نخستین مسابقه را با قهرمانی پشت‌سر گذاشته بود، در مسابقات فرمول 2 در پیست «هاکنهیم» تصادف کرده و کشته شد.

«نیکی لودا»
«نیکی لودا» یکی دیگر از قهرمانان مسابقات فرمول یک است که در سال‌های 1975، 1977 و 1984میلادی به قهرمانی رسید. او در سال 1976میلادی در پیست نورمبرگ تصادف بسیار سختی کرد. یک هفته قبل از مسابقه، با وجود اینکه رکورد این پیست در اختیار او بود، از بقیه رانندگان خواسته بود که مسابقه در این پیست را به دلیل ایمنی تحریم کنند، اما هم‌قطارانش با وی مخالفت کردند. او نیز این مسابقه را شروع کرد، اما متاسفانه به علت نقص فنی، اتومبیل فراری وی منحرف شد و آتش گرفت. با وجود کمک سایر رانندگان، کلاه ایمنی وی مناسب نبوده و صورت وی در مواجهه مستقیم با آتش قرار گرفت. در نتیجه سوختگی شدید، او مو، پلک، مژه‌ها و گوش راست خود را از دست داد، ولی تنها 6 هفته بعد دوباره در میادین ظاهر شد. در 2 مسابقه‌ای که او غایب بود، «جیمز هانت» رقیب او، 2 مسابقه را برده بود و حالا تنها 3 امتیاز از «نیکی» عقب بود. در مسابقه آخر، در حالی که باران شدیدی می‌آمد، «نیکی لودا» به علت نگرانی از ایمنی مسابقه و همچنین آسیب‌دیدگی شدید غدد اشک‌ریز و ناتوانی در پلک‌زدن از ادامه مسابقه انصراف داد. این مسئله سبب شد که «هانت» با قرار گرفتن در جایگاه سوم تنها با اختلاف یک امتیاز آن فصل را با قهرمانی پشت‌سر بگذارد.

«آیرتون سنا»
اما شاید قصه همه قهرمان‌ها آنقدرها هم شیرین نباشد. به‌ویژه داستان تراژدیک قهرمان اسطوره‌ای برزیلی مسابقات فرمول یک، «آیرتون سنا». او کسی است که هنوز هم در یاد و خاطره دوستداران فرمول یک زنده است. اگر چه به اعتقاد بسیاری، «میشائیل شوماخر» بهترین بوده، اما «سنا» سریع‌ترین بوده است. او 65 بار در موقعیت پل قرار داشته و رکورددار است. موقعیت پل زمانی کسب می‌شود که در مسابقات مقدماتی، راننده‌ای بهترین زمان را به دست آورد تا بتواند در مسابقه نهایی، جلوترین اتومبیل باشد. او در سال‌های 1987، 1990 و 1991میلادی قهرمان مسابقات شد، اما در سال 1992 و 1993میلادی به علت برتری محسوس تیم «ویلیامز» به ترتیب چهارم و دوم شد تا در نهایت در سال 1994میلادی به تیم «ویلیامز» پیوست اما در پیست «ایمولای ایتالیا»، به علت عمل نکردن فرمان در قوس با دیوار بتنی برخورد کرده و کشته شد. اگرچه مهندس طراح 11 سال پس از حادثه مقصر شناخته شد، اما دنیای مسابقات فرمول یک دیگر یکی از بزرگترین رانندگان خود را از دست داده بود. کشته شدن وی ضربه سختی برای برزیلی‌ها، ورزش‌دوستان و دست‌اندرکاران مسابقات بود. بعد از مرگ او قوانین بسیار سختگیرانه‌تری برای بالا رفتن ایمنی مسابقات به اجرا درآمد، به طوری‌که از آن زمان تاکنون با وجود به‌وقوع پیوستن حوادثی بسیار شدید، هیچ راننده‌ای کشته نشده است. گفتنی است براساس زندگی واقعی «آیرتون سنا» مستندی به نام «سنا» ساخته شده که در «ای‌ام‌دی‌بی» نیز امتیاز خوب 8/5 را کسب کرده است.

«جکی استوارت»
«جکی استوارت» یکی دیگر از قهرمانان فرمول یک است. او در سال‌های 1969، 1971 و 1973میلادی 3 دوره قهرمان مسابقات شد. در آخرین سال، او تنها به خاطر این شرکت کرد که ناکامی سال 1972میلادی را جبران کند. در آن سال، او به دلیل بیماری نتوانست نفر اول شود و دوم شد اما در مسابقات 1973میلادی حتی با وجود شرکت نکردن در آخرین مسابقه فصل، اول شد. علت شرکت نکردن او در مسابقه آخر فصل، مرگ هم‌تیمی فرانسوی‌اش، «فرانسوا کوِر» بود. او پس از کناره‌گیری از رانندگی اقدام‌های بسیار زیادی را در زمینه افزایش ایمنی رانندگان انجام داده است.

«یوخن ریندت»
این قهرمان تنها کسی است که پس از مرگ‌اش قهرمان شد. «یوخن ریندت» راننده آلمانی تیم «لوتوس» بود که در سال 1970میلادی به جز در یک مورد، در تمامی مسابقاتی که به پایان رسانده بود، اول شد اما متاسفانه او در تمرین برای مسابقه ایتالیا تصادف کرده و کشته شد.
اختلاف امتیاز وی با دیگران آنقدر زیاد بود که بقیه نتوانستند در 4 مسابقه به امتیاز او برسند و او پس از مرگ‌اش، برای نخستین و آخرین بار قهرمان شد.

«سباستین فتل»
«سباستین فتل» یکی از نوابغ نوظهور دنیای اتومبیلرانی فرمول یک است. او متولد سال 1366 شمسی است و قبل از 20 سالگی نخستین امتیاز را در فرمول یک گرفت، در 21 سالگی نخستین مسابقه را برد و در 23 سالگی به نخستین قهرمانی رسید. بیش از او «لوییز همیلتون» و قبل از او «فرناندو آلونسو» جوان‌ترین قهرمانان بودند.
او تا سال 2012میلادی 3 دوره قهرمان شده و در فصل 2013میلادی نیز با اختلاف قابل‌توجهی پیشتاز است.