به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از عصر ایران ، فرمتهای هاچ بک خیلی زود به دلیل ارائه قابلیتهای کاربردی، قیمت مناسب و عملکردی محبوب شدند. این خودروها در دنیای واقعی سریعتر شده و گزینههای ارائه شده در آنها به آسانتر شدن رانندگی کمک میکرد.
"کاراسکوپ"، در طی دههها قابلیت هاچ بکهای جذاب توسعه یافت. اما این خودروها در طول چند سال گذشته قدمهای بزرگ و رو به جلویی برداشتند که چندان توسط مردم و کارشناسان دیده نشده است. گلف GTI در زمان عرضه در سال 1975 تنها 110 اسب بخار قدرت داشت. اما آخرین نسخههای گلف با نام R بازدهای معادل 300 اسب بخار دارند و یک نسخه 400 اسب بخاری از این خودرو نیز اخیرا ارائه شده است.
اعداد و افزایش مقیاسها در این خودروها تاثیر برانگیزند. شاخصهای کاربردی و عملیاتی، شتاب صفر تا 100 کیلومتر، قدرت چرخش، مانورهای ترمز و ... هرکدام داستانی دیگری برای تعریف به همراه دارند.
به همین منظور بسیاری از این خودروها را پس از آنکه در آزمایش در پیست "نوربرگرینگ" مورد ارزیابی قرار گرفته، بررسی کردیم تا با توجه به ساعت زمانی سریعترین هاچبکهای دیفرانسیل جلو را شناسایی کنیم.
نبرد در جهنم سبز (پیست نوربرگرینگ) پایانی ندارد، پیست مشهور نوربرگرینگ آلمان که یکی از خشنترین و بزرگترین پیستهای جهان و محل تستهای پیش از تولید بسیاری خودروسازان است، این روزها به یک ابزار تبلیغاتی برای معرفی خودروهای جدید مبدل شده است.
مسیر شمالی و بزرگ نوربرگرینگ حدود 20 کیلومتر طول دارد و یکی از قدیمیترین و سختترین پیستهای جهان است، آنقدر سخت که برگزاری مسابقه در این مسیر از تقویم فرمول یک خارج شده و در عوض این پیست قدیمی و خطرناک، یک مسیر مدرن به منظور برپایی مسابقات گرندپری ساخته شده است.
در این لیست سریعترین و جذابترین هاچبکهای بازار را خواهید شناخت.
رنو مگان RS
خودروی اسپورت رنو از هنگام تولید، اعتبار خوبی را برای خود و دیگر هاچ بکهای خوب جهان رقم زد. این خودرو قویترین فرمت رده مگانها به شمار میآید و میتواند با فورد فیستا و گلف فولکسواگن که هر دو از بهترینهای دنیای هاچبکها هستند رقابت کند. نسل دوم مگان با نسخه R26.R در سال 2008 به عنوان یک خودرو دیفرانسیل جلو در 8 دقیقه 16.9 ثانیه توانست دور پیست نوربرگرینگ را بزند.
اما خودروساز فرانسوی که به این رکوردها راضی نمیشد، سه سال بعد، با مدل تروفی نسل سوم مگان مسیر جهنم سبز را با در 8 دقیقه و 7.97 ثانیه طی کرد.
رنو که این بار رقبای جدیتری پیدا کرده بود، در ماه ژوئیه سال 2014 با مدل تروفی R مگان رکورد خود در همین پیست را به 7 دقیقه و 54.36 ثانیه رساند. اینک رنو نسل چهارم مگان را روانه بازار کرده و انتظار رکورد بهتری را در پیست نوربرگرینگ دارد.
سئات لئون کوپرا
آیا خودرویی وجود دارد که اسپورتهای رنو را در این رقابت شکست دهد؟ بی شک میتوان از سئات لئون کوپرا نام برد. یک هاچبک اسپانیایی که نقاط مشترک زیادی با گلف GTI دارد. این خودرو اولین هاچبک دیفرانسیل جلویی است که رکوردهای قدیمی 8 دقیقهای این کلاس را شکست. در ماه مارس سال 2014 توانست رکورد 7 دقیقه و 58.4 ثانیه در جهنم سبز آلمان را به نام خود ثبت کند تا تنها با اختلاف 4 ثانیه از مدل مگان عقب بماند و جایزه رقابت آن سال سوار بر خودروی رنو راهی فرانسه شود. این درحایست که سئات یک ماه قبل از مگان این رکورد را به ثبت رساند.
هوندا سیویک تایپ R
پس از موفقیت مگان رنو به عنوان یک هاچ بک سریع، هوندا ادعاهای زیادی را برای کسب جایگاه مگان مطرح کرد. هوندا سیویک R با پیشرانه 2 لیتری توربوشارژ که 306 اسب بخار نیرو و 400 نیوتنمتر گشتاور تولید میکند، یک دور کامل پیست نوربرگرینگ را در مدت زمان هفت دقیقه و 50 ثانیه 63 صدم ثانیه طی کرد.
اتقاقی که رکورد رنو وسئات را شکاند. این خبر در ماه مارس 2015 منتشر شد اما گزارشها نشان میدهد این رکورد در ماه می قبل آن به ثبت رسیده است.
این سرعت به معنای حفظ همیشگی این رکورد برای هوندا نیست. با این وجود خودروساز اروپایی موفق یه شکست رکورد 5 خودروساز اروپایی شد. حال باید منتظر نسخههای هاچبک دیگر از این خودروساز ژاپنی باشیم.
فولکسواگن گلف GTI
تا ابد نماد یک هاچبک داغ و جذاب باقی خواهد ماند. اما شواهد تجربی زیادی مبنی بر لزوم ارتقای آن دیده میشود.
حدود دو ماه قبل خودروی جدید گلف GTI کلاباسپورت S با زمان 7 دقیقه و 49 ثانیه و 21 صدم ثانیه (7:49:21) ثانیه رکورد سریعترین خودروی دیفرانسیل جلو را در پیست نوربرگرینگ به خود اختصاص داد. گلف توانست بعد از مدتها رکورد هوندا سیویک تیپ R را 1.4 ثانیه بهبود ببخشید.
فولکس واگن پس از این رکوردشکنی جزئیات سریعترین نمونه گلف را منتشر کرد. پیشرانه ی گلف GTI کلاباسپورت S دارای 306 اسب بخار توان است و در مدت زمان 5.8 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت میرسد. همچنین سرعت نهایی این خودرو 265 کیلومتر بر ساعت اعلام شده است. وزن کلی خودرو بدون راننده 1285 کیلوگرم تخمین زده شده و تولید آن به 400 دستگاه محدود خواهد بود.