ملاقات با تیگو8 پرو e+ در شهر و جاده
سمفونی سبز و قدرتمند فونیکس
عصر خودرو- تیگو8 پرو e+؛ جدیدترین محصول فونیکس و یکی از به روز ترین محصولاتی است که تاکنون به خطوط تولید صنعت خودرو ایران و همچنین بازار خودرو ایران راه پیدا کرده است.
عصر خودرو- تیگو8 پرو e+؛ جدیدترین محصول فونیکس و یکی از به روز ترین محصولاتی است که تاکنون به خطوط تولید صنعت خودرو ایران و همچنین بازار خودرو ایران راه پیدا کرده است.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، تیگو8 پرو e+ به بیان ساده، نسخه پلاگین هایبرید خانواده تیگو8 با ظرفیت 7 سرنشین است که از دو موتور الکتریکی و یک موتور بنزینی برای انتقال قدرت به محور جلو نیرو می گیرد و به غیر از پوسته ظاهری، امکانات رفاهی و ایمنی و نمای داخلی هیچ اشتراکی با دیگر برادرانش و تقریبا هیچ خودرویی در صنعت خودرو ایران ندارد و حتی نوع چینش فنی این خودرو دورگه (یا بهتر است بگوییم سه رگه) با دیگر خودروهای پلاگین هایبرید روز جهان متفاوت است.
مدیران خودرو قرار است با عرضه این خودرو نخستین خودرو هایبرید و نخستین خودرو پلاگین هایبرید تولیدی کشور را عرضه کند. این خودرو همچنین دومین خودرو هایبرید با قابلیت شارژ مستقیم بازار ایران پس از میتسوبیشی اوتلندر نیز به حساب می آید. برای درک سادهتر پیچیدگی فنی و نحوه عملکرد این خودرو طی سه روز بررسی این خودرو در شرایط مختلف شهر و جاده تصمیم گرفتیم تا برآورد آنچه لمس کردیم را در قالب این گزارش با شما به اشتراک بگذاریم.
تیگو8 پرو +e چیست؟
تیگو8 پروe+ نسخه پلاگین هایبرید کراس اوور 4.7 متری هفت نفره تیگو8 پرو است که با همان سطح امکانات رفاهی و ایمنی به جای پیشرانه بنزینی 1.6لیتری TGDi با حداکثر توان 197 اسب بخار و حداکثر گشتاور 290 نیوتون متر، یک پیشرانه بنزینی 1.5لیتری توربو 156 اسب بخاری با 230 نیوتون متر گشتاور، یک موتور بنزینی 70کیلوواتی و یک موتور بنزینی 55کیلوواتی دارد که در مجموع و سیکل ترکیبی در بالاترین حد توان و قدرت و عملکرد، حداکثر توان آن به 326 اسب بخار و حداکثر گشتاور آن به 510 نیوتون متر می رسد که از طریق گیربکس الکتریکی قدرت را تنها به محور جلو منتقل می کند. با این حساب این خودرو حداقل روی کاغذ، قوی ترین خودرو تولیدی کشور به حساب می آید که گشتاور آن حتی از تیگو8 پرومکس 390 نیوتون متری هم 120 واحد بالاتر است.
این خودرو از آغاز حرکت وارد فاز الکتریکی می شود و موتور دوم الکتریکی این خودرو که 70 کیلووات توان دارد وظیفه به حرکت در آوردن خودرو را بر عهده می گیرد و باتری های این خودرو با ظرفیت 19.27 کیلووات-ساعت امکان پیمایش 75کیلومتر به صورت تمامالکتریکی را فراهم می کند. تیگو8 پروe+ به عنوان یک خودرو پلاگین هایبرید، امکان شارژ مستقیم از طریق درگاه شارژ روی گلگیر جلو-چپ این خودرو را فراهم می کند که از طریق شارژر اختصاصی خودرو و برق شهری حدود 3 تا4 ساعت زمان می برد. این خودرو سه موتور شامل یک موتور بنزینی و دو موتور الکتریکی دارد. موتور بنزینی وظیفه شارژ باتری ها از طریق موتور 55 کیلوواتی را بر عهده دارد و در صورت نیاز به شتابگیری یا سرعت های بالا نیز مستقیما وارد مدار خواهد شد. موتور الکتریکی دوم این خودرو که 70 کیلووات توان دارد، تنها موتور الکتریکی است که در همه شرایط در مدار حرکتی قدرت را به محور جلو منتقل می کند. همچنین موتور 55 کیلوواتی عمدتا به عنوان ژنراتور، نیروی ترمز یا حرکت خودرو در سراشیبی را به شارژ باتری ها بدل می کند و در اوج نیاز به شتابگیری، به صورت موازی با موتور 70 کیلوواتی وارد مدار می شود و در این لحظه است که 510 نیوتون متر گشتاور موجب هرزگردی تایرهای جلو و اوج شتابگیری در این خودرو می شود.
ظرفیت مخزن سوخت این خودرو 45 لیتر است که موجب می شود تا در ترکیب عملکرد موتور بنزینی و دو موتور برقی، تیگو8 پروe+ توانایی پیمایش تا 950 کیلومتر را داشته باشد. مصرف سوخت این خودرو در پایینترین حالت هایبریدی که عمدتا موتور بنزینی اقدام به شارژ باتری ها می کند حدود 1.55 لیتر است و در حالت تمام بنزینی نیز مصرف سوخت آن به 6.5 لیتر در صد کیلومتر برای سیکل ترکیبی می رسد. اضافه شدن باتری و دو موتور الکتریکی به این مدل در مقایسه با تیگو8 پرو موجب افزایش وزن 200 کیلوگرمی و رسیدن وزن این خودرو پلاگین هایبرید به 1769 کیلوگرم شده که با این وجود، امکان ثبت شتاب کاتالوگی 7.6 ثانیه را برای آن فراهم می کند. همچنین سیستم DHT این خودرو وظیفه هماهنگی بین سه موتور و انتقال قدرت به محور را برعهده دارد. اهرم تعویض دنده با حرکت به حالت بازیابی انرژی قابلیت انتخاب از سه حالت عادی، متوسط و قوی بازیابی انرژی را فراهم می کند و حالتی به عنوان تعویض دستی گیربکس در این خودرو تعریف نشده است.
حالت های مختلف کارکرد موتورهای تیگو8 پرو+e
1- تک موتوره (برقی خالص): در این حالت تنها موتور دوم (70 کیلوواتی) خودرو را به حرکت در می آورد و موتور بنزینی و موتور 55 کیلوواتی هیچ فعالیتی ندارند. این حالت در شروع حرکت، ترافیک های سنگین و حرکت با سرعت های پایین بوجود می آید و مشروط به شارژ کافی باتری ها برای پیمایش بیش از 10 کیلومتر است.
2- دو موتوره (برقی خالص) : در ترافیک های نیمه سنگین و همچنین پس از حرکت از حالت توقف برای شتابگیری سریع، هر دو موتور الکتریکی به صورت موازی وارد مدار می شوند و قوی ترین حالت عملکرد تمام الکتریکی خودرو آغاز می شود. موتور بنزینی در این حالت هیچ فعالیتی ندارد.
3-حالت سری و برد گسترده : وقتی شارژ الکتریکی خودرو کافی نباشد، موتور بنزینی از طریق موتور اول(55 کیلوواتی) به عنوان ژنراتور، باتری ه ارا شارژ می کند و همزمان، موتور الکتریکی دوم (70 کیلوواتی) وظیفه حرکت خودرو را بر عهده می گیرد.
4-موتور بنزینی مستقیم : برای رانندگی در مسیرهای طولانی بزرگراهی، وقتی با سرعت ثابت در حال حرکت هستید، صرفا موتور بنزینی در مدار قرار می گیرد و موتورهای برقی 1 و 2 غیرفعال می شوند و تنها در صورت نیاز به شتابگیری در حال حرکت، یک یا دو موتور برقی می توانند به کمک موتور بنزینی بیایند که در حالات دیگر به این نکته اشاره خواهد شد.
5-کارکرد موازی: در این حالت هر سه موتور خودرو برای انتقال قدرت به محور جلو وارد مدار می شوند، موتورهای برقی از باتری نیرو می گیرند و با کمک موتور بنزینی حداکثر نیرو را به محور وارد می کنند. این روش در ورود به شیب تند یا شتابگیری سریع اتفاق می افتد.
6-شارژ در حالت توقف : در توقف های طولانی کنار خیابان یا پشت چراغ قرمز، موتور بنزینی از طریق موتور برقی 1 به عنوان ژنراتور، باتری ها را شارژ می کند.
7-شارژ در حالت حرکت : در این حالت وقتی شارژ باتری ها کم می شوند، موتور بنزینی از طریق موتور 55 کیلوواتی باتری های را شارژ می کند و در عین حال همان موتور بنزینی قدرت را نیز به محور جلو برای حرکت منتقل می کند و موتور 70 کیلوواتی خارج از مدار نیرورسانی است.
8-بازیابی انرژی ترمز تک موتوره : با ترمز گیری یا برداشتن پا از روی پدال گاز در سراشیبی ها، موتور دو یا 70 کیلوواتی با استفاده از گشتاور معکوس، باتری ها را شارژ می کند.
9-بازیابی انرژی ترمز دو موتوره : در این حالت، هر دو موتور الکتریکی از طریق گشتاور معکوس با حداکثر توان، انرژی حاصل از ترمزگیری یا حرکت در سراشیبی را به شارژ باتری تبدیل می کنند.
تفاوت های ظاهری و کابین با تیگو8 پرو :
تفاوت های ظاهری تیگو8 پروe+ نسخه پرو بنزینی چندان گسترده و پیچیده نیست. در نمای جلو، جلوپنجره این خودرو طرحی مشابه تیگو8 پرومکس دارد و در نمای عقب نیز چراغ های دودی، جلوه ظاهری متفاوتی نسبت به نسخه پرو دارند. در داخل کابین نیز طرح سردنده سیستم DHT ( هماهنگ ساز موتورهای برقی و بنزینی) با زمینه موج های آبی هویت متفاوت این نسخه نسبت به پرو را نمایش می دهد. کلید های HEV ( عملکرد هایبرید) و EV روی کنسول میانی کنار سردنده نیز از دیگر تفاوت های نسخه پروe+ و معمولی است.
امکانات رفاهی و ایمنی
فونیکس تیگو8 پروe+ در بخش امکانات و تکنولوژی های ایمنی مشابه تیگو8 پرو به کیسه های هوای جلو، جانبی و پرده ای و مجموعه کامل سیستم های ایمنی و کمک راننده ADAS مجهز شده است که شامل مواردی همچون حرکت خودکار خودرو با ترافیک، کروز کنترل تطبیق پذیر، هشدار ترافیک در عقب خودرو و توقف خودکار، ترمز خودکار، سیستم کمکی حرکت بین خطوط، هشدار نقاط کور و ... می شود. این خودرو همچنین به سیستم کمکی شروع حرکت در سربالایی، کنترل سرعت در سراشیبی، ترمز کمکی، کنترل کشش، کنترل الکترونیکی پایداری و سیستم چرخش چراغ در پیچ نیز در کنار سیستم کنترل فشار باد تایرها مجهز شده است.
در بخش امکانات رفاهی، تودوزی دورنگ قهوه ای و مشکی این خودرو را تیگو8 پرو متمایز می کند. صندلی راننده به تنظیم 6 جهته برقی و 3 حافظه همراهبا حافظه تنظیمات آینه جانبی مجهز شده و صندلی سرنشین جلو نیز قابلیت تنظیم 4 جهته برقی دارد. سیستم گرم کن فرمان و دو گرم کن صندلی های ردیف دوم نیز به آپشن های این خودرو در مقایسه با تیگو8 پرو اضافه شده و صندلی های جلو علاوه بر گرم کن به سیستم تهویه مجهز شده اند. داخل کابین نورپردازی با 64 رنگ مشابه تیگو8 پرو در نقاط مختلف کابین به چشم می خورد. این خودرو به دوربین 360 درجه، دو نمایشگر متصل افقی 12.3 اینچی (جمعا 24.6 اینچ) مجهز شده اند و سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه نیز از طریق یک پنل لمسی 8 اینچی قابل کنترل است. همچنین 8 بلندگو بابرند سونی، 3 پورت USB، شارژر بی سیم زیر کنسول میانی و فرمان برقی با قابلیت تنظیم در 4 جهت نیز در فهرست امکانات این خودرو به چشم می خورد.
آزمایش فنی و بررسی تیگو8 پرو +e
طی دو روز آزمایش سخت و حدود 300 کیلومتر رانندگی با این خودرو، تیگو8 پروe+ را در شرایط مختلف از ترافیک های سنگین شهری تا سرعت های بالا در اتوبان به چالش کشیدیم. شارژ الکتریکی خودرو در حرکت با سرعت های پایین، ترافیک های شهری و موارد مشابه در فاصله کمتر از 60 کیلومتر به زیر 10 کیلومتر کاهش پیدا کرد که در نتیجه موتور بنزینی در اکثر مواقع برای شارژ باتری وارد مدار می شد و خودرو از هر فرصت ترمزگیری یا سراشیبی برای شارژ مجدد باتری ها استفاده می کرد. به دلیل رانندگی مداوم در شرایط مختلف با خودرو شارژ قابل پیمایش خودرو دائما بین 9 تا 15 کیلومتر متغیر بود اما شرایط برای شارژ کامل باتریها توسط موتور بنزینی فراهم نشد و برای این کار نیاز به استفاده از شارژر اختصاصی خودرو و برق مستقیم بود که بستر برق ساختمان های ایران به سادگی این کاررا امکانپذیر نمی کرد.
شتاب خودرو در حالت استفاده از موتورهای برقی به دلیل ورود دائمی گشتاور حدود 160 نیوتون متری به محور جلو قابل توجه و سریع بود اما موتور بنزینی به تنهایی چنین عملکردی را بخصوص به دلیل وزن 1.8 تنی خودرو نشان نمی داد تا اینکه قصد شتابگیری های سنگین یا ورود به شیب را داشتیم که در آن صورت، همه گشتاور 510 نیوتون متری، شتاب لحظه ای و شگفت آوری را رقم می زد. آرامش داخل کابین این مدل نسبت به تیگو8 پرو به دلیل استفاده از شیشه های Muted Glass افزایش یافته بود و کیفیت نسبتا خوب صندلی ها و مجموعه کامل امکانات که در هیچ یک از رقبای این خودرو به چشم نمی خورد مجموعا سواری متفاوت و خاصی را رقم می زند. ترمز خودرو عملکردی سریعتر و فراتر از انتظار دارد و با کوچکترین اشاره به پدال ترمز، این خودرو 1.8 تنی حتی در بالاترین حد شتابگیری به سادگی متوقف می شود و حتی عملکرد ترمز آن از نسخه پرو با وزن 1.5 تن نیز تا حدودی بهتر است.
بررسی های تیم «عصرخودرو» در آزمایش 400 کیلومتری این خودرو طی دو روز، حداقل مصرف 2 لیتری عمدتا در کارکرد الکتریکی و شارژ باتری توسط موتور بنزینی را رقم زد و در مسافت طولانی که شارژ باتری های به حدود 10 درصد رسیده بود مصرف سوخت خودرو در شرایط رانندگی پرفشار به حدود 7.8 لیتر در صد کیلومتر در بالاترین حالت افزایش پیدا کرد که عملکرد قابل قبولی است.
تیگو8 پروe+ خاص ترین و متفاوت ترین خودرویی است که تاکنون به صنعت خودرو ایران قدم گذاشته و طبیعتا تکنولوژی خاص این خودرو که حتی در کلاس هایبریدی ها نیز منحصربفرد است موجب افزایش بهای آن نسبت به نسخه بنزینی خواهد شد. مصرف سوخت کم، کارکرد متمایز در حالت تمام الکتریکی و همچنین مصرف کم سوخت در کنار اضافه شدن برخی امکانات از مهمترین نقاط تمایز این خودرو نسبت به نسخه بنزینی است. مدیران خودرو باتری این کراس اوور پلاگین هایبرید را هشت سال گارانتی می کند که یک سال از گارانتی 7 ساله خودرو بیشتر است و کمپانی مادر سازنده این خودرو نیز عمر باتری را حدود 10 سال ارزیابی کرده است.
نوشته : امیرحسین برخورداری
عکس: اعظم صباغ