به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از باشگاه خبرنگاران، در روزهایی که ایران خودرویی‌ها از حضور قریب الوقوع و بدون پیش شرط پژو در ایران می گویند، مسوولان پژو حرف‌های دیگری می زنند و از "لغو تحریم‌ها" به عنوان شرط اصلی شراکت دوباره با ایران خودرو صحبت به میان می آورند.

طی چند ماه گذشته، مسوولان ایران خودرو همواره تاکید کرده اند که آمدن پژو، ارتباطی با لغو تحریم‌های بین المللی علیه ایران ندارد و چه تحریم باشد و جه نباشد، این شرکت فرانسوی به زودی شراکت دوباره خود با بزرگترین خودروساز کشور را از سر خواهد گرفت.

ایران خودرویی‌ها حتی این را گفته اند که قراردادشان با پژو تقریبا نهایی شده و طبق آن قرار است  این دو شرکت در قالب جوئینت ونچر (سرمایه گذاری مشترک) با یکدیکر کار کنند. این در حالی است که پژویی‌ها به مطمئنی ایران خودرویی‌ها صحبت نکرده و شراکت شان با آبی‌های جاده مخصوص را مشروط می دانند، مشروط به نهایی شدن توافق هسته ای ایران با کشورهای گروه 1+5 و لغو تحریم‌ها.

این موضوع را می توان به وضوح از اظهارات چند روز گذشته مدیرعامل و سخنگوی پژو متوجه شد. ابتدا این " آنتونیا کریپینا" سخنگوی پژوی فرانسه بود که اعلام کرد"به محض اینکه تحریم‌ها لغو شوند"، این شرکت قرارداد همکاری مشترک خود با ایران خودرو را امضا خواهد کرد.

هرچند اظهارات وی نشان از مذاکرات مثبت ایران خودرو و پژو دارد، اما جمله "به محض اینکه تحریم ها لغو شوند"، گویای این واقعیت است که پژو در صورت توافق نهایی هسته ای و کنار رفتن تحریم ها، راهی ایران خواهد شد. پس از سخنگوی پژو اما این بار مدیرعامل این شرکت نیز "لغو تحریم‌ها" را شرط حضور خودروساز فرانسوی در ایران دانست.

وی در گفت و گو با یکی از رسانه‌های اروپایی تاکید کرده که پژو سیتروئن سرگرم مذاکره برای همکاری با ایران خودرو "در صورت برداشته شدن تحریم‌ها" است. با توجه به اظهارات مقامات پژو، حالا این پرسش پیش آمده که بالاخره بود و نبود تحریم‌ها در آمدن دوباره این شرکت فرانسوی  به ایران، تاثیر دارد یا ندارد؟

از طرفی، باید از مسوولان ایران خودرو پرسید وقتی پژویی‌ها برای شراکت دوباره با آنها شرط گذاشته اند، چرا پی در پی تاکید می کنند که قرارداد با این خودروساز فرانسوی، بدون لغو تحریم‌ها نیز امضا می شود؟

حالا باید منتظر ماند و دید سرنوشت مذاکرات هسته ای در تیر ماه امسال به کجا خواهد کشید و آیا پژو و ایران خودرو پس از سه سال جدایی، دوباره به هم خواهند رسید یا فراق آنها همچنان ادامه خواهد یافت؟