به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، در این مطلب به یکی از خاص‌ترین محصولات لوکس دوران اوج آلفا در دهه 60 میلادی یعنی سری 2600 می‌رویم تا با ویژگی‌های آن و حضورش در کشورمان آشنا شویم.

آخرین آلفای سنتی

در نمایشگاه ژنو سال 1962 محصول جدید لوکس آلفا با نام 2600 معرفی شد. این خودرو به عنوان آخرین آلفارومئو 6سیلندر با فرم سنتی پیشرانه‌های همیشگی این خودروساز توانست نظر مثبت متخصصان و مردم را به خود جلب کند.
در کنار نمونه سدان 2600 که با نام برلینا عرضه شده بود، نمونه‌های کوپه با نام اسپرینت و طراحی زیبا برتونه (کاری از جیوجیارو جوان) و اسپایدر با طراحی استودیو تورینگ میلان نیز معرفی شدند.
هر 3 نمونه‌ روی پلت‌فرمی که در حقیقت نمونه پیشرفته و بهبود‌یافته سری 2000 است، ساخته شده، از نظر ظاهری نیز دارای شباهت‌هایی به سلف خود بودند. پیشرانه 6 سیلندر 2.6 لیتری در گونه برلینا سدان 130 اسب بخار تولید کرده، سهم نمونه‌های اسپرین و اسپایدر نیز از این پیشرانه 145 اسب بخار بود. بعدها نمونه فوق‌لوکسی از گونه برلینا با نام OSI De Luxe نیز عرضه شد که ظاهری شکیل‌تر و پیشرانه‌ای مشابه نمونه‌های اسپرینت و اسپایدر داشت.
تا سال 1968 در حدود 2 هزار و 100 دستگاه برلینا، 7 هزار دستگاه اسپرینت و 2255 نمونه اسپایدر ساخته شدند. این در حالی است که تنها 54 نمونه از سری OSI De Luxe راهی بازار شد، اما شاید بتوان خشن‌ترین و خاص‌ترین نمونه 2600 را سری SZ دانست.
این خودرو که بر اساس پلت‌فرم بهبود‌یافته اسپرینت پدید آمده بود، بدنه‌ای فوق‌آیرودینامیک داشت که کار استودیو زاگاتو میلان بود.
در سری SZ پیشرانه 2.6 لیتری 165 اسب بخار تولید می‌کرد و به مدد بدنه آیرودینامیک و وزن کمتر در نهایت خودرو به حداکثر سرعت 215 کیلومتر در ساعت می‌رسید که در حدود 15 کیلومتر در ساعت بیش از نمونه‌های اسپرینت و اسپایدر بود. با وجود تحسین متخصصان و پیشرانه‌های بی‌نظیر و فرمان‌پذیری بالا، 2600 نتوانست در بازار خودروهای لوکس موفقیت چندانی کسب کند و در نهایت پس از تولید 11 هزار و 346 دستگاه از این خودرو، 2600 از خط تولید کنار گذاشته شد و تا سال 1979 و معرفی آلفا6، آلفارومئو سراغ تولید خودروهای لوکس تجملاتی نرفت و تنها به تولید خودروهای متوسط و نمونه‌های اسپرت و نیمه‌مسابقه‌ای مشغول شد.

زیبای ایتالیایی در پیست‌های ایران
محصولات آلفارومئو همانند جولیتا از دهه 50 میلادی توسط نماینده مجاز آلفا یعنی ایتالی‌موتور (واقع در خیابان سعدی) وارد کشورمان شدند و توانستند به عنوان خودروهای اصطلاحا «کورسی» جذاب و باب طبع ماشین‌بازان شناخته شوند.
با آنکه آلفارومئوها به اندازه رقبای آمریکایی و آلمانی قدرتمند نبودند، اما به مدد وزن کم و ابعاد کوچک‌تر و پیشرانه‌های بی‌نظیرشان می‌توانستند در سرعت و شتاب همپای رقبای بزرگ‌تر خود رفته، در پیچ‌ها نیز عملکرد منحصربه فردی داشته باشند.
همین سبب شد تا با پایه‌ریزی مسابقات سرعت در پیست قلعه‌مرغی در اواخر دهه30 و اوایل دهه 40شمسی، پای آلفاها نیز به این مسابقات باز شود.
یکی از نمونه‌های مدرن آن دوران که در پیست نیز خوش درخشید سری 2600 بود. تصاویری از حضور یک نمونه 2600 اسپایدر در کنار چند نمونه جولیتا در مسابقات سرعت آن دوران موجود است. علاوه بر این، تعداد محدودی از نمونه کوپه (اسپرینت) نیز به کشورمان راه یافت.
امروزه سرنوشت بیشتر 2600‌ها همانند سایر آلفاهای کلاسیک غم‌انگیز است.