غول بیابانیها
وقتی خودروهای آفرود هیجان میآفرینند
عصر خودرو- «آفرود» در معنای ساده به «خارج از جاده» و به اصطلاح بیابان تعبیر میشود و همواره بسیاری از مناطق جهان، میزبان مسابقاتی پرهیجان و نفسگیر میان آفرودبازها هستند.
عصر خودرو- «آفرود» در معنای ساده به «خارج از جاده» و به اصطلاح بیابان تعبیر میشود و همواره بسیاری از مناطق جهان، میزبان مسابقاتی پرهیجان و نفسگیر میان آفرودبازها هستند.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از اقتصادنیوز، گاهی کوهستان و صخره، گاهی کویر و خاک و گل و گاهی هم همه با هم؛ برای آنهایی که عشق هیجاناند و در و دیوار اتاقشان پر است از خودروهایی با هیبت تانک، نه ترافیکهای سنگین شهری قابل تحمل است و نه خیابانهای کمعرض و پر از چراغقرمز؛ بنابراین تنها یک راه برای تخلیه هیجان میماند و آن، زدن به دشت و کوه و بیابان با ناهمواریهایشان است.
اینها همان خالقان «آفرود» هستند؛ همانها که هر چند وقت یکبار سکوت دشت و کوهستان را با ویراژ خودروهای همگی شاسیبلند و مجهز به لاستیکهای پهن و بزرگشان میشکنند و آرامترین مناطق زمین را به آشوب از جنس هیجان میکشند.
«آفرود» در معنای ساده به «خارج از جاده» و به اصطلاح بیابان تعبیر میشود و همواره بسیاری از مناطق جهان، میزبان مسابقاتی پرهیجان و نفسگیر میان آفرودبازها هستند. به عبارت بهتر، آفرود نوعی از مسابقات اتومبیلرانی به شمار میرود که در پیستهای دارای عوارض دشوار طبیعی برگزار میشود. هر چند این مسابقات نیاز به پستی و بلندیهای طبیعی و به اصطلاح ناهمواریهای از جنس دشت و کوهستان دارد، با این حال تا حد امکان از برگزاری آنها در مناطق بکر طبیعی خودداری میشود تا به محیط زیست آسیبی نرسد. در واقع برای جلوگیری از تخریب محیط زیست و صدالبته امکانات امدادرسانی، این مسابقات را باید در پیستهای مشخصی برگزار کرد.
به گزارش اقتصادنیوز، با این حال اما هستند آفرودسوارانی که گاهی بیتوجه به محیط زیست، راهی دشت و بیابان شده و طبیعت را زیر چرخ غولهای بیشاخ و دمشان له میکنند. از آنجا که خودروهای مخصوص آفرود را معمولاً شاسیبلندهای قلتشن تشکیل میدهند، طبیعت و محیط زیست، مستعد تخریب از سوی آنها بوده و از همین رو نهادهای مربوطه حساسیت زیادی روی برگزاری رقابت آفرودسواران دارند. هر چه هست مسابقات آفرود در مسیرهای خاکی، گلی، صخرهای و ناهموار شنی و کویری برگزار و در نهایت خودروهایی که قدرت موتور، توان جعبهدنده و مقاومت شاسی بیشتری داشته و رانندگانشان نیز ماهرترند، برنده میشوند.
اما خودروهای آفرود را معمولاً شاسی بلندها تشکیل میدهند و دلیل این موضوع نیز در قدرت این نوع خودروها نهفته است. آنهایی که در مسابقات آفرود شرکت میکنند، علاوه بر تخلیه هیجان، میخواهند قدرت خودروهایشان را به رخ بکشند و این به رخ کشیدنها به شرکتهای خودروساز نیز سرایت کرده است. اوضاع به شکلی است که خودروسازان دنیا گاهی در تبلیغ برخی محصولات خود، بر آفرود بودن آنها تاکید میکنند تا جذابیتشان را نزد مشتریان افزایش دهند. نکته دیگر اینجاست که در مسابقات به اصطلاح آفرود، خودروسازان بزرگ فرصت مناسبی را برای نمایش محصولات خود به دست آورده و از این راه، قدرت و سرعت و تکنولوژی آنها را در بوته آزمایش میگذارند. از جمله این خودروسازان میتوان به لندرور، نیسان، میتسوبیشی، تویوتا و... اشاره کرد که با شرکت دادن محصولاتی مانند پاجرو و لندکروز و...، در مسابقات آفرود، مشتری برای خود جذب میکنند.
این در شرایطی است که آفرودها چندان جایی در صنعت خودرو ایران نداشته و بیشتر میتوان نام «شاسیبلند» را روی آنها گذاشت تا «آفرود». البته پیشتر محصولی به نام پاترول در کشور مونتاژ میشد که ظاهراً هنوز هم یک پای ثابت مسابقات آفرود (در ایران) به شمار میرود.