به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت ، علیرضا راسی  خواستار بیان حقایق شد تا از این نظر مشکلی برای اصناف مرتبط رخ ندهد. هم‌اکنون امدادگران مختلفی در حال فعالیت هستند که هیچ سر و سامانی ندارند و اختلاف موجود بر سر مشخص نبودن متولی آنهاست. در ادامه گفت‌وگو را با علیرضا راسی درباره مشکلات این صنف و تعداد واحدهای فعال می‌خوانید.
عنوان می‌شود برخی از امداد خودروها زیرپوشش نمایندگی‌های خودرویی نیستند، در این‌باره توضیح بفرمایید.
خودرو جزو محصولات سبد خانوار به شمار می‌آید و مطالبی که درباره آن بیان می‌شود باید از دقت لازم برخوردار باشد و باید به گونه‌ای حرکت کرد که واقعیت به تصویر کشیده شود. تاکید اتحادیه اتوسرویس، تعمیرگاه، کارواش و پارکینگ تهران این است که امدادخودروها تنها مربوط به نمایندگی‌ها نیست که فعالیت آنها را زیر سوال ببرد. عنوان می‌شود نمایندگی‌ها و امدادگران از دانش کافی برای تعمیر خودروها برخوردار نیستند که ضمن رد این موضوع، تاکید می‌کنم افراد فعال در نمایندگی‌ها آموزش‌دیده هستند به‌طوری که بالای 2هزار مهندس که با تعمیرات خودرو مرتبط هستند در نمایندگی‌ها در حال فعالیتند. همچنین در اختیار داشتن اطلاعات مرتبط نیز اجباری بوده و همکارانی که در نمایندگی‌ها کار می‌کنند به سیستم‌های روز مانند کار با رایانه و نیز دانش فنی لازم مجهز هستند اما این یک واقعیت است که آموزش کامل تعمیرکاران به وسیله خودروسازان، در جوامعی رخ می‌دهد که همه امور براساس نظم و سیستم صنعتی کامل پیش می‌رود.
تفاوت اتحادیه اتوسرویس، تعمیرگاه، کارواش و پارکینگ تهران با اتحادیه تعمیرکاران خودرو در چیست؟
به لحاظ مساحت و متراژ اتحادیه اتوسرویس، تعمیرگاه، کارواش و پارکینگ بزرگتر است زیرا براساس مصوباتی که رسته‌های این اتحادیه در اختیار دارد کمترین متراژ مکان‌هایی که اتحادیه اجازه صدور پروانه دارد، باید حداقل 300 متر باشند این در حالی است که دیگر تعمیرکاران با مغازه‌های 30 تا 50 متری مجوز کسب‌وکار می‌گیرند که راجع به این موضوع، بحث‌های زیادی وجود دارد. همانطور که شاهد هستید در بیشتر این تعمیرگاه‌ها یک خودرو در حال تعمیر در داخل تعمیرگاه قرار دارد و باقی که حتی تا 3 خودرو هم می‌رسد در پیاده‌رو و خیابان پارک شده که این اشتباه است و به زیبایی چهره شهر لطمه می‌زند.
در نتیجه تفاوت این است که در اتحادیه اتوسرویس، تعمیرگاه‌داران فضای کافی حتی تا 5 هزار متر در اختیار دارند که گاهی تا 40 و 60 هزار متر نیز می‌رسد. برای نمونه یکی از نمایندگی‌های گروه صنعتی ایران‌خودرو در خیابان کریم‌خان‌زند به هزار و 500 متر نیز می‌رسد. بنابراین به لحاظ تجهیزات تعمیرگاه‌های این اتحادیه همگی مجهز به سیستم‌های لازم برای تعمیر خودروها هستند. به‌دلیل اینکه اعضای این اتحادیه فضاهای بزرگی در اختیار دارند، تمام سرویس‌های لازم را به مشتریان و مراجعه‌کنندگان خود ارائه می‌دهند. به‌طوری‌که در تعمیرگاه‌ها صافکاری، نقاشی، برق و مواردی از این دست انجام و تمام خدمات لازم داده می‌شود. نمایندگی‌های این اتحادیه به‌طور کامل مجهز بوده و به مراجعه‌کنندگان برای دوره‌های گارانتی و وارانتی سرویس و خدمات ارائه می‌دهند. این اتحادیه 8 رسته جداگانه دارد و برای خدمات‌دهی جامع بوده و مادر تمام خدمات خاص خودرویی است.

اگر بخواهید به چالش‌های این صنف اشاره کنید این مشکلات را شامل چه مواردی می‌دانید؟
یکی از بحران‌های این صنف بحث کارگر و نیروی کارآزموده است. امروز افراد کاردان این کار را به دلیل مشکلات مالی رها کرده و تبدیل به پیک موتوری شده‌اند اما اینگونه نیست که گفته شود نیروهای فعالی که در این صنف فعالیت دارند، نابلد بوده و کار را به درستی انجام نمی‌دهند.
محصولات داخلی و خودروهای خارجی در کشور نماینده دارند و آنها موظف هستند به خودروها سرویس ارائه کنند. شاید در برخی از بخش‌ها ضعف‌هایی وجود داشته باشد اما نباید کل سیستم را زیر سوال برد بلکه باید منصفانه قضاوت کرد.
در سخنان خود به آموزش نیروهای فعال در این اتحادیه اشاره کردید. در این‌باره نیز توضیح بفرمایید.
اتحادیه به مدت 2 روز کاری به هر فردی که مجوز می‌دهد آموزش‌های لازم درباره قوانین صنفی اعم از مکاسب، اماکن، مسائل مالی، بیمه و... را ارائه می‌دهد. این کلاس‌ها که در اتاق بازرگانی برگزار می‌شود کارگاه‌های تخصصی صنفی نیست بلکه تنها آنها را با حقوق و قوانین خود آشنا می‌کنیم تا الفبای کار را بیاموزند.
برخی معتقدند خودروسازان موظف به آموزش تعمیرکاران هستند در حالی که این آموزش‌ها از سوی خودروسازان به نمایندگی‌های آنها در سطح کلان داده شده و آنها اجرا می‌کنند، شاید شرط کافی برای آموزش تخصص‌های لازم نباشد اما تا حدودی روش‌ها منتقل می‌شود.
آموزش، بخش مهمی در فعالیت‌های سیستماتیک است که در این صنف به تازگی سنگ‌بنای آن در حال پی ریزی است و امروز بخش عمده‌ای از تعمیرکاران کوچک فعالیت سنتی دارند در حالی که بخش بزرگ فعالان در نمایندگی‌های این اتحادیه دوره‌دیده هستند.
اتحادیه اتوسرویس، تعمیرگاه، کارواش و پارکینگ تهران چه تعداد نمایندگی و عضو دارد؟
نزدیک به 800 واحد مجاز در این اتحادیه اعم از نمایندگی‌های گروه صنعتی سایپا، ایران‌خودرو، تویوتا، آسان‌موتور و... فعالیت دارند که آموزش برای زیرمجموعه‌های آنها به صورت اجباری است زیرا در غیراین صورت تعمیرکار نمی‌تواند خودروهای تولیدی آنها را تعمیر و سرویس کند. برای نمونه خودروهای جدید با سیستم‌های جدید نیاز به پیش‌آموزش دارند.
به طور کلی خودروسازان در حد توان خود آموزش‌های لازم را ارائه می‌دهند و خودروساز وظیفه ندارد به مکانیک‌های شهر آموزش دهد اما در گذشته این کار را برای تعمیرکاران کوچک نیز داشتند و بسیاری از کسانی که مکانیک متفرقه بودند آموزش دیدند. یادآوری این نکته نیز لازم است که بخش عمده خدمات خودروهای نسل جدید کار تعمیرکاران کوچک و سنتی نیست و سازمان‌هایی که خودروها را وارد کرده‌اند ملزم به ارائه خدمات‌دهی هستند.

هدف تمام افراد فعال در این صنف رضایت‌مندی مشتری است. امروز مردم راجع‌به قیمت خودرو اظهارنظر زیادی نمی‌کنند اما درباره کیفیت آنها رضایت کامل ندارند و از سرویس‌دهی نامناسب برخی همکاران ناراضی هستند زیرا مشتری از این صنف انتظاری دارد که در اختیار او نیست. وقتی خریدار خودرو به ما مراجعه می‌کند و دچار مشکل شده توقع دارد به نخستین نمایندگی نشانی که خودرو را خریده مراجعه کند تا مشکل او برطرف شود اما زمانی که آن نمایندگی امکان انجام آن را نداشته یا قطعه مورد نیاز را در اختیار ندارد، نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.
مشتری برای اعضای این اتحادیه از سکه بهار آزادی با ارزش‌تر است زیرا اگر آنها نباشند این صنف واقعیت بیرونی نخواهد داشت. حال پرسش این است که تا چه اندازه توانستیم رضایت مردم را فراهم کنیم؛ بخشی که در دست اتحادیه و نمایندگی‌ها بود، نهایت تلاش از سوی فعالان رسته‌های مختلف اتحادیه انجام شد.
اتحادیه و مشتری‌ها در بخش گارانتی که تعهد کارخانه است گلایه‌مند هستند زیرا یکی از مشکلات درباره مونتاژ (اسمبل شدن) خودروهاست و بیشتر شکایت‌های مراجعه‌کنندگان مربوط به بخش گارانتی است و کسی نسبت به وارانتی گلایه‌مند نیست. ممکن است کسی عنوان کند به فلان تعمیرگاه مراجعه و رنگ خودرو را خراب کرده است که در صورت مراجعه به اتحادیه رسیدگی می‌شود و در این‌باره کمیسیون فنی اتحادیه بسیار فعال است و تمام شکایت‌های سطح تهران را در این صنف پوشش می‌دهد.
در نتیجه بخشی مربوط به کیفیت ساخت است و با توجه به شرایطی که کشور دارد خودروسازان بیشتر به کمیت توجه داشتند و در شرایط فراهم شده لازم است در بحث کیفیت، رضایت‌مندی مشتری را به‌طور حداکثری کسب کرد.
باید سعی کنیم با همکاری و تعامل به سرانجام خوبی دست یابیم و رشد و ارتقا را در اصناف مرتبط با صنعت خودرو دنبال کنیم زیرا هدف رضایت‌مندی مشتری است.
از دیگر مشکلات این اتحادیه، چالش رسته پارکینگ‌داری است و در نشست‌هایی که با کارشناسان شهرداری داشتیم عنوان شد پارکینگ معضل این ابرشهر است، همان‌طور که شاهد هستیم در گوشه و کنار بیشتر خیابان‌ها خودرو پارک شده است، مشکلی که از شمال تا جنوب شهر با آن درگیر بوده و نیاز است پارکینگ‌های طبقاتی از سوی سازمان‌های ذی‌ربط مانند شهرداری ساخته شود.
مسئله دیگر کارواش‌های شهر است. یکی از بهترین رسته‌هایی که در صنف ما فعالیت دارند خودروشویی است که بسیار متقاضی دارد. این صنف نزدیک به 150واحد مجاز داشته و یکصد تقاضا نیز برای دریافت مجوز در دست اقدام هستند اما این رسته خود با معضلاتی ازجمله کم‌آبی روبه‌رو است و اتحادیه برای رفع این مشکل در حال راه‌اندازی سیستم‌های جدیدی است که از طریق نانو کار شست‌وشو را انجام می‌دهد، این امر مستلزم انتقال فناوری و نیز فرهنگ‌سازی است.

در این‌باره بیشتر توضیح دهید؟
این شیوه، شیوه‌ای جدید است که در پارکینگ‌ها با چند سطل آب و دستمال‌های مخصوص و اسپری‌های خاص، خودروها شسته می‌شوند. برای نمونه کارواش‌ها در امریکا از این روش برای شست‌وشوی خودروها استفاده می‌کنند که این امر باید از طریق اتحادیه آموزش داده شود و رسانه‌ها نیز در فرهنگ‌سازی آن کمک کنند.
سیستم‌های کارواشی که اتحادیه پروانه آنها را صادر می‌کند در چارچوب‌های خاصی بوده که با کمک و حمایت سازمان محیط‌زیست انجام می‌شود و نظارت‌هایی نیز روی این مسئله وجود دارد.
در این صنف چه تعداد فعالان در رسته‌های مختلف بدون پروانه کسب‌وکار در حال فعالیت هستند؟
براساس مطالعات در تمام اصناف، حدود 800 تا 900 واحد پروانه‌دار و حدود 50 تا 100 واحد نیز در حال طی کردن مراحل اداری برای گرفتن پروانه کسب‌وکار هستند. در شهر تهران با آمارهایی که در اختیار است بیش از 200 هزار صنف پروانه‌دار فعالیت می‌کنند که یک هزار واحد مربوط به این صنف است و بر اساس همین آمار نزدیک به 100 تا 120هزار واحد نیز بدون پروانه در حال فعالیت هستند.
بنابراین رسته‌های مختلف اتحادیه نزدیک به 900 عضو دارد و در هر رسته مانند موتورشویی، شست‌وشوی خودرو، داخل‌شویی، پارکینگ، کارواش و اتوسرویس هرکدام بین 50 تا 100 متقاضی برای اخذ پروانه در صف انتظار هستند. همچنین حدود 500 واحد در کل رسته‌ها بی‌پروانه وجود دارد که شناسایی شده‌اند. تنها در رسته پارکینگ متقاضی وجود ندارد که دلیل آن مشکلات خاص خود است.
آیا در زمینه خودروهای وارداتی نیز اتحادیه مشکلاتی از نوع تعمیرات دارد؟
هر خودرویی که به‌عنوان یک نشان خارجی بخواهد وارد کشور شود نخست باید خدمات پس از فروش خود به وزارت صنعت، معدن و تجارت معرفی کند که متاسفانه این کار انجام نمی‌شود و تنها بحث واردات آن مطرح است که پرداختن به این مشکل نیز فرصت دیگری نیاز دارد تا به طور مفصل به آن پرداخته شود.