به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» ، او با اشاره به اینکه اما اگر بخواهیم با برند خودمان  و بحث تحقیق و توسعه محصول وارد بازار جهانی شویم، باید خیلی بیشتر از آنچه که برای طراحی و تولید خودرو هزینه می‌کنیم تصریح کرد:‌ در زمینه بازاریابی و فروش خودروهای صادراتی هزینه کنیم. اکنون در ایران خودرو حدود 20 تا 30 هزار نفر در خط تولید این شرکت کار می‌کنند اما در حدود 800 نمایندگی تعداد زیادی نیروی کار برای فروش و خدمات محصولات مشغول فعالیت هستند. اگر این را در سطح جهانی مثلا با هیوندایی مقایسه کنیم می‌بینیم که چه تعداد نیروی کار برای تولید و چه تعداد در سراسر دنیا برای این شرکت فعالیت می‌کنند.
زاوه  ادامه داد: موضوع آن است که اگر هدف اصلی ما ایجاد اشتغال‌، بهره‌وری اقتصادی و افزایش تولید ناخالص داخلی است، وقتی به سمت صادرات خودرو حرکت می‌کنیم این کار منجر به سودآوری و افزایش تولید ناخالص داخلی می‌شود اما اشتغال‌زا نخواهد بود و ضریب اشتغال ناشی از صادرات خودرو در بازارهای هدف صادراتی مانند عراق و ... افزایش می‌یابد. اما وقتی مثلا برای پژو در تیراژ بالا خودرو تولید  و صادر می‌کنیم، هزینه‌های سنگین بازاریابی و مدیریت شبکه را نمی‌دهیم و قرار نیست در سطح جهانی برای تولید 2 میلیون خودرو فاینانس تامین کنیم.
به گفته زاوه در نتیجه اشتغال برای خودروسازان ما می‌شود و پژو در شبکه خود هزینه‌های دیگر را پرداخت می‌کند. راهکار ادامه روند فعلی همکاری با خودروسازان جهانی اما با تغییر نحوه فروش بازار خودرو کشورمان به این شرکای خارجی است؛ یعنی اینکه سیاست‌ها و دیوار تعرفه‌ای را به گونه‌ای تغییر دهیم که عمق ساخت داخل فقط بحث صرفه برای مثلا پژو نباشد بلکه شرطی برای ماندگاری خودروهای تولیدی این شرکت در بازار باشد اما نه به قیمت گرانفروشی برای مشتری نهایی و از سوی دیگر به جای تنوع تولید خودروها تیراژ برخی خودروهای تولیدی در کشورمان را افزایش دهیم.