به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از فوت وفن؛ در سال 2016 در آلمان قانونی به تصویب رسیده که طی آن، فروش وسایل نقلیه با موتور احتراقی داخلی از سال 2030 ممنوع خواهد شد. با اجرایی شدن این قانون یکی از بزرگترین کشورهای سازنده خودرو در جهان و یکی از سه کشور پیشرو در صنعت اتومبیل برای همیشه با تولید موتورهای بنزینی و دیزلی خداحافظی خواهد کرد.

نمایشگاهِ امسال خودرو در فرانکفورت هم نشان می‌داد که شرکت‌های آلمانی بخصوص مرسدس بنز تمام سعی خود را برای تولید خودروهای برقی و هوشمند آغاز کرده‌اند. این اتفاق در کشوری روی می‌دهد که بسیاری از اختراعات مرتبط با موتورهای احتراق داخلی در آن رخ داده است. شرکت مرسدس بنز قصد دارد تا چند سال آینده پیمایش خودرهای خود را در حالت برقی به 600 کیلومتر برای هر بار شارژ برساند. البته این شرکت برنامه گسترده ای هم برای استفاده از هیدروژن در واحد‌های پیل سوختی دارد. مرسدس بنز در فرانکفورت نسخه پیل سوختی خودرو شاسی بلند جی ال سی را معرفی کرد. خودرویی که با استفاده از هیدروژن برق مورد نیاز برای موتورهای الکتریکی در آن تامین می‌شود. مجموع قدرت موتورهای الکتریکی این خودرو 200 اسب بخار است و می‌تواند با یک بار هیدروژن گیری 440 کیلومتر مسافت را طی کنند.

پر کردن مخازن هیدروژن این خودرو تنها سه دقیقه طول می‌کشد که در مقابل شارژ باتری چندین برابر کمتر زمان می‌برد. این روش احتمالا یکی از اصلی‌ترین برنامه‌های خودروسازان آلمانی برای تولید خودروهای برقی از سال 2030 به بعد است.

در خودروهای پیل‌سوختی هیدروژن با اکسیژن هوا مخلوط می‌شود و حاصل این واکنش تولید آب و برق است. برق توسط موتور الکتریکی برای حرکت دادن خودرو مصرف می‌شود. البته بزرگ‌ترین مشکل بر سر راه این فناوری موضوع امنیت و ذخیره هیدروژن در فشار بالا یا بصورت مایع است.

هیدروژن یکی از فراوانترین عناصر در طبیعت است. با سوختن هیدروژن هم تنها آب تولید می‌شود. نکته سخت اما ذخیره سازی هیدروژن است. هیدروژن در دمای منفی 252 درجه سانتیگراد در فشار سطح دریا به جوش می‌آید. پس مایع سازی هیدروژن بسیار پیچیده و پر خرج است؛ فشرده‌سازی هم دارای فناوری بسیار پیچیدهای است. یکی از روش‌های عملی، ذخیره هیدروژن به وسیله هیدرید است. این روش امیدهای زیادی را برای استفاده در خودروهای آینده پیش روی مهندسان قرار داده است.

اما چه نکته‌ای خودروهای پیل سوختی را از خودروهای الکتریکی برجسته می‌کند که سبب می‌شوند خودروهای آینده بیشتر تمایل به سمت پیل سوختی داشته باشند؟

نکته مهم زمان سریعتر سوختگیری یا شارژ در خودروهای پیلی سوختی است. با فناوری فعلی این خودروها را می‌توان در زمان 5 دقیقه سوختگیری کرد در حالی که این زمان برای یک خودرو برقی بسیار بیشتر است. نکته دوم و بسیار مهم، پاکتر بودن خودروهای پیل سوختی است.

الکتریسته‌ای که برای خودروهای برقی تأمین می‌شوند ممکن است از روش‌های فسیلی تأمین شده باشد که در نهایت با تولید گازهای گلخانه‌ای مانند خودروهای کنونی به محیط زیست صدمه خواهد زد در حالی که الکتریسته خودروهای پیل سوختی از واکنش هیدروژن و اکسیژن تأمین می‌شود.

البته در استفاده از خودرهای برقی و ممنوعیت استفاده از خودروهای درون سوز آلمان اولین کشور نیست، بلکه نروژ یکی از اولین کشورهایی است که فروش خودروهای بنزینی و دیزلی را از سال 2025 ممنوع خواهد کرد. از سال 2030 به بعد در این کشور حتی کامیون‌ها هم حق استفاده از گازوییل را ندارند.

بریتانیا و فرانسه البته ممنوعیت دیر هنگام تری را نسبت به آلمان و نروژ دارند در این دو کشور از سال 2040 میلادی فروش خودروهایی با سخت فسیلی ممنوع خواهد شد.

در میان کشورهای در حال توسعه هند یکی از پیشگامان ممنوعیت فروش خودروهایی با موتور بنزینی یا دیزلی است. هدف اصلی آن است که از سال 2030 هیچ خودرویی با سوخت فسیلی در این کشور به فروش نرسد.

همچنان موانع بسیاری برای تولید خودروهای الکتریکی در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. غیر از نبود زیر ساخت‌های مناسب می‌توان به گران بودن خودروهای الکتریکی اشاره کرد. ارزان ترین مدل خودروی الکتریکی تسلا، 30 هزار دلار قیمت دارد حال آنکه در کشوری مانند هند قیمت اکثر خودروهای بین 3 تا 10 هزار دلار است.

مشکل بزرگ دیگر آنجاست که اگر قرار باشد سالانه حدود 90 میلیون خودروی الکتریکی در جهان ساخته شود باید راهی برای تولید الکتریسته برای این تعداد خودرو با روش‌های غیر فسیلی یافت. از طرفی زباله باتری‌های لیتیومی‌برای میلیون‌ها خودرو هم می‌تواند در آینده به یکی از مشکلات زیست‌محیطی جهان تبدیل شود.