به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از خبرآنلاین، حجت‌الاسلام حسن روحانی صبح امروز در سی‌ویکمین جشنواره خوارزمی با بیان اینکه پول‌های زیادی خرج شد و حرف‌های زیادی برای اسلامی کردن علوم زده شد، خاطرنشان کرد: جبر، ریاضی و الگوریتم همان جبر و ریاضی و الگوریتم ما است، فرقی در این زمینه ندارد.

وی همچنین گفت: بعضی ‌ها فکر می‌کنند که باید علوم را دسته‌بندی کرده و با عنوان علومی که ارتباط با دین دارند یا ضد دین هستند، آنها را تقسیم‌بندی کنند. بعضی هم علم را به سنتی و جدید تقسیم می‌کردند و علم جدید را نمی‌پذیرفتند و معتقد بودند هرچه داریم از حوزه داریم و به دانشگاه نیاز نداریم. البته این تفکرات امروز در جامعه ما طرفدار ندارد.

رییس جمهور ادامه داد: عده‌ای می‌خواستند ثابت کنند که همه علوم ریشه در اسلام دارد و هر علمی که پیدا می‌شد، یک آیه و روایت پیدا می‌کردند و می‌گفتند که ریشه آن در دین است که این حرف درست نیست. خود پیامبر مسلمانان را تشویق می‌کرد که به نقاط مختلف دنیا بروند و علم بیاموزند.

اهم سخنان رییس جمهوری را به نقل از خبرگزاری ها در ادامه بخوانید:

*اسلام آموخت که باید علم را از هر جایی بیاموزید. علم و دانش و هنر علم مرزی را نمی‌شناسد. آنها دوره‌ای را می‌خواستند علم سوسیالیستی درست کنند معلوم شد که ناموفق بودند. علم به نوع تفکر و ایدوئولوژی وصل نمی‌شود. در کشور جناح‌بندی داریم اما نمی‌توانیم بگوییم علم ریاضی اصوگرایان و علم ریاضی اصلاح‌طلبان. علم مرز نمی‌شناسد عده‌ای در کشور سال‌ها فیزیک و شیمی اسلامی درست کردند، مقصود چیست؟ پول‌های زیادی خرج شده است و وقت زیادی صرف شده است. جبر، جبر است. ریاضی هم ریاضی است. چه فرقی می‌کند مگر ایدئولوژی و تفکر اسلامی اثر می‌گذارد؟

*بعضی‌ها می‌گفتند پزشکی که متکی بر داروی شیمیایی باشد را ما قبول نداریم و ما پزشکی سنتی را قبول داریم. امروز این تفکرات در جامعه ما جایی ندارد. حکمت دانش و علم گشمده مومن است و هرجا باشد آن را پیدا می‌کند و می‌آورد.

*یک سری تقسیم‌بندی‌هایی در زمینه علم اسلامی وجود دارد، با این تقسیم‌بندی‌ها دین عظمت پیدا نمی‌کند و اگر اتفاق هم نیفتد پائین نمی‌آید دین مسئولیت بلندی برای هدایت انسان در مسیر درستکاری دارد.

*بین آن‌هایی که با تفکر اسلامی و دینی دنبال علم هستند و کسانی که با تفکر مادی برای قدرت بیشتر، استعمار و استثمار به دنبال علم هستند، یک تفاوت وجود دارد. چگونه علم به ابزار سلطه‌جویی تبدیل شد؟ صنعت به دنبال مواد اولیه که باعث استثمار شد، در غرب به وجود آمد.

*البته هر که داناتر است، تواناتر است. علم توانمندی می‌آورد، بینش می‌آورد علم دین خاص به انسان می‌دهد. این که از علم برای سلطه‌طلبی و استعمار دیگران و استثمار دیگران استفاده کنیم کار اسلامی نیست.

*علم اسلامی به این معنا است که علوم باید در خدمت انسان باشد. علم باید مشکلات بشر را رفع کند، علم با هدف خدمت، شناخت اخلاق، شناخت جهان و طبیعت، روابط صحیح در میان انسان‌ها و با هدف کمک به بشریت وکاهش رنج و درد بیمار است. علم بر مبنای خدمت است.

*همه ما این را می‌دانیم که علم بشر بسیار بسیار محدود است و این ارتباطی به امروز ندارد. بلکه سال‌های سال همچنان محدود خواهد ماند و قرآن می‌فرماید ما نمونه‌ای کوچک از علم را در اختیار شما قرار دادیم. اگر این لغت درست باشد، در قرآن آمده که فرشته‌ها می‌گویند چرا انسان را آفریدی که این‌چنین فساد می‌کند؟ خداوند از اینجا شروع می‌کند که خود تبدیل به معلم می‌شود، انسان تبدیل به دانش‌آموز می‌شود و می‌گوید همه امتیاز بشر قدرت فراگیری و قدرت بیان و نقل آن است.

*قرآن هم اساس عظمت انسان را علم و دانش دانسته و برتری انسان را یادگیری می‌داند. انسان موجودی است که یاد می‌گیرد و فرشته موجودی است که علم ذاتی دارد. بنابراین ما اساساً به‌دنبال علم و دانش هستیم.

*برخی از تقسیم‌بندی‌هایی که پس از انقلاب در جامعه رخ داده، چندان دقیق نیست. قطعاً علم اسلامی و غیراسلامی شبیه همدیگر است و تفاوتی میان آن‌ها وجود ندارد، بلکه اهداف فرق دارد. ما نمی‌توانیم بگوییم فلان خودرو اسلامی است و آن یکی نیست. این‌که شما یک قرآن در داشبورد خودرو بگذارید که خودروی اسلامی نمی‌شود. اما این‌که چگونه از این خودرو به نحو احسن استفاده کنیم، می‌تواند در این تقسیم‌بندی موثر بوده و تاثیر بگذارد. این نحوه استفاده نشان‌دهنده فردی است که دارای آرمان‌های بلند است.

*می‌توانیم سازنده یک تمدن بزرگ باشیم، خدایی ناکرده می‌توانیم هم نباشیم. چطور برخی کشورهای آسیایی امروز حتی در برخی رقابت‌ها با غرب وارد شدند. همه می‌گویند پایان این قرن از آن آسیا است.

*خداوند این توانمندی را در اختیار ما قرار داده است. ما ایرانی‌ها هم تمدن‌ساز بودیم و هم تمدن‌هایی را پرورش دادیم، مثل تمدن اسلامی. ما هم در منطقه خودمان پیشتاز بودیم و اولین کشوری بودیم که دموکراسی را در منطقه ایجاد کردیم. در حدود 110 تا 111 سال پیش زمانی که در منطقه خبری از مردم‌سالاری نبود، دموکراسی را به وجود آوردیم.

*در طول این 40 سال پس از انقلاب هم گام‌های مثبتی برداشتیم. اکنون ما حدود 4 میلیون دانشجو داریم. 12 میلیون انسان دانش‌آموخته دانشگاهی داریم. دانشگاه و دانشجویان ما نه‌تنها در مسائل علمی، بلکه در مسائل سیاسی و سرنوشت‌ساز همواره تاثیرگذار بودند.

*دانشگاه از همان اوایل نهضت انقلاب اسلامی، در سال‌های مختلف از سال 42 تا سال‌های 56 و 57 نقشی تاثیرگذار به همراه داشت و همواره شاهد نقش موثر دانشگاه‌ها در مسیر این نهضت بودیم و بعد از آن نیز در انتخابات‌ها همواره شاهد بودیم، دانشگاه‌ها چگونه تاثیرگذار بودند و هر بار که به میدان آمدند چگونه جامعه را با خود همراه کردند.

*ما در بحث سلول‌های بنیادی، بیوتکنولوژی، نانو، دانش هسته‌ای و آی سی تی پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشته‌ایم. این کشور هم اراده و هم انگیزه لازم را دارد و دولت باید محیط مساعد را فراهم آورد و دانش ما برای پیشرفت نیاز به آ‌زادی‌های پژوهشی دارد.

*دانشگاه‌ها و اساتید ما باید در پژوهش‌ها آزاد باشند، در علوم و حتی علوم سیاسی و جامعه‌شناسی آنچه می‌فهمند را باید بتوانند عالمانه و آزادانه بیان کنند.

*ما نباید نتیجه تحقیق را از قبل برای پژوهشگران مشخص کنیم، پژوهشگران و اساتید ما باید بتوانند آزادانه به تحقیق بپردازند و به نتیجه خودشان برسند. خداوند به ما ایرانی‌ها استعداد و انگیزه داده و ما باید محیط را فراهم آوریم و همه دست به دست هم دهیم تا یک محیط مساعد در دانشگاه‌ها به وجود آید و اگر چنین شد پیشرفت ما می‌تواند به سرعت صورت گیرد.

*هیچ کشوری با انزوا به جایی نخواهد رسید، اگر ما روابط علمی‌مان را با دنیا محدود کنیم به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید لذا در دنیای علم این صحبت‌ها جایی ندارد. ما در علم و دانش و در رشته‌های تخصصی باید با دنیا در ارتباط باشیم.

*مشکوک بودن به اساتید، دانشجویان و پژوهشگران نادرست است. اینان به آینده، دین، کشور و ملت‌شان علاقمند هستند لذا باید سخت‌گیری‌های بی‌جا را کنار بگذاریم و اگر روابط خوب با دنیا داشته باشیم و بتوانیم پروژه‌های مشترک را با دنیا پیش ببریم سریع‌تر به نتیجه خواهیم رسید.

*مسائلی از جمله آلودگی هوا، ریزگردها و کمبود آب در اولویت اقدامات دولت قرار دارد که با همراهی دانشگاهیان و پژوهشگران می‌توانیم این مشکلات را حل کنیم. ما در روزهایی مدارس و کارمان را به دلیل وجود آلودگی تعطیل می‌کنیم و به دلیل صنعت ناقص، هوای تنفسی‌مان کم شده است. دنیا با خودروهای سوخت فسیلی نمی‌تواند مشکل آلودگی هوا را از بین ببرد و ما نیز این مشکلات را داریم که در حل آن اقداماتی را انجام داده‌ایم.

*ما اساسا در خشکسالی قرار داریم که باید در جهت رفع این مشکلات به کمک دانشگاهیان و پژوهشگران اقدامات لازم را انجام دهیم.

*ما تا به حال می‌گفتیم، دانشگاه‌های ما باید پژوهش‌محور باشد. دانشگاه نقال نیست که علمی که 10 سال پیش در غرب بوده و 5 سال پیش ترجمه شده را استاد، امروز به دانشجو منتقل کند تا عملاً دانشجو در جریان علم 20 تا 30 سال قبل قرار گیرد. ما برای نقالی نیامدیم. ما برای خلاقیت آمدیم. علم باید ما را به حرف نو، سخن نو، علم نو و ایده نو داشته باشد.

*دانشگاه‌های ما باید کارآفرین باشند. البته باید پژوهش‌محور هم باشند اما مشکل اصلی ما پدیده بیکاری است و در نتیجه باید به دانشگاه کارآفرین امتیاز بدهیم. اگر موضوع را به بنده به‌عنوان مسئول اجرایی کشور واگذار کنند، به آن دانشگاهی امتیاز می‌دهم که دانشجویانش بعد از چند سال بیکار نباشند. اگر دانشجویان آن دانشگاه بعد از 4 سال بیکار بودند، یعنی دانشگاه، نحوه جذب و نحوه مدیریت‌مان ایراد دارد.

*سازمان برنامه و بودجه باید به اندازه کارآفرینی به دانشگاه‌ها بودجه بدهد. دانشگاهی که دانشجویانش در سال سوم جذب بازار کار می‌شوند، در اولویت قرار دارند.

*استخدام دولتی، حدی بسیار محدود دارد. هم‌اکنون دستگاه اجرایی ما به اندازه کافی چابک نیست. بنابر این معیار دانشگاه ما، باید کارآفرینی و معیار پژوهش ما، صنعتی شدن محصول و به دست آوردن بازار باشد.

* اگر پژوهش‌های ما توانست بازار به دست بیاورد، این می‌شود پژوهش مناسب. پژوهش ما باید به تجاری شدن و صنعتی شدن و درنهایت تصرف بازار منتهی شود و معیار دانشگاه‌های ما باید کارآفرینی باشد. این کار تجدیدنظر در برنامه‌ریزی، تجدیدنظر در کنکور و نحوه جذب می‌خواهد. باید ببینیم کجا و در چه نقطه‌ای از کشور باید چه رشته‌ای بیاموزیم. اگر کشتی‌سازی را به کویر ببریم، یعنی مشکل داریم. دانشگاه غرب کشور، یک جور است و دانشگاه شمال و شرق و جنوب کشور یک جور.

*مطمئن هستم آینده بهتری در انتظار علم، فناوری و تولید علم برای جوانان با استعداد ما قرار دارد. همه باید در این زمینه تلاش و کوشش کنیم.